نگاهی به زندگی نامه حمید سبزواری

تدبیر24 :حسین آقا ممتحنی مشهور به حمید سبزواری شاعر معاصر ایران سال 1304 در سبزوار متولد و سحرگاه شنبه 22 خرداد 1395 مصادف با روز پنجم ماه مبارک رمضان و در سن 91 سالگی در یکی از بیمارستانهای تهران به علت بیماری و کهولت سن دارفانی را وداع گفت.

وی از پیشتازان شعر انقلاب بوده و اشعار بسیاری قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با مضمون انقلاب، مبارزات مردمی و رهبری امام خمینی (ره) سروده و از این رو می توان او را پدر شعر انقلاب لقب داد.
سرود خمینی ای امام، سرود درد، سرود سپیده، سرودی دیگر، تو عاشقانه سفر کن، بانگ جرس، ازجمله آثار مرحوم حمید سبزواری است.
انجمن شاعران ایران نکوداشت استاد حمید سبزواری را روز سه‌شنبه 28 اردیبهشت 95 در موزه هنرهای دینی امام علی (ع) برگزار کرده بود.
وی شاعر معاصر ایران بود که در سال 1393 مفتخر به دریافت نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر شد.
سبزواری شاعری بود از نسل دیروز. پدرش، عبدالوهاب پیشه‌ور ساده‌ای بود که قریحهٔ شعری داشت. جدش ملا محمدصادق ممتحنی شاعری مردمی بود که 'مجرم' تخلص می‌کرد و آثارش در سفری به مشهد و در حملهٔ راهزنان سرقت شد.
سبزواری، قبل از مدرسه، قرآن را در خانه و نزد مادرش آموخته‌بود. او بعداً به مدرسهٔ شیخ حسن داورزنی رفت. در دوره نوجوانی در سبزوار زندگی می‌کرد. در سبزوار کتابفروشی به نام خسروی بود. او شعرهای حمید را چاپ کرده و می فروخت. حمید می‌خواست این کار را در تهران نیز انجام بدهد لیکن این امر صورت نگرفت.
پدر و مادر حمید سبزواری، شاید اولین اساتید وی بودند. او جامع المقدمات را نزد میرزا حبیب جوینی خوانده‌بود. حاج آقا محمدعلی محمدی نیز از دیگر استادان وی بود.
وی در نوجوانی شاهد فرهنگ‌ستیزی، خشونت و سرکوب احساسات مذهبی مردم توسط رضا شاه پهلوی بود. چهارده‌ساله بود که سرودن شعر را آغاز کرد. حمید جوان در آن سال‌ها به هر حزب و گروهی که فکر می‌کرد حامل حقیقت یا حامی محرومانند سری می‌زد، اما به‌سرعت درمی‌یافت که آن سراب‌ها هیچ‌گاه نمی‌توانند عطش عدالت‌خواهی و شوق استقلال‌جویی او را سیراب کنند، و سرخورده کنار می‌کشید.
استاد حمید سبزواری بر اثر کودتای 28 مرداد 1332 متواری و مخفی شد. لیکن بعداً خود را به شهربانی سبزوار معرفی کرد و چهار سال در وضعیت بلاتکلیفی و تعلیق طی کرد تا سرانجام تبرئه شد.
مهمترین فعالیت سبزواری، شاعری است. شعر حمید، شناسنامهٔ زمانمند انقلاب است، زیرا کمتر حادثه یا رویدادی است که انعکاس آن در شعر او نباشد. شاعر، با حساسیت ویژهٔ خویش، هر رویداد مهم تاریخ معاصر ایران را با گل‌واژه‌های شعرش در حافظهٔ زمانه نقش کرده‌است تا آیندگان از یاد نبرند که نسل گذشته در چه شرایط دشواری از آرمان‌ها و انقلابش دفاع کرده‌است.
سبزواری ابتدا به شغل معلمی مشغول بود. بعد از حوادث مرداد 1332 از آموزش و پرورش اخراج و سپس کارمند بانک بازرگانی (بانک تجارت فعلی) در تهران شد و سپس به شاعری روی آورد.