پاداش یک‌میلیارد ی در بانک شهر

تدبیر24 :ا هر سوژه‌ای برای رسانه ها، حکم طلا را دارد. رسانه‌ها با سوژه‌ها زنده هستند و می‌نویسند. اما امان از روزی که سوژه‌ای آن چنان بکر باشد که تا مدت‌ها رسانه‌ها را به خود مشغول سازد. حال در این میان، برخی سوژه‌ها هستند که با اهداف و اغراض خاصی در رسانه‌ها پخش می‌شود. اهدافی که قصد و غرضی جز تخریب ندارند. آنچه این روزها تحت عنوان «افشای فیش‌های حقوقی چند میلیونی» رسانه‌ای شده است، محملی را فراهم آورده که دلواپسان و مخالفان دولت، رئیس جمهور و کابینه را مورد هجمه قرار دهند. اما در این میان، صداهایی دیگر نیز شنیده می‌شود. صداهایی که تاکید می‌کنند آنچه تحت عنوان فیش‌های چند ده میلیونی «افشا» شده، در مقابل پاداش‌های سنگین برخی موسسات، چون کاهی در مقابل کوه است.

پاداش‌های چند صد میلیونی!

روز دوشنبه، روزنامه ایران ارگان رسمی دولت، در گزارشی به پاداش‌های میلیاردی در سال‌های ۹۰ و ۹۱ و حتی سال گذشته در برخی موسسات و نهادها پرداخته است. در این گزارش آمده است: در پایان سال ۱۳۹۱، پاداش اعضای هیات مدیره بانک ملت، برابر ۲۳۱۴۰۰۰۰۰۰ ریال برابر ۲۳۱ میلیون تومان بوده که با احتساب نرخ تورم، به قیمت امروز برابر ۴۰۷ میلیون تومان است. مجددا در پایان سال ۱۳۹۱، پاداش اعضای هیات مدیره بانک صادرات، برابر ۴۰۲۱۰۰۰۰۰۰ ریال، برابر ۴۰۲ میلیون تومان بوده، جالب است که پاداش هیات مدیره این بانک در سال قبل‌تر، یعنی ۱۳۹۰ برابر ۲۵۰ میلیون تومان بوده که طی یکسال حدود ۶۱ درصد افزایش داشته، اما به هر حال، ۴۰۲ میلیون تومان پاداش هیات مدیره این بانک در سال ۹۱، به عدد امروز با احتساب نرخ تورم، چیزی بالغ بر ۷۰۷ میلیون تومان است. پاداش هیات مدیره بانک دی (وابسته به بنیاد شهید) در پایان سال مالی ۱۳۹۱، برابر ۴۵۴۹۰۰۰۰۰۰ ریال، برابر ۴۵۴ میلیون تومان بوده، گفتنی است این پاداش برای سال ۱۳۹۰ برابر ۷۲ میلیون تومان ذکر شده است که بیانگر رشد ۵۳۰ درصدی پاداش هیات مدیره این بانک است! به هر روی پاداش هیات مدیره این بانک هم به عدد امروز با احتساب نرخ تورم چیزی حدود ۸۰۰ میلیون تومان است. از بانک‌ها بگذریم، پاداش اعضای هیات مدیره شرکت ایران‌خودرو در سال ۹۱، درشرایط خاص آن سال‌ها (وضعیت بد صنعت خودروسازی به دلیل اعمال تحریم ها) چیزی نزدیک به ۶۸۰ میلیون تومان ذکر شده است، که به رقم امروز با احتساب نرخ تورم چیزی حدود یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان است. «شرکت سرمایه‌گذاری گروه توسعه ملی» یکی از ده‌ها شرکت زیر مجموعه بانک ملی ایران، در اواخر دوره فرار خاوری از ایران، در پایان سال مالی منتهی به اسفند سال ۹۰، پاداش ۱۳۶۵۳۳۳۱۹۷۴ ریالی، حدودا برابر یک میلیارد و ۳۶۵ میلیون تومانی برای هیات مدیره خود در نظر گرفته بود، که به عدد امروز این رقم بالغ بر ۳میلیارد و ۲۵۰میلیون تومان است. اینها مربوط به سال‌های قبل است، کنارشان بگذاریم که سوء‌تفاهم این دولت و دولت قبل پیش نیاید، همین حالا بر اساس آخرین اطلاعات منتشر شده (و حسابرسی شده) گروه خدمات مالی و سرمایه‌گذاری شهر (زیر مجموعه بانک شهر) وابسته به شهرداری در سال مالی ۱۳۹۳، چیزی نزدیک به یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان پاداش هیات مدیره ثبت کرده است، که به عدد فعلی با احتساب نرخ تورم چیزی بالغ بر یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان است. بازهم نزدیک‌تر بیاییم، بانک سینا (وابسته به بنیاد مستضعفان) همین پارسال ۲۵۰ میلیون تومان پاداش هیات مدیره مشخص کرده است.

واکنش عضو شورای شهر

بعد از انتشار خبر پاداش‌های چند صد میلیونی، یک عضو شورای شهر تهران نسبت به آن واکنش نشان داد. احمد دنیامالی ظهر سه‌شنبه در حاشیه جلسه علنی شورای شهر تهران در خصوص پاداش یک میلیارد و دویست‌میلیون تومانی اعضای هیات مدیره بانک شهر گفت: روز دوشنبه خبرهایی در این زمینه منتشر شد و ما نسبت به بررسی صورت‌های مالی اقدام کردیم. او با بیان اینکه این مبلغ برای کل هلدینگ بانک شهر که شامل ۳۵ شرکت و هیات مدیره است، در نظر گرفته شده بود، گفت: برای اعضای هیات مدیره، ۳۰۰ میلیون تومان در نظر گرفته شده بود که به ۲۵۰ میلیون تومان کاهش یافت. رئیس کمیسیون حمل و نقل و عمران شورای شهر تهران افزود: این ۲۵۰ میلیون تومان برای اعضای هیات مدیره و ۱۰ سرپرست بانک شهر در کلانشهرها در نظر گرفته شده بود. تلاش‌های «آرمان» برای گفت وگو با احمد دنیامالی در باب نحوه بررسی‌های صورت گرفته و جزئیاتی که او در جلسه شورای شهر به آن اشاره کرد، به نتیجه نرسید. از طرفی نیز احمد حکیمی‌پور و اسماعیل دوستی، از اعضای شورای شهر تهران، ضمن ابراز بی‌اطلاعی از جزئیات تحقیقات دنیامالی، اعلام کردند که تنها در همان حدی که در رسانه‌ها منتشر شده، از این خبر اطلاع دارند. اینکه چرا احمد دنیا مالی نخستین کسی است که نسبت به این پاداش‌ها موضع گیری کرده و روند بررسی صورت‌های مالی که او به آن‌ها اشاره کرده، به چه نحو بوده، همچنان در هاله‌ای از ابهام است.