در ابتدای برنامه مهران مدیری با تعاریفی از واژه مد و
ریشه آن در دنیای انسانهای اولیه، نیم نگاهی به دنیای مد امروز داشت؛ از
نوع پوشش بازیگران و عوامل فیلم های سینمایی در جشنوارهها گفت و درباره
اشاعه آن در جامعه بیان کرد: هر آن چیزی که فلان بازیگر در فلان جشنواره به
روی فرش قرمز پوشیده، فردا در همه مغازه ها و تن همه مردم است.
همچنین در ادامه کارگردان برنامه تلویزیونی «دورهمی» عنوان کرد: حوزه مد و مدگرایی نه تنها نوع و یا آرایش چهره را تحت تاثیر قرار داده است، بلکه پدر دنیای ادبیات را هم درآورده و تمام لفظها و واژه ها را تغییر داده است.
«دورهمی»
در شب گذشته به انضمام بخش نمایشی که داشت میزبان الهام حمیدی بازیگر
سینما و تلویزیون شد و مهران مدیری او را فردی مظلوم، آرام، مثبت، عاشق نقش
های تاریخی توصیف و به روی صحنه «دورهمی» دعوت کرد.
از همان ابتدا
الهام حمیدی پس از سلام و احوالپرسی با تماشاگران و همچنین بینندگان پای
تلویزیون درباره مظلومیت خودش که مهران مدیری اشاره کرده بود، گفت: من اصلا مظلوم نیستم و شما از آن طرف ماجرا خبر ندارید. شاید این مظلومیت به خاطر نقشهایی است که من بازی کردم.
متاسفانه همیشه نقش های مثبت و جدی به من داده می شود و هربار که خودم
آمدم و ساختار شکنی کنم، نگذاشتند و گفتند که این نقش مال شما نیست.
وی
افزود: من خودم به شخصه عاشق کارهای طنز هستم و خیلی دوست دارم کاری طنز
بازی کنم و حتی مطمئن هستم که شاید بهتر از نقش های جدی آن را بازی کنم.
مهران
مدیری در راستای صحبت های حمیدی بیان کرد: مشکل سینمای ماست که فکر می کند
برای راحتی کار خودش بازیگرهایی را انتخاب کند که برای همان مدل بازی
آماده هستند و از قبل زمینه اش را دارند. متاسفانه این تبدیل به یک بحران
شده در سینمای ما و دلیلش هم بازی های کلیشه و انتخاب آسان تر است.
مهران
مدیری با توجه به گفته های الهام حمیدی در خصوص بازی در نقش طنز به او
پیشنهاد بازی در کارهای بعدی را داد و حمیدی هم با ابراز خوشحالی پذیرفت.
عکس یادگای الهام حمیدی و مهران مدیری
حمیدی با بیان اینکه بازیگری دورههای متفاوتی دارد و من هنوز وارد دوره سوم این حرفه نشده ام درباره تقسیم بندی این ادوار عنوان کرد: دوره اول در واقع همان زمانی است که وارد این عرصه می شویم و برای اینکه چهره و بازی ما دیده شود، هر نقش و یا هر کاری را بدون وسواس قبول می کنیم و برای من دوره اول با بازی در سریال «مسافری از هند» به پایان رسید و به نوعی من، خانم خداداد و ... توانسیم خودمان را نشان بدهیم و ثابت کنیم، اما بعد از آن وسواسم برای انتخاب نقش ها و فیلمنامه بیشتر شد و صبر و حوصله بیشتری را برای انتخاب هایم مدنظر میگرفتم تا اینکه فیلم سینمایی «خیلی دور، خیلی نزدیک» را در سینما بازی کردم و به خاطرش جایزه گرفتم. به نوعی این فیلم پله ترقی من در سینما بود و حالا مانده ام که من بازیگر سینما هستم و یا تلویزیون، ولی خودم سعی میکنم از این دو جدا نباشم.