آموزش کودکان برای فردای بهتر سرزمین

آموزش کودکان برای فردای بهتر سرزمین

شینا انصاری - روز جهانی و هفته ملی کودک فرصتی است برای پرداختن به دغدغه‌ها، مشکلات، بحران‌ها، علاقه‌مندی‌ها و حقوق کودکان، این جوانه‌های زندگی و امیدهای آینده. کودکان در نقاط زیادی از دنیا در حالی اولین قربانی سیاست، فقر، خشونت و جنگ هستند
جهان در آستانه‌ی بازچینش رقابت

جهان در آستانه‌ی بازچینش رقابت

محمدمهدی محمدی-رقابت‌پذیری در سال ۲۰۲۵ تنها یک رتبه‌بندی نیست، بلکه نمایی است از آنچه جهان به سمتش می‌رود: ثبات، شفافیت، و هوشمندی سیاست. کشورمان اگر بخواهد سهمی در آینده اقتصادی جهان داشته باشد، باید نه‌تنها در زمره بازیگران مهم این تغییر جهانی و همکار در سازمان های جدید بین اللملی قرار بگیرد، بلکه باید طراح مسیر خود با پایبندی به موازین و استراتژی های خود باشد. مسیری که از درون طراحی، اصلاح و اجرا می‌شود، نه از بیرون تحمیل.
چهارشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۴ - 2025 November 05
کد خبر: ۶۶۹۰۵
تاریخ انتشار: ۰۷ مرداد ۱۳۹۵ - ۰۹:۲۲

دغدغه‌هاي فرهنگی پايان‌ناپذير

مه و خورشيد و فلك در كارند تا وضع فرهنگي ايران ارتقای درجه پيدا كند، تا ناهنجاري‌هاي اجتماعي رو به سوي عدم بگذارد، تا بنياد ارزشمند خانواده فولادين شود.
تدبیر24 مصطفي ايزدي -مه و خورشيد و فلك در كارند تا وضع فرهنگي ايران ارتقای درجه پيدا كند، تا ناهنجاري‌هاي اجتماعي رو به سوي عدم بگذارد، تا بنياد ارزشمند خانواده فولادين شود. اما دريغ و افسوس كه هنوز اندر خم يك كوچه‌ايم. تعداد زيادي دستگاه فرهنگي و تبليغي در كارند تا گامي به جلو‌ برداريم. اين دستگاه‌ها به قول وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در حدود ۶ هزار ميليارد تومان بودجه از درآمدهاي عمومي كشور را براي يك سال در اختيار دارند. (روزنامه آرمان ۴/۵/۹۵) جز اين دستگاه‌ها با اين بودجه بالا، سازمان‌ها، نهادها، اركان، هيات‌ها و انجمن‌هاي بسيار ديگري هستند كه از بودجه عمومي بهره‌اي ندارند، اما مشغول كار فرهنگي كه همان انسان‌سازي است، هستند. نگاهي به وضع موجودمان بيندازيم تا دغدغه‌هاي دلسوزان را حس نماييم. اخلاق فردي و اجتماعي نه تنها بهبود پيدا نكرده است، بلكه فساد اقتصادي، اداري و سياسي افزايش يافته و ظاهرا كنترلش بسیار سخت شده است. طلاق كه نماد اصلي فروپاشي خانواده‌هاست، به عدد و رقمي غيرقابل باور رسيده است، فساد اخلاقي و خشونت خانوادگي رو به تزايد است، بي‌توجهي به قانون رو به افزايش است و... يادآوري اين مسائل ضدفرهنگي نه به خاطر سياه‌نمايي و نه براي رنجاندن ديگران، بلكه براي طرح اين سوال است كه چه اشكالي در برنامه‌هاي فرهنگي و تبليغي دستگاه‌هاي متعدد و گوناگون فرهنگي است كه از اثربخشي فاصله دارد؟ چرا صدا و سيما توانايي اين را ندارد كه در قامت يك دانشگاه عمومي فعاليت كند؟ آيا روزمرگي و بي‌برنامگي آن را به اين روز نشانده يا ناواردي و عدم تخصص در مقوله فرهنگ و جامعه اين دستگاه عريض و طويل را به این وضع كشانده است؟ غير از صدا و سيما، آیا ده‌ها هزار سخنران كار فرهنگي نمي‌كنند؟ مگر واحدهاي فرهنگي قرار نيست كه در انسان‌سازي مورد نظر مشاركت داشته باشند؟ به نظر مي‌رسد بايد زودتر به آسيب‌شناسي فعاليت‌هاي فرهنگي بپردازیم و به هر شيوه ممكن از كارشناسان زبده فرهنگي و تجربه‌هاي پيشين بهره بگیریم و چاره‌اي بينديشیم تا هم بودجه‌هاي متعلقه هدر نرود و هم واقعا جهت فعاليت فرهنگي از اين سراشيبي تغيير كند و در راستاي ترقي پيش برود.
* فعال سياسي اصلاح‌طلب
بازدید از صفحه اول
sendارسال به دوستان
printنسخه چاپی
نظر شما: