بازگشت همه به سوی اوست

 تدبیر24: شورش عزیزی*- تیتر این یادداشت را در زمان مرگ انسان ها بکار می برند اما نگارنده مطلب بر این باور است که چند صباحی است فعالیت فرهنگی در کردستان، زنگ مرگش به صدا در آمده و برخی از سکان داران فرهنگی دیار فرهنگی کشور با ارائه آمار کاغذی دلخوش به حفظ میز ریاست هستند. در تعریف مرگ می توان اظهار داشت: « عبارت است از جدا شدن روح از بدن و بریده شدن علاقه آن دو از یکدیگر، وقتى بین روح و بدن ارتباط و علاقه باشد انسان حیات دارد. اما وقتى این ارتباط بریده شد و روح از بدن جدا گردید مرگ حتمى است.»

با تعاریف فوق و انتخاب تیتر آگهی مجلس تحریم؛ لازم است ابراز داریم که در کردستان سطح مطالعه به پائین ترین سطح موجود رسیده است. دیگر کمتر خبری از مراجعه کننده برای دریافت کتاب هست و در سالن مطالعات این دیار بجز سربازان پشت کنکور، خبری از ارباب رجوع نیست. محیط سالن مطالعات این دیار هنوز هم رنگ و بوی عصر انسان های اولیه را دارد گوئی تحولات علم معماری به این دیار نیآمده است یا اینکه مسئولان امر با پیشرفت مخالف هستند. میزهای مطالعه با یادگاری های دهه شصت ه.ش هنوز هم کاربرد دارد. تخصص مسئولان به حدی است که کتابخانه ها با سالن مطالعه را داخل کوچه پر سرو صدا ایجاد کرده اند بدون در نظر گرفتن سیستم سرمایشی و یا اگر هست؛ مسئولان روشن نمی کنند. اینگونه مراجعه کننده برای فرار از گرمای هوا ناچارا پنجره را باز می کند تا از لطف یزدان استفاده کند و اینجا است که کیفیت فضا برای مطالعه نمایان می گردد.

کردستان دیاری است با مشکلات بسیار و قابل تعامل، دیار فرهنگی کشور هنوز افتخار نداشتن روزنامه را به دوش می کشد و در کارنامه رسانه ای مدیران فرهنگی فعلی، بالاترین اعمال ماده 16 مطبوعات را سال گذشته به ثبت رسانده است. در کردستان آنچه زیاد است خبرنگار و روزنامه نگار است از دکتری گرفته تا پنجم ابتدائی با تخصص رسانه ای داریم اما اکثرا در قالب میرزا بنویس های مدیران قلم می زنند و اینگونه مبلغ ناچیز کادوهای روز خبرنگار از طرف مدیر را  گارانتی می کنند.

تعدا زیادی از کتابفروشی های دیار فرهنگی کردستان همچون سینماهای این دیار بدون مراجعه کننده هستند و  کتابفروش ها در فکر تغییر شغل هستند به نحوی که دیگر خبری از حضور تازه های نشر وجود ندارد. با این همه مشکلات و.... هنوز مدیران به نام فرهنگی با ارائه آمارهای نجومی ابراز می دارند که: همه چیز آرومه؛ در استانی که قبل از اجرای مراسم فرهنگی به امور پذیرائی می اندیشند و همایش ها اختصاص می یابد به تجلیل از چهره های فرهنگی مورد تائید و یا تجلیل مدیران فلان نهاد فرهنگی از مدیران فلان نهاد دیگر و در این نان به قرض دادن نباید انتظاری بجز شرایط موجود داشت که قطار دیار فرهنگی بی حرکت درجا بزند و مدیران هم همچنان مدیریت کنند و رسانه ها سکوت؛ تنها راه حل حضور برسر مزار امور فرهنگی و خواندن فاتحه است بااین مدیریت