كساني كه آقاي دكتر روحاني را از نزديك ميشناسند جواب بعضي از سوالات و هراسهاي موجود را در اختيار دارند. اعتدال فقط شعار ايشان نيست بلكه شخصيت و منش اوست. نه آنچنان آرمان گراست كه يادش برود در چه واقعيتي زندگي ميكنيم و دچار توهم شود و نه آنچنان واقع گراست كه بخواهد آرمانها را فراموش كند و دچار انفعال شود. ايشان از سلامت رواني برخوردارند و همين نكته كم ياب سرچشمه خيرات آينده است. فشارناپذير و مشورتپذير است اما چون صاحب نظر است حتي اگر بخواهد هم نميتواند از كسي تقليد كوركورانه داشته باشد. آقاي روحاني بارها از خاطرات صميمانهيي كه با مقام معظم رهبري داشتند برايم ميگفتند. چيزي كه نشان ميداد شناخت خوبي از مقام معظم رهبري دارند و اين شناخت در كنار ارادت ويژهيي كه به ايشان دارند خيلي از مشكلات آينده را رفع يا دفع ميكند. آقاي روحاني واقعا پايبند به قولهايي كه داده است خواهد بود يعني تمام تلاش خود را در اين راه بهكار ميبرد و اين را وظيفه شرعي و قانوني خود ميداند اگر چه راهحلهاي اصلي فراتر از قوهمجريه است. قبلا بارها از نزديك ديدهام كه خط و نشانها تاثيري در اصل حركت ايشان نداشته است. در حال حاضر ايشان اولويت اول را تشكيل هر چه سريعتر دولت قرار داده است و اگر همه همكاري كنند ركورد سريعترين معرفي وزرا به مجلس توسط رييسجمهور تدبير و اميد زده خواهد شد. آقاي روحاني متوجه فرق بين دوستان قديم اعتدال و طرفداران جديد آن ميباشد. پيش او يار نو و يار كهن يكي نيست.