برنامه پیشنهادی فخرالدین احمدی دانش آشتیانی گزینه تصدی وزارت آموزش و پرورش منتشر شد.
تدبیر24: فخرالدین احمدی دانش آشتیانی روز گذشته از سوی رئیسجمهور به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش معرفی شد.
متن کامل برنامه فخرالدین احمدی دانش آشتیانی برای وزارت آموزش و پرورش به شرح زیر است:
پیشگفتار
هدایت دستگاه عظیم و پیچیده «آموزش و پرورش» که دارای کارکرد زیربنایی در تمهید پیشنیازهای توسعه کشور، تقویت اقتدار و امنیت ملی، تولید سرمایه فرهنگی و ارتقای سرمایه اجتماعی است، مستلزم ابتناء بر برنامههای راهبردی و بلند مدت در برنامهریزی و بهرهمندی از روشها علمی و تواناییهای پژوهشی گسترده در اجراست تا بدین ترتیب امکان همافزایی و ارتقای کارایی و اثر بخشی این نهاد ارزشمند فراهم آید.
خوشبختانه به یمن تلاشهایی که در طول سالیان گذشته به عمل آمده است، اسناد راهبردی متعددی تدوین شده و به تصویب مراجع مختلف رسیده است که به پشتوانه آنها میتوان برنامههای میان مدت و کوتاه مدت همسو با سیاستهای کلان توسعه و چشماندازهای پیشبینی شده را طراحی کرد و به اجرا گذارد.
از سوی دیگر در دستگاهی که ویژگی بارز آن دیربازدهی نتایج سیاستها و برنامههاست، باید در عین قدر دانستن فرصتها و استفاده صحیح از آنها، بهگونهای حرکت کرد که در سایه اقدامات مشخص و دستاوردهای مشهود، سرمایه اعتماد مردم و فرهنگیان نسبت به کفایت و لیاقت مدیریت دستگاه خدشهدار نشود زیرا دلبستگی و تأکید بیش از حد بر دستاوردهای ملموس و آنی در صورت شتابزدگی در اجرای برنامهها و انصراف از طی فرآیندهای عقلانی تصمیمسازی، تصمیمگیری و اجرا میتواند علاوه بر زیر سؤال بردن برنامههای تدوین شده، به نتایجی تهدیدآمیز و خسارت بار منجر گردد. همچنان که در گذشته و بهخصوص در اجرای مواردی از سند تحول بنیادین چنین شده است. نتیجه اینکه باید دوراندیشانه و هوشمندانه در مرز پرهیز از اتلاف «فرصتها» و «شتابزدگی» حرکت کرد.
بر اساس این رویکرد، برنامه تقدیمی اینجانب به مجلس شورای اسلامی، اولا مبتنی بر مجموعه اسناد بالادستی مصوب در زمینه تعلیم و تربیت و بهویژه سیاستهای کلی ابلاغی مقام معظم رهبری، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش و نقشه جامع علمی کشور است، ثانیاً این برنامه برباورها (انگارههای) اینجانب نسبت به تعلیم و تربیت استوار است که در سطور ذیل به آنها اشاره خواهد شد و ثالثاً برنامه پیشنهادی میتواند به عنوان برنامه تعالی و توسعه نظام تعلیم و تربیت در افق 1404 (سال پایانی اجرای سند چشم انداز) محسوب گردد؛ در عین اینکه در مقاطع زمانی 1400 (سال پایانی اجرای برنامه ششم) و 1396 (سال پایانی خدمت دولت یازدهم ) خروجیهایی متناسب با بازه زمانی طی شده خواهد داشت.
بدیهی است که در صورت توفیق کسب رأی اعتماد نمایندگان محترم ملت، بی درنگ اقدامات خود را برای ساماندهی امور جاری و موضوعاتی از قبیل نیروی انسانی، برنامههای آموزشی و درسی، مشکلات و معضلات مالی و نظایر آنها آغاز و تلاش خواهم کرد که فرهنگیان گرانقدر و اولیای ارجمند دانشآموزان با کمترین دغدغه کار تعلیم و تعلم فرزندان میهن عزیزمان را دنبال کنند.
امید است با یاری حقتعالی و به مدد حضور نیروهای فهیم و فکور آموزش و پرورش و حمایتهای آینده اندیشانه و همه جانبه مجموعه عوامل سهیم و موثر مانند مجلس شورای اسلامی و سایر نهادهای سیاستگذاری و دستگاههای اجرایی ذیربط و تشکلهای مدنی و خانوادهها، و نیز نخبگان دانشگاهی و حوزوی و کارشناسان تعلیم و تربیت و اصحاب رسانهها، اجرای این برنامه با توفیق قرین باشد و به حول و قوه الهی در پرتو سیاستها، برنامهها و روشهای نوین تعلیم و تربیت، نسل آینده ساز کشور به گونهای پرورش یابد که با شکوفایی همه جانبه استعدادهایش، بتواند به عنوان شهروندی کارآمد در مدار ایمان، عقلانیت و خلاقیت، حیات طیبه را در همه ابعاد وجود خویش تجربه کند. (بمنه و کرمه)
بخش یکم- باورها (انگارهها)
1- آموزش و پرورش مهمترین منبع مولد سرمایه فرهنگی و ارتقای سرمایه اجتماعی و زمینه ساز توسعه همه جانبه و پایدار است.
2- تعالی و توسعه آموزش و پرورش جز در سایه مساعی همه جانبه مردم و حاکمیت و تقسیم کار ملی محقق نخواهد شد.
3- شأن اصلی حاکمیت در آموزش و پرورش، سیاستگذاری، برنامهریزی و نظارت بر کیفیت ارائه خدمات، آموزشی و پرورشی به مردم است.
4- آموزش و پرورش حلقه اتصال بین حاکمیت و مردم است و باید از این نظر به عنوان یک نهاد مدنی مبتنی بر سازوکارهای مشارکتجویانه و مردم سالارانه انگاشته شود.
5- معلم تعیین کننده حد کیفیت و تعالی در آموزش و پرورش است و باید از شایستگیهای اخلاقی و حرفهای لازم برخوردار باشد.
6- تأمین انگیزهمندی و شرایط مناسب و رضایت شغلی معلمان مهمترین شاخصهای موفقیت و پیشرفت آموزش و پرورش است.
7- آموزش و پرورش در تعیین رفتارهای فردی و تربیت شهروندی دانشآموزان نقش اساسی دارد.
8- تجربه یادگیری در هر زمینهای اساساً باید بار تربیتی داشته باشد تا رخدادی در فرآیند اجتماعی شدن دانشآموزان به شمار آید.
9- آموزش و پرورش باید برای شناخت و شکوفایی هرچه علمیتر استعدادهای ویژه دانشآموزان برنامهریزی کند.
10- حضور دانش آموزان در مدرسه به عنوان یک تجربه لذت بخش شرط تحقق یادگیری ماندگار است.
11- آموزش و پرورش نیازمند اصلاح برنامه ها و نوسازی فرآیندها بر مبنای آموزههای اسلامی و دستاوردهای علمی و فناورانه است.
12- اقتصاد آموزش و پرورش نیازمند نظریه پردازی و تدوین مدل های جدید و کارآمد علمی است.
بخش دوم- راهبردها:
1- تمرکز بر اجرای مضامین سند تحول بنیادین آموزش و پرورش با توجه به زیرنظامها و مبتنی بر سه برنامه جامع دوره ابتدایی، دوره متوسطه (اول و دوم) و آموزشهای فنی و حرفهای و مهارت آموزی.
2- توجه متوازن به ساحتهای ششگانه تربیت (ذکر شده در سند تحول بنیادین) در مجموعه برنامهها و اقدامات مورد نظر.
3- تربیت و بهسازی سرمایه انسانی با محوریت دانشگاههای فرهنگیان و شهید رجایی و استفاده از سایر دانشگاهها و نهادهای ذیصلاح به عنوان مکمل.
4- مشارکت گسترده و موثر معلمان و خانوادهها در تنظیم برنامههای مختلف با استفاده از ابزارهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی.
5- چابک سازی تشکیلات و اصلاح فرآیندها و توسعه همزمان اختیارات و مسئولیتهای مدیران صف و مدیران مدارس.
6- توسعه عدالت آموزشی و ایجاد فرصتهای برابر با تأکید بر مناطق روستایی و کمتر توسعه یافته.
7- ایجاد همسویی و هم افزایی تعلیم و تربیت غیر رسمی با آموزش و پرورش بهویژه در جهت توسعه فرهنگی و مقابله با آسیبها و ناهنجاریهای اجتماعی.
8- مدیریت و سیاستگذاری در همه سطوح بر اساس یافتههای پژوهشی.
9- ایجاد تحول در اقتصاد آموزش و پرورش با بهرهگیری بهینه از قابلیتها و منابع ملی در جهت توسعه کمی و کیفی تعلیم و تربیت.
10- تقویت انگیزههای حرفهای معلمان و مدیران با تأکید بر حرمت، حقوق، منزلت اجتماعی، توانمند سازی و ارتقای وضعیت معیشتی آنان و تلاش برای رفع تبعیض در نظام پرداختهای دولتی.
11- پاسداشت سرمایههای نمادین و بزرگداشت مفاخر تعلیم و تربیت کشور و تکریم بازنشستگان و تلاش برای ارتقای منزلت و معیشت ایشان به عنوان پیشکسوتان تعلیم و تربیت.
12- رصد تحولات و مطالبات جهانی در باب تعلیم و تربیت و تطبیق برنامهها و نیازهای زیستن در عصر اطلاعات و ارتباطات در چارچوب استلزامات تعلیم و تربیت اسلامی.
13- بالا بردن سطح دانش، مهارت و رفتار دانشآموزان نسبت به پدیدههای زیست محیطی و مسائل توسعه پایدار.
14- توسعه تعاملات و مبادلات بینالمللی بهویژه با جهان اسلام.
15- توسعه نظاممند دوره پیشدبستانی با همکاری نهادهای اجتماعی و مشارکت خانوادهها.
بخش سوم- برنامهها:
اول- سند تحول بنیادین آموزش و پرورش
1-1- استمرار گفتمان تحول در آموزش و پرورش با تشکیل شورایی از صاحب نظران آموزش و پرورش به منظور بررسی محتوایی «سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» و «سند برنامه درسی ملی» و ارزیابی اقدامات انجام شده.
دوم- مدیریت و رهبری آموزشی
2-1- باز مهندسی نظام مدیریت آموزش و پرورش با رویکرد شایسته سالاری و تمرکز زدایی.
2-2- تأکید بر تقویت آموزش کیفی و اثربخش مدیران مدارس به عنوان موثرترین حلقه نیروی انسانی در فرآیند تعلیم و تربیت با رویکرد مسئله محور برای ارتقای سطح دانش حرفهای، بینش و مهارتهای آموزشی و تربیتی آنان جهت ایفای نقش رهبری آموزشی و تربیتی.
2-3- طراحی نظام بهرهگیری هدفمند و مداوم از تجارب صاحب نظران اعم از فرهنگیان، استادان و بازنشستگان در جهت افزایش کارایی درونی و بیرونی و اثر بخشی نظام آموزشی.
2-4- واگذاری تدریجی اختیارات متناسب با ظرفیتها و مقتضیات به مدارس به عنوان اصلیترین کانون تعلیم و تربیت و ارتقای جایگاه و نقش آن در توسعه جامعه محلی.
2-5- طراحی نظام واگذاری اختیارات اداری و اجرایی در راستای کاهش تمرکز با تأکید بر تقویت نقش شورای آموزش و پرورش استانها، مناطق و مدارس متناسب با مقتضیات آموزشی و افزایش کارآمدی شوراهای درون مدرسه. (شورای معلمان، شورای دانشآموزی)
2-6- جلب مشارکت نهادهای محلی و منطقهای در تعیین سیاستهای اجرایی به منظور ارائه خدمات آموزشی.
2-7- تقویت فرهنگ خودباوری و مسئولیتپذیری در استان و منطقه متناسب با ویژگیهای سازمان یادگیرنده.
سوم- اصلاح و تقویت منابع انسانی
3-1- فراهمآوردن زمینه دسترسی معلمان به تجارب خلاق و سازنده در ایران و جهان با استفاده از فناوریهای نوین ارتباطی و اطلاعاتی.
3-2- اصلاح نظام پرداخت بر اساس شایستگیها و صلاحیتهای حرفهای معلمان و مدیران متناسب با ویژگیهای شغلی ایشان.
3-3- طراحی و اجرای نظام معیشتی و رفاهی ویژه فرهنگیان جهت تأمین امنیت و منزلت شغلی آنان.
3-4- ساماندهی و بهکارگیری بهینه منابع انسانی با هدف افزایش اثربخشی نظام تعلیم و تربیت.
3-5- ارتقای دانش و مهارت حرفهای معلمان از طریق اقدام پژوهشی و دورههای کوتاه مدت.
3-6- تقویت مرجعیت و منزلت فرهنگی و اجتماعی معلمان و حفظ و توسعه سرمایه اجتماعی آنان با اتکاء به ظرفیتهای درون و بیرون آموزش و پرورش.
چهارم- منابع مالی
4-1- افزایش سهم آموزش و پرورش از بودجه عمومی کشور و مدیریت بهینه بر مصرف منابع از طریق افزایش بهرهوری.
4-2- کسب منابع جدید از طریق ایجاد فرصتها و ظرفیتهای متنوع
4-3- افزایش سهم بخش غیردولتی در منابع آموزش و پرورش با گسترش و تقویت شوراهای استان و مناطق و توسعه و تقویت مدارس غیردولتی.
4-4- طراحی سازوکارهای فرهنگی و حقوقی استفاده از معافیتهای مالیاتی، عوارض خاص آموزش و پرورش، موقوفات و نظائر آن.
4-5- ارتقای مستمر سطح مشارکت خیرین مدرسه ساز و بسط فرهنگ نیکوکاری و تعاون در سایر مولفههای تعلیم و تربیت با الهام از آموزههای دینی برای بهبود کیفیت تعلیم و تربیت.
پنجم- برنامه درسی
5-1- تعمیق و اعتلای تربیت دینی و اخلاقی دانشآموزان با تأکید بر انس با قرآن و مکتب اهل بیت(ع) با رویکرد فطری جهت پرورش حس مذهبی و تعالی هویت دینی و مقابله با آسیبها و آفتهای تربیتی و اخلاقی با همکاری حوزههای علمیه و مراکز دینی.
5-2- واگذاری اختیارات برنامهریزی درسی به استانها به تناسب ظرفیتها و تواناییها و ایجاد شبکه مدیریت دانش به منظور تسهیل تبادل تجربیات و حمایت از نوآوریها در سطح استان، منطقه و مدرسه.
5-3- توسعه مشارکت نخبگان، صاحبنظران در انجام امور مربوط به تولید، چاپ و توزیع مواد و منابع آموزشی در چارچوب سیاستهای آموزش و پرورش با تأکید بر سیاست تولید بستههای آموزشی و سیاست چند تألیفی کتابهای درسی.
5-4- کاستن از حجم و تعدد دروس برای ارتقای کیفیت یادگیری با اتخاذ رویکرد در هم تنیده (تلفیقی) در طراحی برنامههای درسی
5-6- ایجاد انعطاف در برنامههای درسی از طریق اجرای الگوی برنامه درسی سه وجهی الزامی (تجویزی)، انتخابی (نیمه تجویزی)، اختیاری (غیر تجویزی) وفق مبانی نظری سند تحول در این زمینه.
5-7- تدوین طرح تأسیس «سازمان ملی سنجش آموزش» مبتنی بر ضرورت پایش دقیق و نظاممند مؤلفههای کلیدی تعلیم و تربیت در مدرسه و تصویب آن توسط مراجع ذیصلاح.
5-8- ارتقای جایگاه و کیفیت عملکرد دانشآموختگان علوم انسانی در نظام آموزشی با ایجاد جاذبههای لازم و افزایش انگیزه در جهت جذب دانشآموزان مستعد و سرمایهگذاری برای بهبود کیفیت آموزش در شاخه علوم انسانی.
ششم- فعالیتهای پرورشی، فرهنگی و تربیتبدنی
6-1- بازبینی و باز تعریف ساختار، محتوا و فعالیتهای پرورشی و تشکیلات مرتبط با آن و ارزیابی اجرای قانون احیای معاونت پرورشی با رویکرد تعلیم و تربیت اسلامی به منظور توسعه و تقویت کارکرد پرورشی نظام آموزش و پرورش در ساحتهای ششگانه تعلیم و تربیت.
6-2- استفاده مطلوب از ظرفیتهای قانونی سازمان دانشآموزی در جهت توسعه مشارکت فعال دانشآموزان برای انجام فعالیتهای پرورشی و بهکارگیری ظرفیتها و امکانات سایر سازمانهای دولتی و غیر دولتی، سمنها و نهادهای فرهنگی در این زمینه.
6-3- توسعه و تقویت فعالیتهای تشکلهای دانشآموزی (بسیج دانشآموزی، اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشآموزان، پیشتازان و فرزانگان، شوراها و مجلس دانشآموزی، ...) به منظور رشد هویت دینی، ملی و اجتماعی دانشآموزان و کسب شایستگیها و مهارتهای شهروندی.
6-4- تقویت و تعمیم برنامههای ورزش همگانی در سطح مدارس و هماهنگی با سایر تشکلها و نهادهای اجتماعی برای افزایش بهرهوری برنامههای ورزشی.
6-5- مشارکت در عرصه ورزش قهرمانی کشور در رده سنی زیر 18 سال.
6-6- استقرار نظام فراگیر مشاوره و راهنمایی اعم از تحصیلی، شغلی، روانی و اجتماعی برای دانشآموزان و خانوادهها با استفاده از مشاوران، معلمان و مربیان و بهرهگیری از ظرفیت سازمانهای مردم نهاد.
6-7- کمک به افزایش مهارتهای هنری و خلاقیت فکری دانشآموزان با استفاده از ظرفیت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و برنامههای فرهنگی و هنری مدارس.
هفتم- تربیت فنی و حرفهای
7-1- تأکید بر یادگیری مهارتهای فناوری و کارآفرینی در آموزش عمومی متناسب با آمایش منطقهای و تواناییها و نیازهای سنی دانشآموزان وپایههای تحصیلی مختلف جهت توسعه شایستگی حرفهای و اقتصادی دانشآموزان
7-2- طراحی نظام جذب، نگهداشت و ارتقای هنرآموزان و نیروی انسانی مورد نیاز در این زمینه با توجه به ویژگیهای این آموزشها.
7-3- مشارکت در طراحی و تدوین برنامه کلان توسعه آموزشهای فنی و حرفهای با توجه به سیاستهای کلی اشتغال.
7-4- ایجاد تنوع در منابع مالی و استفاده بهینه از ظرفیت و امکانات بخش دولتی و غیر دولتی برای توسعه آموزشهای فنی و حرفهای و افزایش کیفیت آنها.
7-5- افزایش کارایی بیرونی و اثربخشی آموزشهای فنی و حرفهای برای پاسخگویی به نیاز بازار کار و اشتغال مولد.
هشتم- مشارکتهای مردمی
8-1- اجرای کامل مصوبات قانون مدارس غیر دولتی با تأکید بر ایجاد صندوق حمایت از مؤسسان مدارس غیر دولتی.
8-2- بازنگری قوانین و مقررات مربوط به مدارس غیر دولتی با رویکرد پشتیبانی از مؤسسان و سرمایهگذاران مدارس و بهکارگیری ظرفیتها و امکانات بخش عمومی و تعاونیها در توسعه مدارس غیر دولتی.
8-3- بازتعریف نقش انجمنهای اولیا و مربیان به منظور افزایش میزان مشارکت خانوادهها در فعالیتهای آموزشی و تربیتی مدرسه.
نهم- گروههای آموزشی خاص
9-1- توسعه فرصتهای دسترسی به آموزشهای با کیفیت مطلوب به منظور توانمندسازی متربیان ساکن در مناطق محروم، روستاها، حاشیه شهرها، عشایر کوچرو و مناطق دو زبانه.
9-2- توسعه فرصتهای دسترسی به آموزشهای با کیفیت مطلوب برای دانشآموزان دارای نیازهای ویژه (استعدادهای درخشان و استثنایی) از طریق بازنگری عملکرد آموزش و پرورش در این عرصه.
دهم- نهادهای صنفی و مدنی
10-1- گسترش ارتباط و تعامل با تشکلهای صنفی فرهنگیان و نهادهای مدنی و انجمنهای علمی فرهنگیان و تقویت نقش و جایگاه آنها در فرآیند تصمیمسازی و انتقال مطالبات، انتظارات و ایدههای فرهنگیان به مدیریت آموزش و پرورش.
10-2- تدوین طرح تشکیل سازمان نظام معلمی برای ارتقای منزلت حرفهای فرهنگیان و واگذاری بخشی از مسئولیتهای غیر حاکمیتی آموزش و پرورش به آن.
یازدهم- فضای آموزشی
11-1- طراحی و ساخت فضاهای آموزشی متناسب با مقتضیات و الزامات برنامه درسی، تحولات بافت جمعیتی، اصول شهرسازی و معماری و شرایط اقلیمی با تأکید بر استفاده از فناوری نوین ساخت و تجهیز فضاهای آموزشی با رعایت الگوی معماری اسلامی ـ ایرانی.
11-2- ایمنسازی فضاهای آموزشی
دوازدهم: فناوری اطلاعات
12-1- بازنگری در اقدامات انجام شده در زمینه بهرهبرداری از فناوریهای نوین آموزشی و ساماندهی آنها در جهت افزایش اثربخشی فرآیند یاددهی - یادگیری.
12-2- طراحی و تأسیس شبکه ملی «تدبیر و تعالی تعلیم و تربیت» با هدف تقویت بنیه کارشناسی آموزش و پرورش، با عضویت استادان و کارشناسان ارشد تعلیم وتربیت و رشتههای مرتبط (مجمع مشاوران مجازی) از طریق استفاده از ظرفیت فناوریهای جدید.
سیزدهم: سایر اقدامات
13-1- تدوین طرح جامع توسعه روابط و همکاریهای بینالملل آموزش و پرورش و پیشبینی ساختار تشکیلاتی متناسب با آن.
13-2- استقرار نظام خلاقیت و نوآوری در آموزش و پرورش و حمایت مادی و معنوی از مدیران، معلمان و دانشآموزان خلاق و نوآور.
13-3- اصلاح ساختار و برنامههای نهضت سوادآموزی به منظور کاهش نارساییهای فعلی و دستیابی به هدف کلی محو بیسوادی.
13-4- ساماندهی مدارس خارج از کشور در جهت افزایش جاذبه و ارتقای سطح کارایی و اثربخشی این مدارس.
13-5- تغییر جایگاه پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش از زیر مجموعه سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی به نهادی مشرف بر کل دستگاه تعلیم و تربیت.
بخش چهارم- فرازهای مهم اقدامات و برنامهها تا پایان دولت یازدهم
1- همکاری با مجلس در خصوص احکام مرتبط با آموزش و پرورش در برنامه ششم به منظور حصول اطمینان از لحاظ شدن جایگاه کلیدی و زیربنایی تعلیم و تربیت در برنامه.
2- سامان بخشیدن به وضعیت صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه و بنگاههای وابسته به آنها در جهت حفاظت از داراییهای فرهنگیان، مشارکت ایشان در نظارت بر عملکردها و بهرهگیری از نخبگان اقتصادی در افزایش بازدهی این واحدها.
3- جذب منابع مالی مورد نیاز برای پرداخت پاداش بازنشستگان آموزش و پرورش و سایر معوقات فرهنگیان در سال جاری و ارائه گزارش کامل آن به دولت و مجلس شورای اسلامی.
4- تدوین و تصویب برنامه آموزش و پرورش 2030 جمهوری اسلامی ایران بر اساس تعهد بینالمللی کشور.
5- تدوین و تصویب زیر نظامها و برنامه جامع سهگانه ( ابتدایی، متوسطه(اول و دوم)، فنی و حرفه ای و مهارتی) و بازبینی نقشه راه سند تحول بنیادین بر آن اساس.
6- تدوین و ارائه لایحه رتبه بندی معلمان به مجلس شورای اسلامی ایران.
7- تقویت ساختار پژوهشی آموزش و پرورش و رفع موانع اثربخشی آن.
8- بازبینی رویههای مدیریتی در نظام آموزش و پرورش و اصلاح آنها بر اساس معیارها و شاخصهای اسلامی و علمی مدیریتی.
9- طراحی سازوکارهای تخصصی برای بازبینی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بر اساس استلزامات بخش سوم فصل هشتم آن.
10- بررسی و ارائه راهکارهای ایجاد ظرفیتهای قانونی به منظور افزایش حقوق و مزایای فرهنگیان.
11- رفع ابهام از برنامه هدایت تحصیلی در سال اول دوره دوم متوسطه و حل مشکلات و نارساییهای ناشی از اجرای آن در سال جاری.
12- پیگیری افزایش سرانه های پرداختی به مدارس و تأمین منابع برای پرداخت آنها در سال جاری.