اگر مسئولان كشور حضور مردم در راهپیمایی و تأیید انقلاب را به مثابه تأیید سیاستهای خود بگیرند، اشتباه بزرگی است كه توسط آنها در این بازه زمانی رخ میدهد. بنابراین باید گفت حمایت و بیعت مردم با انقلاب به معنای تصدیق و تأیید تمام سیاستهای داخلی و خارجی مسئولان نیست. این روزها یكی دیگر از اشتباهاتی كه در كشور ما رخ می دهد، مصادره كردن مناسبتهای ملی است.
ما شاهد آن هستیم جناحهای سیاسی كه قدرت تبلیغاتی وسیعی را در كشور دارند (صداوسیما، مجلس و تریبونهای نماز جمعه به دست آنهاست) این مناسبتها را به نوعی مطرح میكنند كه گویی مردم در حال حمایت از آنها هستند. اما واقعیت این نیست و آنها باید بدانند كه مردم نظر خودشان را در برابر شما، در انتخابات ۲۴ خرداد سال ۹۲ نشان دادند و در ادامه هم اگر تردیدی باقی مانده بود در هفت اسفند سال ۹۴، این موضوع را دوباره ثابت كردند و رأی خود را به طرف مقابل شما اختصاص دادند. اگر اصولگرایان و تندروها سعی میكنند كه این راهپیمایی را مصادره كرده و به نوعی اعلام كنند كه حضور مردم به معنای حمایت از آنهاست، سخت در اشتباه هستند.
باید گفت كه شكوه این راهپیمایی به منزله تأیید نظام است و نظرشان در قبال اصولگرایان همانگونه كه صندوقهای رأی در دو انتخابات قبل نشان داد، زیاد مطلوب نیست.
در همین راستا یكی دیگر از پیامهایی كه میتوان از شكوه حضور مردم در راهپیمایی برداشت كرد، ضرورت موضوع آشتی ملی است، مردم با حضور همه جانبه در این مراسم نشان دادند در فضایی كه موضوع حفظ نظام مطرح میشود با یكدیگر متحد و منسجم هستند.