تصمیمات خلق‌الساعه، دانشگاه‌ها را دچار آفت کرد

رئیس دانشگاه تهران افزود: گفتمان و فرهنگ دانشگاه از طرق مختلف به جامعه منتقل می‌شود؛ اما حضور جامعه در دانشگاه و حضور دانشگاه در جامعه هنوز از نقص و کسری رنج می‌برد که البته این مساله بیشتر ناشی از شیوه شکل‌گیری دانشگاه است.

وی با بیان اینکه در کشورهای خارجی ارتباط کاملا تنگاتنگی بین دانشگاه و جامعه وجود دارد که متاسفانه در کشور ما در این خصوص هنوز اتفاق خاصی رخ نداده و در این حوزه بسیار ضعیف عمل کرده‌ایم، گفت: دانشگاه بدون گفتمان علمی معنایی ندارد؛ اما برای تاثیرگذاری بر جامعه نیاز به اتصال با ابعاد مختلف جامعه داریم که اگر نتوانیم این اتصال را برقرار کنیم، رسوخ و نفوذ گفتمان علمی در جامعه محدود خواهد بود.

نیلی احمدآبادی با بیان اینکه فرهنگ دانشگاهی توانسته شاخص‌هایی همچون پرسشگری را در جامعه تبیین کند،‌ گفت: تقریباً یک اعتماد نسبی به صداقت دانشگاه وجود دارد؛ زیرا صداقت و روحیه پرسشگری همچنان در ذات دانشگاه حفظ شده است.

وی با بیان اینکه متاسفانه طی سال‌های اخیر دانشگاه‌ها دچار معضل سرقت علمی شده‌اند، افزود: البته دانشگاه‌های بزرگ تا حدود زیادی از این موضوع مصون مانده‌اند. تولید علم در دانشگاه‌ها مشمول سرقت علمی نیست؛ اما به هر حال جامعه دانشگاهی امروز به این مساله متهم شده است که متاسفانه در این حوزه بسیار دیر اقدام کرده‌ایم؛ حتی از لحاظ قانونی نیز دچار کمبود هستیم که به عنوان مثال در دانشگاه تهران زمانی که اقدام به برخورد با این معضل کردیم، متوجه خلأهای قانونی شدیم.

رئیس دانشگاه تهران با اشاره به اینکه اصلی‌ترین دلیل بروز این آفت در دانشگاه‌ها مربوط به مسائل بیرونی می‌شود، گفت: متاسفانه سیاست‌های دانشگاه از بیرون از نهاد دانشگاه تدوین و ابلاغ شده است. پیش از این دانشگاه‌ها در تعادل نسبی فعالیت‌های خود را انجام می‌دادند اما تصمیمات خلق‌الساعه که از بیرون گرفته شد، منجر به بروز آفت‌هایی همچون تقلب علمی در نهاد دانشگاه شد.

وی تصریح کرد: اگر دانشگاه تهران که 82 سال عمر دارد، مرتکب خطایی شود؛ قطعا این خطا با دستاوردهای این دانشگاه قابل قیاس نیست.

رئیس دانشگاه تهران با بیان اینکه دانشگاه‌ها بر اساس قانون هیات امنا باید به فعالیت‌ بپردازند، اظهار کرد: آنچه که دانشگاه تولید می‌کند، باید بر اساس نیاز جامعه با نگاه علمی در مرزهای دانش و با استناد به توانمندی‌های دانشگاه باشد. در این صورت نه تنها شاهد افزایش بهره‌مندی دانشگاه و جامعه خواهیم بود، بلکه توسعه پایدار نیز به معنای واقعی رخ می‌دهد.