تکرار ۲۴ خرداد با اجماع بر روحانی

 تدبیر24 » این روزها با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری در فضای سیاسی کشور گمانه زنی‌های فراوانی در ارتباط با صف آرایی گروه‌ها و جریانات مختلف به چشم می‌خورد. هرچه به انتخابات نزدیک‌تر می‌شویم این حدس و گمان‌ها رنگ و بویی جدی‌تر به خود می‌گیرند اما آنچه از هم اکنون قابل تصور است استراتژی حامیان روحانی و رقیبان اوست که در شمایی کلی قابل بحث و گفتگو است.پرواضح است که یکی از گزینه های اصلی انتخابات آتی شخص حسن روحانی بلکه بعنوان جدی ترین گزینه این دوره از انتخابات از نظر اغلب کارشناسان و تحلیلگران سیاسی مورد توافق است. در طرف مقابل جریان اصولگرا با همه توان خود هنوز در تدارک رقیب آزمایی برای رقابت با حسن روحانی است. 

آنها خوب می‌دانند اگر روحانی در انتخابات دور یازدهم ریاست جمهوری با اندک فرصت مناظره ها به خوبی توانست جایی مستحکم در سبد آرای مردم بدست آورد، حالا او 4 سال فرصت داشته است تا عزم و اراده خود را در دفاع از منافع ملی با جزئیات بیشتر به مردم معرفی کند. از این رو آنها هم می‌دانند کاری بس سخت و دشوار در تورنمنت رقابت های انتخاباتی این دوره با حسنروحانی خواهند داشت.

 اما آنچه که این روزها رقیبان روحانی را امیدوار به رقابت با او کرده است نه به توان رقابت گزینه‌های احتمالی آنان بلکه به عملکرد ضعیف برخی از مدیران دولت تدبیر و امید از یک طرف و خطای احتمالی حامیان روحانی در استراتژی انتخاباتی آنان در این دوره برمی‌گردد. واقعیت آن است همانقدر که حسن روحانی و تک ستاره های تیمش چون ظریف توانسته اند دل هواداران را بطور اخص و دل ملت ایران را بطور عام شاد و خرسند کنند، عملکرد ضعیف برخی از ژنرال های کهنسال کابینه اش از یک طرف و تیم رسانه‌ای بی رسانه و خاموش او از طرف دیگر و از همه مهم‌تر یکه تازی مدیران دولت گذشته در جولانگاه پیام تغییر 24 خرداد که مترصد فرصتی برای آشکار کردن هویت واقعی خود در سر بزنگاه هستند، دل هواداران را آزرده کرده است. 

با این حال تدبیر حکم می‌کند که روحانی در فرصت باقی مانده در حد وسع و توان خود به این دغدغه هواداران جامه عمل پوشاند چراکه در این فرصت کوتاه باقی مانده یا «گلدن تایم» باز او می‌تواند خالق گل‌های امید فراوانی در سبد آرای خود گردد. اگرچه سر بزنگاه هواداران متعهد روحانی

حتی اگر دلنگرانی هایی هم داشته باشند ولی بر سر منافع شخصی و گروهی خود هیچگاه منافع ملی را معامله نمی‌کنند و در مقابل رقیب که تجربه دولت گذشته را در خاطره‌ها بر جای گذاشته است، اجماع خواهند نمود.

اما در خصوص خطای استراتژیک انتخاباتی حامیان درجه یک حسن روحانی یا به عبارتی جناح اصلاح طلب و اعتدالیون که اتفاقا مسبوق به سابقه نیز هست دل‌نگرانی‌هایی برای هواداران و بارقه‌های امیدی برای رقیبان روحانی به‌وجود آوره است. دلنگرانی هواداران از تکرار رویکرد اشتباه انتخاباتی سال ۸۴ که به دو دستگی نامزدهای اصلاح‌طلبان و اعتدالیون آن زمان انجامید و باعث و بانی سردرگمی ‌هواداران شد تا اتحاد و وحدت خود را که رمز اصلی پیروزی در هر انتخاباتی هست از دست بدهند. و اتفاقا رقیب هم این مهم را به خوبی درک کرده و امروز بر آن سرمایه گذاری نموده است تا حال که یک گزینه واحد و قوی برای رویارویی با حسن روحانی ندارند، استراتژی خود را بر تکثر کاندیدا در این دوره از رقابت‌ها قرار دهند. 

رقبای روحانی با این رویکرد می‌خواهند از یک سو آرای این دوره از انتخابات را خرد کنند و تا روحانی نتواند در همان مرحله اول کار را تمام کند و سپس با دو مرحله‌ای شدن انتخابات بر سر کاندیدای واحد خود اجماع کنند و شانس پیروزی را به مراتب بیش از پیش کنند.اصولگرایان از سویی دیگر با استراتژی تکثر کاندیدا در تدارک پهن کردن دام بزرگی برای حامیان روحانی هستند همان دامی‌که در دور قبل خود گرفتار آن شدند و حالا می‌خواهند با القاء کردن این انگاره در میان حامیان روحانی مبنی بر اینکه حضور کاندیداهای متعدد در اردوگاه اصولگرایان باعث فشار و حمله سنگین به روحانی در کارزار انتخاباتی و مناظره‌ها خواهد شد و این مهم می‌تواند روحانی را ضعیف و از پای درآورد پس در چنین شرایطی می‌طلبد یک یا چند کاندیدای موازی از اردوگاه اصلاح طلبان و اعتدالیون در صحنه حضور داشته باشند تا قسمتی از این فشار را متقبل شوند و از فشار وارده بر روحانی بکاهند! اما به عقیده نگارنده استراتژی کاندیدای موازی برای روحانی در اردوگاه اصلاح طلبان و اعتدالیون به نوعی بازی کردن در زمین حرف است و این می‌تواند قوی‌ترین راهبرد برای پیروزی اصولگرایان و ضعیف ترین رویکرد ممکن برای حامیان روحانی قلمداد شود که منجر به دو‌مرحله ای شدن انتخابات و در نهایت شکست روحانی خواهد شد. واقعیت آن است که تنها راه پیروزی حسن روحانی در انتخابات پیش رو اتحاد و اجماع حامیان روحانی بر سر وی به‌عنوان تنها گزینه واحد در انتخابات پیش رو است.

 جان کلام آنکه، سیاستمدار عاقل و باتدبیر هیچ‌گاه تجربه ظفرمندی و پیروزمندانه خویش در گذشته را با تجربه ای شکست خورده به امید پیروزی در آینده آن هم در یک آوردگاه حساس و سرنوشت ساز عوض نمی‌کند! از این رو نباید فراموش کرد که در انتخابات دور گذشته یکی از عوامل اصلی شکست رقیبان روحانی تکثر کاندیدا در اردوگاه مقابل و حاضر نشدن به اجماع بر سر یک گزینه واحد بود همان کاری که اصلاح‌طلبان و اعتدالیون انجام دادند و پیروز انتخابات آن دوره شدند و ایضا نباید فراموش کرد که یکی از عوامل پیروزی اصولگرایان در رقابت‌های دور نهم و دهم ریاست جمهوری تکثر کاندیدا و عدم اجماع در اردوگاه اصلاح طلبان و اعتدالیون بود که رقیب با اجماع بر کاندیدای واحد به خوبی از آن بهره برداری کرد. بنابراین تکرار می‌شود، یگانه راه پیروزی اصلاح‌طلبان و اعتدالیون در انتخابات پیش رو اتحاد آنان بر سر حسن روحانی به‌عنوان تنها کاندیدای واحد در این دوره از رقابت‌ها است.

* فعال سیاسی