حمايت با شرط يا بدون شرط از روحاني

تدبیر24 » نكات بسياري در رسانه‌هاي اصلاح‌طلب منتشر شده است و در جلساتي كه مورد بحث قرار مي‌گيرد تمام اين نكات مطرح است. جريان اصلاح‌طلبي به راه و منش خود اعتقاد دارد و تبار خود را از مشروطه تا امروز همواره حامي عدالت، آزادي انديشه و تحمل مخالف قرار داده است، هر چند ممكن است اين مسائل در زمان‌هايي كمتر و در مقاطعي بيشتر مورد توجه قرار گرفته باشد اما در صنعت نفت، قيام سال ۴۲ تا امروز تلاش جريان اصلاح‌طلبي بر اين بوده كه فضاي آزادي و رعايت حقوق عامه را مبتني بر عدالت فراهم سازد. در سال۹۲ جريان اصلاح‌طلبي با مجموعه تجاربي كه داشت و با تنگناهايي كه با آن مواجه بود، دو راه پيش رو داشت، يا بايد خانه‌نشين و منزوي مي‌شد و شرايط تحميلي را مي‌پذيرفت كه از صحنه خارج شود يا اينكه راه ديگري برگزيند. براين اساس چون استرتژي اصلاح‌طلبان هيچ زماني درگيري ومبارزه نبوده و همواره با گفت‌وگو، مسائل را پيش برده‌، اين جريان سياسي راه ميانه‌اي را پيش گرفت كه بر آن اساس رئيس دولت اصلاحات از آقاي عارف خواست كه كناره‌گيري كند و تمام مجموعه اصلاحات پشت اقاي روحاني قرار گيرند. پيشينه و سابقه آقاي روحاني بيشتر اصولگرايي بود و جريان اصلاح‌طلب با شناخت سوابقش به حمايت پرداختند. آقاي روحاني بعد از آمدن در مقام رياست‌جمهوري خوب عمل كرد و ديدگاه‌هاي اصلاح‌طلبانه وي بر ديدگاه‌هاي اصولگرايانه‌اش فائق آمد. او مواضع خوبي در مسائلي داشت كه مورد نظر اصلاح‌طلبان بود و هم در عرصه بين‌المللي كه ايران خواهان گفت‌وگو و مذاكره با دنيا بوده و هم در صحنه داخلي آن اولويت‌هايي كه جريان اصلاح‌طلبي داشته، مانند: رعايت حقوق شهروندي، احترام به احزاب، توجه به NGOها، تغيير فضاي امنيتي كشور به فضاي آزاد و گفت‌وگو، تلاش براي مسائل باقي‌مانده مثل رفع حصر، رسيدن به مسائل اقتصادي، حل تورم و درمان فساد اداري مسائلي بوده كه رئيس‌جمهور توانسته تا حدي به آنها عمل كند. در ۳ سال و نيم كه آقاي روحاني بر مصدر كار بوده در اين زمينه‌ها بيش از انتظار ظاهر شده و خوب عمل كرده است. در انتخابات۹۴ گام دوم برداشته شد و اصلاح‌طلبان و حاميان دولت ليست اميد را ارائه و مجلس دهم را تشكيل دادند. اكنون پس از تشكيل مجلس مشاهده مي‌شود كه روند خوبي در جريان است؛ گرچه بخشي از اصلاح‌طلبان انتظاراتشان بيش از اين است و تصور مي‌كنند كه بايد در مجلس سهم و نقش بيشتري را داشته باشند. جريان رقيب همان ايرادي را كه به اصلاح‌طلبان در نپذيرفتن نتيجه انتخابات سال ۸۸ داشت، در انتخابات ۹۴به نحو ديگري تكرار كرد و به جاي اينكه نتيجه محسوس ۱۶+۳۰ را در تهران و مراكز استان‌ها بپذيرد هجمه سنگيني را به رئيس‌جمهور و جريا ن اصلاحات آغاز كرد وچون داراي تريبون‌هاي مختلفي است بخشي از جامعه تصور كردند اين مسائل طبيعي است، در حالي كه جريان اصلاحات هنوز هم تريبون رسمي در اختيار ندارد. اصلاح‌طلبان تصور نمي‌كردند به اين زودي در نيمه اول سال۹۵ فضاي كشور انتخاباتي شود، اما اين اتفاق رخ داد. جريان اصلاح‌طلب همزماني كه مشاهده كرد جريان پايداري قصد ميدان‌داري دارد، زودتر از موعد وارد عرصه شد و اعلام نظر كرد. البته برخي نظر داشتند كه با آقاي رئيس‌جمهور صحبت و شروطي مطرح شود و باتوجه به تجربه‌اي كه از دولت دوم آيت‌ا... هاشمي‌رفسنجاني بود تصور برخي براين بود كه جريان اصولگرا از رئيس‌جمهور امتيازاتي را مطالبه كند و مشكلاتي پيش بيايد، اما احساس شد كه اگر اين فرصت از دست برود كشور دچار مشكلات و تنش‌هايي خواهد شد. اگر قرار است دولت آقاي روحاني چهار ساله باشد باید آسيب‌هاي آن بررسي شود. اگر قرار است شخصي مثل آقاي روحاني بيايد، فضا همين‌گونه خواهد ماند. ترجيح جريان اصلاح‌طلبي منافع ملي و ادامه حمايت از دولت است و عملكرد مطلوب دولت در روابط خارجي و نمونه موفق برجام و مهار تورم در داخل مويد اين حمايت است. اگر آن دسته از اصلاح‌طلبان منتقد به حمايت كامل از دولت نيز اين معادلات را كنار هم قرار دهند به اين نتيجه خواهند رسيد.