کدام واقعی است؟

تدبیر24 : در حالی که یک جریان رسانه ای خاص به دنبال آن است هرگونه انتقاد به محتوای مذاکرات هسته ای را همسویی با مقامات رژیم صهیونیستی عنوان کند، شواهد حاکی از آن است که به دلیل وجود ماهیت یکسان در راهبردها، یک تقسیم کار مشترک میان آمریکا و رژیم صهیونیستی برای مقابله با برنامه هسته ای ایران طرح ریزی شده است.

به گزارش رجا نیوز ارگان رسانه ای جبهه پایداری روز سوم مذاکرات ژنو برخلاف دو روز پیشین با چالش درباره مفاد توافقنامه احتمالی در حال سپری است.

در این بین، با نگاهی به مواضع مقامات آمریکایی و رژیم صهیونیستی تقسیم کار میان آنها برای تحت فشار گذاشتن ایران به منظور امتیازگیری بیشتر و بازارگرمی برای امتیازات اعطایی از سوی غرب قابل مشاهده است.

در هفته های اخیر به موازارت برخی از اظهارات مقامات آمریکایی درباره برنامه هسته ای ایران که از سوی برخی رسانه های داخلی به عنوان انعطاف پذیری کاخ سفید یاد می شود، مقامات رژیم صهیونیستی با لحن تندتری علیه مواضع هسته ای ایران موضع می گیرند.

با این حال برخی جریانات رسانه ای نزدیک به دولت، با استناد به این رویکردها می کوشند با تفکیک میان استراتژی آمریکا و اسرائیل در مواجهه با موضوع هسته ای ایران هر گونه انتقادات به شیوه مذاکرات و محتوای احتمالی آن را هم سویی با رژیم صهیونیستی معرفی کند.

این در حالی است که بررسی سیاست های منطقه ای آمریکا در گذشته و حال حاکی از آن است که رژیم صهوینستی ادامه دهنده و مجری سیاست های ایالات متحده در منطقه بوده است و این رژیم هیچ اراده و توانی برای موضع گیری مستقل در قبال موضوعات منطقه ای و جهانی بر خلاف سیاست های آمریکا ندارد.

این تصور اشتباه كه رژيم صهيونيستي امريكا را مديريت مي كند نیز سبب شده که تفاوت لحن مقامات رژیم صهیوینستی و برخی از مقامات آمریکایی به معنای تفاوت رویکرد این دو در موضوع هسته ای ایران و تقلای آمریکا برای دور شدن از بی منطقی تفسیر شود.

در این باره سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان معتقد است:  تصور نكنيد امريكا تحت هر شرايطي اسرائيل را در منطقه نگه خواهد داشت. اسرائيل هم براي امريكا تاريخ مصرفي دارد. او را بزرگتر از آنچه هست تصور نكنيد؛ امريكا مي تواند بازي اش را تغيير دهد و بازي جديدي را آغاز كند. بنابراين اگر هزينه هاي حمايت از اسرائيل به حدي برسد كه ساير سياستهاي امريكا را تحت الشعاع قرار دهد، سياستش را در قبال اسرائيل تغيير مي دهد و آنرا قرباني آينده ي خود خواهد كرد.

درواقع رژیم صهیونیستی ابزاری برای اجرایی کردن نقشه ها و برنامه های آمریکا در منطقه است، در همین راستا تفاوت لحن مقامات آمریکا و رژیم صهیونیستی بر مبنای سیاست "چماق و هویج" طرح ریزی شده، به این معنا که با توجه به تجربه مذاکرات هسته ای گذشته، آمریکا با بزرگنمایی مواضع مقامات رژیم صهیونیستی ، سیاست های مشوقانه خفیفی را به ایران پیشنهاد میدهد تا ایران با مشاهده "چماق" اسرائیلی و بازارگرمی چهره هایی چون نتانیاهو، به سمت "مشوق های آمریکایی" رهنمون شود.

به عقیده کارشناسان به لحاظ راهبردی اسراییل به خوبی می داند که نهایتا گزینه ای جز حل مسئله از مسیر دیپلماسی وجود ندارد. نه ایران قصد ساختن سلاح هسته ای را دارد، نه اگر چنین کاری بکند، داوطلبی در جهان برای حمله به ایران پیدا می شود و نه حتی اگر حمله ای رخ بدهد برنامه هسته ای ایران را متوقف خواهد کرد.

اصطلاح معتبر کردن تهدیدنظامی هم که اسراییلی ها دائما از آن استفاده می کنند در واقع نه به معنای آماده شدن برای جنگ بلکه به این معناست که امریکا چگونه می تواند از ابزار تهدید نظامی بهره بگیرد که نتیجه آن کوتاه آمدن ایران و اجتناب از ورود به درگیری باشد.

هر چند که مقامات کشورمان نشان دادند ارزشی برای  تندگویی‎های رژیم صهیونیستی قایل نیستند.

رهبر معظم انقلاب سال 72 در دیدار جمعی از روحانیون درباره نقش اسرائیل در منطقه فرمودند: صهيونيستها هم در اين منطقه، مثل سگِ زنجيرىِ استكبار عمل‌مى‌كنند. پارس كردن و پاچه گرفتن و به اين و آن پريدن، شأن صهيونيستهاست. از آنها، غير از اين هم انتظارى نيست و البته، كسى هم اهميتى به آنها نمى‌دهد.

ایشان سال 90 نیز در مراسم تحلیف و دانش آموختگی دانشجویان دانشگاههای افسری ارتش، در این باره تصریح کردند: هم آمریکا بداند، هم دست‌نشاندگانش بدانند، هم سگ نگهبانش رژیم صهیونیستى در این منطقه بداند؛ پاسخ ملت ایران به هرگونه تعرضى، هرگونه تجاوزى، بلکه هر گونه تهدیدى، پاسخى خواهد بود که از درون، آنها را از هم خواهد پاشید و متلاشى خواهد کرد.

از سوی دیگر حضور جان کری در جمع لابی صهیونیستی در هفته گذشته و اخذ رضایت این لابی به عنوان نماد سیاست‎های اسرائیل آن هم در عرض یک جلسه 3 ساعته نشان می‏دهد، اساسا اختلافی در راهبرد اسرائیل و امریکا در قبال برنامه هسته ای ایران وجود ندارد و در واقع این یک بازی «دو سر برد » برای اسرائیل خواهد بود.

این سوال جدی در این مرحله از مذاکرات مطرح است که چگونه ممکن است در طرحی که این روزها امریکایی‏های مشغول ارائه و رایزنی آن با مقامات ایران هستند، لابی صهیونیستی راضی شود، از سوی دیگر ایران نیز به رضایت برسد. آیا می توان بازی برد - برد ایران و اسرائیل را متصور بود و از توافقی سخن گفت که در آن هم اسرائیل به برد برسد و هم ایران!؟

این تناقض بزرگ از یک بازی فریب جدی حکایت دارد که این روزها دستگاه سیاست خارجی امریکا با همکاری اسرائیل در حال اجرای آن است و بر این اساس، شاید نتوان بر روی اظهارات رسانه‏ای امثال نتانیاهو آنچنان حسابی باز کرد، وقتی که لابی صهیونیست‎های امریکایی، پیش از این و در حضور جان کری، رضایت خود از محتوای پیشنهاد امریکاییها به ایران را اعلام کرده‎اند.