واکنش معاون رئیس جمهور به بی ادبی روزنامه اصولگرا

تدبیر24 »مولاوردی در واکنش به مطلب روزنامه جوان با عنوان " اصلاحات با واکر " نوشت :
امروز یادداشتی به دستم رسید از
روزنامه جوان به مدیر مسئولی یکی از اعضای شاخص جمنا تحت عنوان "اصلاحات با واکر"!

در واقع این یادداشت واکنشی است به ثبت نام  اعظم طالقانی، البته با تکیه بر واکر در انتخابات ریاست جمهوری و توئیت هایی که اخیرا اینجانب در این خصوص منتشر کرده و  پیامهای این حرکت ارزشمند و بزرگ را به نقل از کانال کمیسیون حقوق بشر اسلامی
مورد اشاره قرار داده بودم.

از اینکه این موضوع بهانه ای دست نویسنده داده تا دولت را مورد تاخت و تاز خود قرار داده و زیر سوال ببرد می گذرم:
درد این هجران و این خون جگر
این زمان بگذار تا وقت دگر

اما از ظلم، بی انصافی و جفایی که در این یادداشت نسبت به  این مبارز نستوه که تمام هستی و جوانی و سلامتی خود را فدای آرمانها و ارزشها  و باورهای خود نموده و همانند خیلی ها در این سالها طریق عافیت اختیار نکرده روا شده است نمی توان گذشت.دردا که دل نویسنده با ادبیات سخیفی که در مورد این بانوی بزرگوار و نمونه زن مسلمان معاصر به کار برده خنک نشده و در کمال تعجب متعرض مجاهد نستوه و به تعبیر امام راحل(ره)ابوذر زمان آیت الله طالقانی هم شده و افاضه می کند:"اگر به جای خانم طالقانی، اقای طالقانی هم بود، رد صلاحیت می شد"!!!

تنها فکری که بلافاصله بعد از این افاضات به ذهن خطور می کند آن است که شاید تقصیری هم متوجه این نویسنده نباشد و یحتمل عمرش به اندازه کافی قد ندهد تا بداند در مورد چه کسی و با چه پیشینه ای به خود اجازه اظهار نظر داده است، این فکر در ادامه و در اشاره به سوابق کار اجرایی که صرفا به مدیریت یک مدرسه اکتفا شده و نمایندگی ایشان در مجلس و نیز چهار دهه مشارکت سیاسی و دبیرکلی تشکلی سیاسی از سوی ایشان از قلم افتاده  است، بیشتر تقویت می شود.

از سوی دیگر نویسنده، این تصویر و تراوش ذهنی خود را به تقلاهای اصلاح طلبان برای دفاع از حقوق زنان ربط داده و صفتی که دقیقا زیبنده این جماعت است به دیگران نسبت داده و چنین تعبیر می کند که "اندیشه اصلاح طلبی برای دفاع از حقوق زنان همیشه با واکر و به سختی جلو آمده، چون بضاعت فکری شان محدود بوده"!!! و شاهد مثال هایی برای اثبات این نظریه شاذ خود آورده است که پاسخ به ان از حوصله این مقال خارج است  و بیشتر ضرب المثل"رو که نیست..."را به خواننده تداعی می کند.

این دلنوشته را با این  تاکید به پایان  می برم:آقایان یا خانم های دلواپس؛ خیالتان تخت! طالقانی نیامده است تا بماند و جای شما و دیگران را تنگ کند.او تشنه قدرت نیست و بهتر از همه به شرایط جسمی خود واقف است.

پیام دیگری که این حرکت اعظم طالقانی داشت و در یکی دیگر از توئیت های من منتشر گردید و کمتر دیده شد این است که"به خود زنان پر تلاش کنونی این مملکت و نسل بعدی خود بگوید که برای تامین شایسته سالاری در این کشور از پای ننشینند"، فلسفه اصلی آمدن او با واکر این بوده است.

ای کاش به بهانه دیگری برای تخریب چند باره دولت متوسل می شدید! و با دست خود از آن طرف بهانه به دست منتقدان سیاستهایتان در حوزه زنان و خانواده و بقول خودتان در دفاع از حقوق زنان و استفاده ابزاری از آن حتی در
وزارت زنان نمی دادید!

آخر در آستانه انتخابات، سیاست هم خوب چیزی است!