تداوم دولت روحانی و مسئولیت ما

تدبیر24 » لوترکینگ در سخنرانی تاریخی خود در جریان جنبش حقوق مدنی در سال ١٩٦٨ نیز چیزی مشابه این متن را بیان می‌کند و می‌گوید: «در انتها ما سخنان دشمنانمان را به یاد نخواهیم داشت، بلکه سکوت دوستانمان را فراموش نمی‌کنیم». واقعیت این است که در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم همه ما باید به خود نهیب بزنیم که اگر سکوت کنیم و بی‌تفاوت باشیم، مرده‌ایم. نیازی به جست‌وجوی عمیق نیست، کافی است نگاهی گذرا به اطراف خود داشته باشیم تا ببینیم کسانی را که به تعبیر کارل گوستاو یونگ به‌مثابه انسان‌های بی‌سایه‌ای هستند که «از این امتیاز شبهه‌ناک و در واقع بیجا برخوردار هستند. 

امتيازي که هیچ‌گاه خود را از بابت فجایع اجتماعی و سیاسی مقصر نمی‌دانند و از دید آنها، تنها چیزی که مقصر است و مرتکب خطا می‌شود، همان جمع بی‌هویتی است که دیگران، جامعه یا دولت خوانده می‌شود». به زعم این افراد مسئولیتی در قبال مسائل کشور متوجه آنان نیست یا به نظر آنان، از قبل در جایی دیگر تصمیمات گرفته شده است. مسئولیت ما دقیقا از همین‌جا شروع می‌شود. آنجا که باید سکوت را شکست و همگان را دعوت به حضور آگاهانه در عرصه انتخابات کرد. سکوت را شکست و در مقابل وعده‌های عوام‌فریبانه فریاد زد. سکوت را شکست و در مقابل دروغ‌های آگاهانه افشاگری کرد. سکوت را شکست و در مقابل تخریب‌های مغرضانه روشنگری کرد. سکوت را شکست و در مقابل حاکمیت پوپولیسم در هر چهره‌ای ایستادگی کرد. به عبارت بهتر امروز باید آنچه را واسلاوهاول «مسئولیت عالی» می‌نامد، در میان شهروندان برانگیخته کرد. همین‌جا باید اشاره شود رویکرد حضور حداکثری در عرصه انتخابات از سیاست‌های همیشگی نظام بوده است و عالی‌ترین مقام كشور تأکید کرده است در عرصه انتخابات حتی کسانی‌ که حامی نظام نیستند به ‌خاطر کشور در صحنه باشند و رأی دهند.  پیش از این در يادداشتي با اشاره به داستان بنجامین فرانکلین (بعد از امضای بیانیه استقلال در سال ١٧٧٦) که در پاسخ به یک نفر که از او پرسید آقای فرانکلین با چه روشی بر ما حکومت می‌کنید؟ پاسخ داد: «جمهوری،... اگر شما بتوانید نگه‌اش دارید» تاكيد كردم که باید اذعان کرد دولت دکتر روحانی رویه‌های حکومت‌داری نظیر تصمیم‌گیری بر مبنای منافع ملی، وفاداری به وعده‌های انتخاباتی، اتخاذ تصمیم بر مبنای خرد جمعی، سیاست‌گذاری با مشارکت گروه‌های ذی‌نفع و ذی‌ربط، تعهد به حفظ آرامش کشور و پیشبرد امور بر مبنای تفاهم، ائتلاف و تدبیر را در دستور کار خود داشته و پیش برده است، اما تداوم این روند همان‌قدر که به عملکرد دولتمردان بستگی دارد، به همه شهروندان، فعالان مدنی، صاحب‌نظران و کنشگران سیاسی - اجتماعی وابسته است. این ما هستیم که باید تداوم تدبیر در دولتمردي، دروغ‌نگفتن به مردم، توانمندسازی فقرا، بهبود نظم اجتماعی و امنیت، آرامش، صلح و اعتدال را انتخاب‌کنیم.