اگر در این دوره از انتخابات ریاستجمهوری، کاندیداهای ریاستجمهوری تلاش کنند با مستضعفین و اقشار ضعیف جامعه ارتباط داشته باشند و به آنها سرکشی کنند، امری پسندیده است و فرقی نمیکند که آنها به کدام جناح سیاسی تعلق داشته باشند.
تدبیر24»اما مساله این است که این کاندیداها که امروز در کنار محرومان مینشینند، قصد انجام چه کاری برای این قشر دارند. در همین رابطه، برخی اصولگرایان معتقدند باید از محل درآمدهای عمومی مبالغی را میان فقرا توزیع کرد. اما نظر مقابل میگوید توزیع ثروت میان فقرا ممکن است مشکلات معیشتی آنان را در کوتاهمدت حل کند و البته در درازمدت وضعیت زندگی آنها را بدتر از گذشته میکند. ضمن اینکه معلوم نیست توزیع ثروت میان این قشر با چه منبع درآمدی در کشور میسر است. هیچکدام از کاندیداهای ریاستجمهوری که اینروزها وعده چندبرابری کردن یارانهها را میدهند، قادر نخواهند بود خارج از درآمد نفت، درآمد مالیات و آنچه در برنامه ششم توسعه تصویب شده است، اقدامی انجام دهند و بهطور حتم این وعدهها از نگاه مجلس شورای اسلامی پوچ و غیرممکن است، زیرا مجلس به مدت پنج سال برای کشور برنامهریزی کرده است. ضمن اینکه کاندیدای مدعی هنوز مشخص نکرده که در صورت پیروزی از چه طریقی چنین پرداختی را انجام میدهد. در هر حال با فرض پیشبینی اعتبارات و منابع این ادعا، پرداخت مستقیم پول به مردم با ادعای کرامت انسانها سازگاری ندارد، زیرا کرامت انسانی این نیست که ما مردم را به اعتبارات دولتی وابسته کنیم، بلکه باید برای مردم سرمایهگذاری شود. مسئولان باید برای درمان مشکلات فقرا بهجای توزیع ثروت میان آنها، سرمایهگذاری را توسعه دهند. سرمایهگذاری بدینمعنا که پولهایی که مردم در بانکها میگذارند یا پولهایی که ایرانیان با خود به خارج از کشور بردند از طریق سرمایهگذاری به کشور بازگردد. یا سرمایهگذاران خارجی بتوانند در کشور فروشگاه دایر کنند، کارخانه ایجاد کنند یا کشاورزی را رونق دهند. در این میان، تنها با توسعه و رونق کشاورزی، صنعت و خدمت است که طبقات محروم میتوانند مشغول به کار شوند و از طریق آن وضعیت معیشتی خوبی پیدا کنند. لذا محرومان باید با عزت و سربلندی زندگی کنند، نه آنکه دست گدایی به سمت دولت دراز کنند. متاسفانه امروز افرادی که معتقد به ماندگاری وضع فقرا در شرایط نامطلوب هستند، کنار محرومان مینشینند و با آنان عکس یادگاری میگیرند. البته پوشیده نیست که آنها تنها برای رسیدن به قدرت و تکمیل نمودن ژست انتخاباتی خود دست به چنین اقداماتی میزنند. از سوی دیگر، تعبیری بهتر در این باره است که میگوید باید به جای دادن ماهی به فقرا، ماهیگیری را به آنها یاد داد. به نظر نگارنده امروز میبایست حتی یک گام فراتر از این جمله برداشت و راههای پرورش ماهی را به نیازمندان آموزش داد، زیرا با این روش است که منابع کشور روزبهروز افزایش مییابد و جامعه میتواند از سود میراثی که برایش به ارث رسیده، بهرهمند گردد.
بدون شک معضلاتی مانند حاشیهنشینی، فقر و آسیبهای اجتماعی، محصول بیتدبیریهاست. پیامبر اکرم(ص) نیز در این باره میفرمایند: «من از فقر بر شما بیمناک نیستم، بلکه بیش از همه از سوءتدبیر در میان شما بیمناک هستم.» شوربختانه، در هشت سال دولتهای نهم و دهم که بیشترین درآمد نفتی را داشتیم، بهجای آنکه در روستاها و مناطق کمتر برخوردار سرمایهگذاری شود و زمینه برای جلوگیری از مهاجرتهای روستایی فراهم گردد، بهجای آنکه یک توسعه پایدار و متوازن را برای مردم تبیین کنند با روشهای پوپولیستی و با شعار «آوردن پول نفت بر سفرههای مردم» ثروت عمومی را یا به شیوه پرداخت یارانه برابر میان ثروتمندان و فقرا توزیع کردند یا از طریق اختلاس و سوءتدبیر در حوزه بینالمللی از دست دادند که نتیجه آن تحریمهای پیدرپی بود. تحریمهایی که از بطن آن افرادی مانند بابک زنجانیها بیرون آمدند و این مصیبتها را برای کشور به وجود آوردند. اما ملت ایران که 12 سال قبل یک بار از این سوراخ گزیده شده بود در سال 92 متوجه شد که میبایست روند سابق را تغییر دهد. ضمن اینکه چهره واقعی افرادی که در مقابل شخصیتهای اصیلی چون آیتا... هاشمی مواضع خاصی گرفته بودند نیز بر همگان آشکار شد. جای بسی امیدواری است که امروز مردم ایران به درصدبندیهای کاذب برخی کاندیداها علاقهای نشان نمیدهند و به این نتیجه رسیدند که باید امنیت سرمایهگذاری در کشور برقرار شود. مردم میدانند شخصیتی همچون آقای ظریف، چگونه در مناسبات بینالمللی با قدرت به دفاع از حقوق ملت ایران برخاست. حال اینکه عدهای سعی کنند حاشی نشینان و فقرا جامعه را ابزار قرار دهند، امری ناپسند و مذموم است. اینروزها، کاندیدایی دیگر در عین اینکه در سالهای اخیر علیه آمریکاییها بیلبورد تبلیغاتی نصب کرده است در تقلیدی عجیب از شعارهای انتخاباتی آنها استفاده میکند. خوشبختانه مردم ایران از همان سال 92 متوجه استفاده ابزاری برخی کاندیداها از «حاشیهنشینان» و فقرا شده بودند و اینبار نیز راه عقلانیت را همانند سال 92 ادامه خواهند داد.
احمد مازنی، نماینده مجلس شورای اسلامی