آموزش کودکان برای فردای بهتر سرزمین

شینا انصاری - روز جهانی و هفته ملی کودک فرصتی است برای پرداختن به دغدغه‌ها، مشکلات، بحران‌ها، علاقه‌مندی‌ها و حقوق کودکان، این جوانه‌های زندگی و امیدهای آینده. کودکان در نقاط زیادی از دنیا در حالی اولین قربانی سیاست، فقر، خشونت و جنگ هستند

آرشیو

جهان در آستانه‌ی بازچینش رقابت

محمدمهدی محمدی-رقابت‌پذیری در سال ۲۰۲۵ تنها یک رتبه‌بندی نیست، بلکه نمایی است از آنچه جهان به سمتش می‌رود: ثبات، شفافیت، و هوشمندی سیاست. کشورمان اگر بخواهد سهمی در آینده اقتصادی جهان داشته باشد، باید نه‌تنها در زمره بازیگران مهم این تغییر جهانی و همکار در سازمان های جدید بین اللملی قرار بگیرد، بلکه باید طراح مسیر خود با پایبندی به موازین و استراتژی های خود باشد. مسیری که از درون طراحی، اصلاح و اجرا می‌شود، نه از بیرون تحمیل.

آرشیو

صفحه نخست

چهارشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۴ - 2025 November 05

کد خبر: ۷۸۸۱۸

تاریخ انتشار: ۰۲ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۹:۰۵

صفحه نخست » هنری

دلتنگی بازیگر تازه داماد برای عارف لرسانی + عکس

تدبیر24» علی اوجی بازیگر طنزپردازی است که وی را با نقش آفرینی در آثار مهران مدیری می شناسیم.وی که از دوستان صمیمی مرحوم عارف لرستانی می با شددر چهلمین روز درگذشت این هنرمند پستی را در صفحه اینستاگرامش منتشر کرده و ضمن زنده نگه داشتن یاد این هنرمند به بیان خاطرات مشترک بین خود و عارف لرستانی پرداخت.

علی اوجی نوشت:

"براى تو مى نویسم، براى تو که بعد از رفتنت معنى رفاقت و زخم رو که سال‌ها با هم یعنى من و تو در فیلم هاى مسعود کیمیایى دنباش مى گشتیم و لذت رفاقت قهرمان هایش را مى بردیم، فهمیدم، تازه امروز معنى رفاقت را مى فهمم... درک مى کنم ... که آن روز‌ها چرا این همه سینما رو دوست داشتیم.
لذت سکانس هاى با هم بودن که سینما و نمایش و همه روزهاى با هم بودنمان دیگر معنى تازه ایى مى گرفت .از فیلمى که قرار بود با هم بسازیم و نمایشى که من هملتش بودم و به سرانجام نرسید، چون رفتى ... بیاد دارم در شام آخرى که باهم بازى کردیم و البته (زندگى) ٢٧ شب فریاد مى زدى روى صحنه که: آقاى مرگ من با شما نمى آیم، چون فکرى مى کردى کلکى در کارش است ... ولى ... ولى مرگ تو رو با خود برد... و یادت را حتى بزرگترین زلزله‌ها و فروریختن دیوار برلین، تمام سکانس هاى فیلم هاى وودى الن و شادى پایان تمام جنگ هاى دنیا هم نخواهد برد ... یاد تو که رفیق بودى و تن‌ها کسى از دیار طاق بستان که در تهرانِ ١٤ میلیونى جواب تلفنم را ٤ صبح هم مى دادى آرى تو تن‌ها نفر از این ١٤ میلیون بودى که همیشه آغوشت براى من باز بود و تمام رازهاى زندگیم و تمام رازهاى زندگیت را مى دانستم .
در تن‌ها صفحه شخصى که در آن (هم) اعتراض مى کردى به هنجارهاى اجتماعى (که با اعتراض من خیلى از پست هایش را پاک مى کردى) (هم) عاشقى مى کردى (هم) شعر هاى کردى سرزمین مادریت و حسین منزوى و شاملو منتشر مى کردى نوشته بودى که زندگى رفاقتت به قبل از آشنا شدن با على اوجى و بعد از آشنا شدن با على اوجى تقسیم مى شود (اشاره به همان جمله منتقد معروف راجع به فیلم قیصرِ)
ولى ننوشته بودى که بعد از تو چه کنم ؟بعد از این رفیقم را کجا پیدا کنم .انگارى سکانسى از فیلم هاى کیمیایى را تماشا کردیم که بعد از تیتراژ پایان فقط سیاهى نبودنت ... نبودن رفیق... و سفیدى خاطرات ... خاطرات رفیق، رفیقى که بغضش روى پرده سینما جا ماند و به حقش نرسید .عارف از ته دل به جان رفاقتمان .مى گویم جان، چون هنوز رفاقتمان جان دارد عارف به جان رفاقتمان هنوز نتونستم از ته دل بخندم با این که گفته بودى بعد از من بخندید و بنوازید و شعر بخوانید و کیف کنید .به جان رفاقتمان به جان رفاقتمان به جان رفاقتمان ... حسرت این که تلفنت را بگیرم از آن سوى خط بگویى (سلام ... عشقم) آرزوى زندگیم شده خداحافظ رفیق .خداحافظ قهرمان فیلم هایى که ساخته نشد خداحافظ قهرمانِ رفاقت."