شالیکاران آستارا کار در شالیزارها را از پدران زحمتکش خود یاد گرفته و این شغل را با مشقت هایش قبول کرده اند؛ اما چون بیشترین سود نصیب دلالان می شود، برنجکاران راضی به انتقال این شغل به فرزندان خود نیستند و جوانان نیز تمایلی به ادامه کار پدران خویش ندارند.
تدبیر24»برنج، محصول غالب اراضی کشاورزی استان گیلان و سفره آرای ایرانیان است و در
شهرستان مرزی بندر آستارا 6 هزار شالیکار در سه هزار و 200 هکتار شالیزار
به کشت و تولید این محصول پر زحمت مشغول هستند و تلاش مردان و زنان این
دیار هنگام نشاء برنج در اراضی پر آب و گل، تماشایی و ستودنی است.
عزیزالله
مصطفوی از برنجکاران آستارا روز دوشنبه در حین کار در شالیزار به خبرنگار
ایرنا گفت: بیشترین رقم کشت برنج در اراضی ما از نوع رشد و هاشمی است که از
مرغوبیت و شهرت زیادی برخوردار است و از هر هکتار بیش از 70 کیسه محصول
برداشت می شود و بهره وری آن در سال های پر بار افزایش می یابد.
وی
افزود: درآمد حاصل از برنج نسبت به زحمت تولید آن بسیار ناچیز است اما به
لحاظ مبادرت دیرینه به این شغل، خاصیت خاک اراضی و دشواری تغییر کاربری
شالیزارها امکان تغییر شغل برای ما وجود ندارد.
وی اظهار کرد: متاسفانه
سود تلاش ما به جیب دلالان و صاحبان برنجکوبی ها می رود و اغلب در ازای
برنج هایی که می فروشیم به جای پول نقد، چک دریافت می کنیم و برخی از چک ها
نیز در زمان مقرر نقد نمی شود و بهترین راهکار حمایت از برنجکاران زحمتکش،
خرید تضمینی توسط دولت است.
مصطفوی که بازنشسته اداره آموزش و پرورش
نیز هست ادامه داد: چهار فرزند بیکار در خانه دارم و سر سفره غذا کنار هم
می نشینیم اما هیچکدام آنها تمایل به کار در شالیزار و وارد شدن به گل و
لای آن را ندارند.
الله وردی تکلی دیگر شالیکار آستارایی نیز گفت:
فرزندانمان بیکارند اما با توجه به سختی کار شالیزار و کم بهره بودن این
شغل، علاقه ای به آن ندارند و خودمان نیز قصد نداریم آنها به کشت برنج روی
بیاورند و آینده شان از بین برود.
وی افزود: کار در شالیزار سخت و پر
هزینه است؛ دولت فقط بذر ارقام رشد و گوهر را به خاطر پر محصول بودن توزیع
می کند و همان ها را می خرد و برنج مرغوب هاشمی که در بیشتر شالیزارهای
آستارا کشت می شود، از سوی دولت خریداری نمی شود.
وی اظهار کرد: کمبود
آب، برنجکاران آستارا را رنج می دهد و برغم وجود 20 چاه عمیق در منطقه کشت
ما در حوالی بارانداز راه آهن، سطح آب در فصل تابستان کاهش می یابد و اگر
به هر نحوی آب مورد نیاز شالیزارهای این شهرستان تامین شود، امکان دو بار
نشاء برنج در سال وجود خواهد داشت.
تکلی ادامه داد: بسیاری از
شالیزارهای ما به لحاظ قرار گرفتن در محدوده اجرای طرح راه آهن، خریداری و
تملک شد و متاسفانه طرح بارانداز قطار، راه گذر ما به شالیزارها را مسدود
کرده است و از مسئولان انتظار داریم در محدوده بارانداز مسیری برای عبور و
مرور ما به شالیزارها تعیین کنند.
او گفت: خاصیت خاک شالیزارها به گونه
ای است که با اندک بارندگی به گل تبدیل می شود و امکان تغییر کاربری و
تبدیل آنها به باغات میوه وجود ندارد.
عادل علمداری برنجکار دیگر نیز
گفت: در سال های گذشته به پروانه آبیاری شالیکاران کود، داروی ضد موش و علف
کش اختصاص می یافت اما چند سالی است این حمایت ها کاهش یافته است و اقلام
یاد شده را با قیمت های گزاف از بازار آزاد می خریم.
وی افزود: هزینه
کاشت، داشت و برداشت برنج زیاد است و به طور معمول زحمت کشت آن بر عهده
بانوان است و در هر هکتار شالیزار 22 زن کار می کنند و به طور میانگین
هزینه ایاب و ذهاب، صبحانه و ناهار هر زن نشاء کار روزانه حدود 800 هزار
ریال است.
وی اظهار کرد: برای انتقال زنان نشاء کار به شالیزارها از
خودروهای نیسان استفاده می شود و هر 30 نفر در یک خودرو سوار می شوند و
احتمال تصادفات رانندگی و خسارت های جانی نیز وجود دارد.
زین العابدین
فرتوت نیا برنج کار دیگر آستارایی نیز گفت: حتی اگر دولت اجازه تغییر
کاربری به شالیزارها را بدهد، به لحاظ خاصیت خاک و متمرکز شدن تولید برنج
در شمال کشور امکان تغییر محصول وجود ندارد و هر چند این شغل مقرون به صرفه
نیست اما ما از فروش کلی و یکجای برنج مازاد خود سود می بریم.
وی
افزود: دلالان و صاحبان برنجکوبی ها هر کیلو شلتوک برنج هاشمی را به قیمت
70 هزار ریال از ما می خرند و بعد از عملیات برنجکوبی، هر کیلو برنج هاشمی
در بازار تا 130 هزار ریال عرضه می شود و در اصل، رنج برنج از آن ما و گنج
آن نصیب واسطه گران و برنجکوبی ها می شود.
وی اظهار کرد: آبیاران به
نحوه توزیع آب در شالیزارها نظارت می کنند و از چند سال گذشته 770 هزار
ریال حق آبه هر هکتار شالیزار را از ما نمی گیرند و دولت از این نظر از
شالیکاران آستارا حمایت می کند.
** اگرچه گستره کشت برنج در شمال کشور
گویای سیاست های کاربردی و نتیجه بخش دولت برای توسعه و بهره وری آن است
اما به نظر می رسد بسیاری از شالیکاران خرده مالک از حمایت های دولت در این
راستا اطلاع کافی ندارند و اطلاع رسانی در این خصوص ضروری است.
مدیر
جهاد کشاورزی آستارا گفت: دولت هرگز حمایت های خود را از شالیکاران کم
نکرده است و از سال های قبل در این شهرستان تسهیلات مکانیزاسیون کشاورزی،
بدون محدودیت پرداخت می شود و دولت برای این تسهیلات یارانه می پردازد.
ایرج
شیارکار افزود: با استفاده از تسهیلات خرید ماشین آلات کشاورزی، کشت برنج
در یکهزار و 650 هکتار از شالیزارهای آستارا به صورت مکانیزه و با دستگاه
های نشاء کار صورت می گیرد.
وی اظهار کرد: بیش از نیمی از شالیزارهای
آستارا به صورت مکانیزه کشت می شود و کاهش سختی کار، صرفهجویی در وقت،
افزایش محصول و بهره وری از مزایای این شیوه کشت است.
وی بیان کرد:
پنج تن بذر گواهی شده برنج هاشمی با قیمت مناسب و 620 تن انواع کود شیمیایی
به شالیکاران آستارا توزیع شده است و بر اساس اخبار و اطلاعات موجود از
چند سال قبل در فصل برداشت برنج به منظور حمایت از تولید کنندگان، واردات
آن به کشور ممنوع شده است.
شیارکار ادامه داد: هر چند خرید تضمینی،
شامل برنج نمی شود اما سابقه خرید توافقی برنج از شالیکاران وجود دارد و
هنگامی که عرضه برنج در بازار از تقاضای آن بیشتر باشد، دولت برای ثبات
بازار با قیمت متعادل به خرید توافقی برنج اقدام می کند.
او گفت: کل
اراضی دیم و آبی آستارا 6 هزار و 530 هکتار است و 6 هزار و 498 بهره بردار
در 82 آبادی این شهرستان فعالیت می کنند و بیشتر آنها شالیکار هستند و در
سال گذشته در سه هزار و 200 هکتار شالیزار، 14 هزار و 900 تن شلتوک برداشت و
هشت هزار و 200 تن برنج تولید شد.
** اگر چه تعدادی از شالیکاران به
لحاظ دشواری کار در شالیزارها از این حرفه ابراز نارضایتی می کنند اما
افزایش مستمر قیمت هر هکتار شالیزار در آستارا بیانگر اهمیت کار و سود
سرشار آن است و شالیزارها تا پشت دیوار خانه های برخی از محلات شهر به چشم
می خورد و کشت برنج در هیچ قطعه کوچکی از خاک گهربار آستارا تعطیل نمی شود و
به یقین، صاحبان شالیزارهای بزرگ در مقایسه با خرده مالک ها رضایت بیشتری
از این کار دارند.
رنج و گنج در دنیا رابطه مستقیمی با هم دارند و کار
بی دردسر و زحمت وجود ندارد و اکنون که عطر برنج گیلان برند شناخته شده در
ایران است، باید با توسعه مکانیزاسیون کشت و افزایش بهره وری و سطح تولید
این گنج سفید خطه شمال، کشور را از وابستگی های مقطعی به برنج برهانیم و با
تقویت تولید داخلی، از صادرکنندگان مهم این ماده اولیه بسیاری از غذاهای
خوش پخت جهان باشیم.
شهرستان مرزی بندر آستارا با 91 هزار نفر جمعیت در غرب استان گیلان و همسایگی جمهوری آذربایجان قرار دارد.