وی با بیان اینکه طراحیهای این طرح انجام شده است، اضافه کرد: برای سوخت این ماهواره کنسرسیومی تشکیل شده است و هدف ما از تشکیل این کنسرسیوم تشکیل یک بخش خصوصی سازنده ماهواره بوده است.
صدر با اشاره به اجرای پروژههای فضایی در پنج تا شش سال گذشته، خاطرنشان کرد: این پروژهها به دلیل عدم مدیریت صحیح به خوبی اجرایی نشده است؛ از این رو در سالهای اخیر با برنامهریزیهای صورت گرفته اقدام به مدیریت پروژههای فضایی کردیم که بر این اساس پروژه ماهواره «پارس یک» تعریف شد و در دستور کار قرار گرفت.
معاون توسعه کاربرد و خدمات فضایی سازمان فضایی ایران با تاکید بر اینکه فاز دوم پروژه «پارس یک» از طریق این کنسرسیوم اجرایی میشود، یادآور شد: علاوه بر آن برای دستیابی به اهداف افق 1404 بعد از پروژه ماهواره «پارس یک»، پروژه ماهواره پارس دو و سه نیز اجرایی خواهد شد.
به گفته وی، در پارس دو و سه هم تصاویر با دقت بالاتری ارائه میشود و هم در جهت کاربردهای مخابراتی باند کییو (KU) کشور را تامین میکند.
صدر با تاکید بر اینکه ماهواره «پارس یک» یک ماهواره سنجشی است، خاطرنشان کرد: قرارداد ماهواره مخابراتی «ناهید یک» بسته شده است و در 6 ماه اول سال جاری آماده پرتاب میشود.
وی اضافه کرد: قرارداد ماهواره «ناهید دو» با پژوهشگاه فضایی منعقد شده است و علاوه بر آن ماهواره دانشگاه علم و صنعت با نام «ظفر» نیز در این دانشگاه در حال اجرایی شدن است.
توضیح سازمان فضایی درباره پروژه ماهواره «سها»
معاون توسعه کاربرد و خدمات فضایی سازمان فضایی ایران درخصوص انتشار خبری مبنی بر پرتاب ماهواره «سها» توضیح داد: پروژههایی که از سوی این سازمان تعریف و به مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی واگذار میشود، دارای منابع مالی است.
وی با تاکید بر اینکه ولی در مقابل، سایر مراکز تحقیقاتی از اجرای پروژههای ماهوارهای منع نشدهاند، اضافه کرد: پروژه «سها» از جمله پروژههای سازمان فضایی نیست.
3 پروژه اخیر سازمان فضایی
صدر با اشاره به جزئیات پروژههای اخیر سازمان فضایی گفت: در حال حاضر ماهواره دانشگاه شریف با عنوان ماهواره «دوستی» کاملا آماده پرتاب است و منتظر هستیم تا مراجع متولی پرتاب این ماهواره را در نوبت پرتاب قرار دهند.
وی پروژه دیگر این سازمان را ماهواره امیرکبیر با نام «پیام» ذکر کرد و ادامه داد: این ماهواره در سه ماهه اول سالجاری که دو ماه آن سپری شده است، آماده خواهد شد و این ماهواره در نوبت پرتاب بر اساس سیاستگذاریهای کشور قرار میگیرد.
معاون توسعه کاربرد و خدمات فضایی سازمان فضایی ایران ماهواره «ناهید یک» را از دیگر پروژههای در دستور کار این سازمان نام برد و اظهار کرد: قرارداد اجرایی این پروژه با پژوهشگاه فضایی منعقد شده است و در 6 ماه اول سالجاری آماده پرتاب میشود.
وی با تاکید بر اینکه هدف ما از پرتاب ماهوارهها تست فناوریهای به دست آمده است، گفت: پرتاب ماهوارهها از سوی ایران علیرغم عکسالعملهایی که در جوامع بینالمللی خواهد داشت، ولی برای ما کسب قابلیت اطمینان از فناوریهای به دست آمده است.
صدر با اشاره به نمونههایی در این زمینه ادامه داد: به عنوان مثال در پروژه ماهوارههای مخابراتی درصدد هستیم تا دقت تنظیم دوربینها را جهت عکسبرداری و پایداری در هر مرحله مورد ارزیابی قرار دهیم.
توضیح درخصوص سرانجام پروژه اعزام انسان به فضا
معاون توسعه کاربرد و خدمات فضایی سازمان فضایی ایران با اشاره به روند تعریف و اجرای پروژه اعزام انسان به فضا توضیح داد: وقتی سند توسعه جامعه فضایی تدوین میشد، صحبت از این بود که اهدافی تا سال 1404 تعریف شود؛ از این رو در جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی چند هدف کمی در بخشهای هوایی و فضایی تعریف شد.
وی ساخت هواپیمای 100 تا 150 نفره را از جمله اهداف کمی در بخش هوایی نام برد و افزود: در بخش فضایی علاوه بر ساخت ماهواره، قرار دادن انسان در مدار تعریف شد؛ ولی نکتهای که در آن زمان مغفول ماند، این بود که برای اعزام انسان به فضا بین 15 تا 20 میلیارد دلار و زمان 15 ساله نیاز داریم.
صدر تاکید کرد: هیچ نهاد و سازمانی قادر به تامین چنین بودجه و چنین پروژهای نبوده است، از این رو این طرح به پروژههای کوچکتری تقسیم شد.
به گفته وی، اعزام محمولههای ساده به فضا جایگزین طرح اعزام انسان به فضا شد که از این طرح سطح پروژه سادهتر و کسب فناوریهای مورد نیاز آسانتر شده است.
صدر اضافه کرد: پروژه اعزام انسان به فضا هرچند که مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده، ولی چون توانمندی مالی در کشور وجود نداشت، این پروژه به پروژه کوچکتری تقسیم و اجرای آن به پژوهشگاه فضایی واگذار شده است.
صدر با تاکید بر اینکه نباید انتظار داشت در مدت پنج سال انسان به فضا اعزام شود، به پروژه طراحی و ساخت ماهواره 100 تا 150 نفره اشاره کرد و گفت: در این پروژه هدفگذاری شده بود تا 1404 سه فروند هواپیمای 100 تا 150 نفره تولید شود و از آنجایی که توانمندیهای لازم در کشور وجود ندارد، این طرح به طرح «توسعه فناوریهای هواپیمای 100 تا 150 نفره» تبدیل شد.
به گفته وی، اجرای چنین پروژهای 800 میلیارد تومان هزینه نیاز داشت که تا زمان اجرای آن تنها 80 میلیون تومان آن اختصاص یافت.