روایت معاون روحانی از حواشی افطاری رییس جمهور با ایتام و مددجویان

تدبیر24» پرویز اسماعیلی معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس‌جمهور در مطلبی با عنوان «یک مهتاب و صدها آدم غیر معمولی!» در کانال تلگرامی خود نوشت:

«دیشب و در حاشیه افطاری ایتام و مددجویان با دکتر روحانی؛ روایت چهره‌ها، صداقت‌ها و اراده ها مبهوت کننده بود. گذشته از صمیمیت ایتام و مددجویان عزیزی که میزبان رییس جمهور در میان خودشان بودند، ضیافت سه میهمان ویژه داشت.

بانوی سالخورده «کبری رحمتی» (ننه کبری) از فومن که با سختی فراوان و به همراه واکر ساعتها در صف رای دادن ایستاده و مشوق دیگران هم شده بود، پیرمردی که  دارایی‌اش از دنیا فالهای کاغذی حافظ است و بهترین جلوه مشارکت در انتخابات را به نمایش گذاشت و نهایتا «سیده مهتاب نبوی» دختر شیرین سخن شیرازی که علیرغم نداشتن دو دست، رای اولی بود و رای داد.

هر یک حکایتی داشتند که به تفصیل برای رییس جمهور روایت کردند. اما صداقت، مناعت طبع و رضایت از زندگی، آرامش و امید در چهره‌ تک تک آنها موج می‌زد.

چشم هایشان ویترین اراده شان بود. و زبانشان معلم زندگی. می فهماندند که انسان‌های پیرامون ما، ماشین و ربات نیستند که تسلیم اطراف خود باشند، جبر زمانه را بپذیرند و فرمانبر بی‌اراده باشند. آن‌ها به نگاه سنگین جامعه برای تعیین جایگاه‌شان محدود نیستند و مرزهای پیشرفت را با نیروی خواستن، پشتکار و کار می ‌پیمایند. آن‌ها از قدرت خیر اندیشی شان و با نیروی ایمان و ممارست، معجزه می آفرینند.

گویی از دنیایی دیگر آمده‌اند. فرق آن‌ها با بسیاری از ماها، ایمان ناب به خداوند، دل صاف، امید بی پایان و زحمت برای رسیدن به رویاهایشان است. همین می‌شود که می‌آیند و رئیس‌جمهور با افتخار کنارشان افطار می کند و سخن می گوید. همین می شود که بدون دست، کتاب خلق می ‌کنند و تفکر می آفرینند. برای آن‌ها نقص عضو محدودیت نیست، بلکه رمز آزادی اندیشه و رها شدن از دنیای محدود ماست. آن‌ها آدم‌های معمولی نیستند، چون همیشه دستان‌شان با دستان خدا گره خورده و دره‌های مشکلات را با صبر و امید به فردای روشنتر، پشت‌سر می‌گذارند. به صورت‌های زیبایشان در این عکس دقت کنید. آرامش ناب نگاهشان، مسحورتان می‌کند.

دختر با اراده شیرازی، سیده مهتاب نبوی، در بخشی از تازه ترین کتابش که به رییس جمهوری هدیه داد، آورده است:
 «از همان ابتدای تولدم مثل آدمهای معمولی نبودم. خدا دستانم را از من گرفت تا از حصار منطق معمولی ها خارج شوم. وقتم را برای اثبات باورها و هدفها و توانایی هایم به معمولی ها صرف نمی کنم. تمام موفقیت هایم را مدیون این آزادی، هدیه ی بزرگ خدا هستم.»

دیشب، ما همه معمولی بودیم؛ میان یک مهتاب و صدها آدم غیر معمولی مثل او!»