«امیرالمؤمنین در نامه ای خطاب به محمد بن ابیبکر، والی مصر نوشت:
پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله و سلّم به من فرمود: بر امتم، نه از
مومن و نه از مشرک هراسی ندارم، من نگران منافقان هستم.
همچنین از پیامبر نقل شده است که فرمودند: من از فقر و نداشتن ثروت، بر
امتم بیمناک نیستم. چیزی که من از آن نگرانم، فقر فکری و فقر اندیشه است.
کافیست همین دو فراز را کنار هم بگذاریم تا متوجه شویم چرا علی ابن
ابیطالب(ع)، جانشین بر حق رسول الله(ص) شهید جهل و نفاق میشود و چرا در
کربلا فرزند پیغمبر خدا به قصد قربت توسط لشگری با عنوان جندالله سر بریده
میشود!
این درسی است برای همیشه تاریخ و امروز نیز همه ما در هر جایگاه و مقامی،
بهقدر توانمان وظیفه داریم، هوشیار باشیم تا خدای نکرده، پای نفاق به
گفتار و رفتارمان باز نشود و به دنبال فریب افکار عمومی نباشیم. استاد
مطهری که خود قربانی نفاق فرقانیسم شد. چه نیک میگوید: «اگر یک جنبه
انسانی را بخواهند ملاک و مشخصه زمان ما قرار بدهند، باید بگویند عصر نفاق!
و اگر بگویند در عصر ما بزرگترین ماشینی که اختراع شده، چه ماشینی است؟
به نظر من ماشین قلب حقایق است!»
پس امشب که در سحرگاهش، شمشیر جهل و نفاق، فرق علم و اندیشه، بزرگمنشی و
حقطلبی، عدالت و شرافت و در یک کلام، انسانیت را میشکافد؛ از خداوند منان
بخواهیم چشم ما را به حقیقت دین، مرام و مسلک پیامبر خدا و راه مولایمان
علی(ع) روشن گرداند تا بتوانیم وظایف انسانی و اجتماعی خود را بشناسیم و
آنگونه که باید به آنها عمل کنیم و از یاد نبریم که این مهم با
گروهگرایی، خودشیفتگی، لجاجت، پیشداوری و فراموش کردن منافع ملی سازگار
نیست.
خداوند عاقبت همه ما را ختم بهخیر کند.»