تدبیر24 : در سخنها و خطابههای نمایندگان مجلس و برخی دیگر از فعالان سیاسی کشور صحبت از همراهی با دولت تدبیر و امید بود اما آنچه اکنون مشاهده میشود برخلاف خطابههای آنان؛ روندی است که نشان دهنده عدم همراهی است. نباید فراموش کرد که برخی از این افراد مسئول ایجاد مشکلات در سالهای گذشته و به نوعی باید گفت که شریک دولتهای نهم و دهم در ایجاد نابسامانیهای اقتصادی بودند. اکنون آنچه در رابطه دولت و مجلس مشاهده میشود؛ چیزی نیست جز کم لطفی این افراد در بهبود گذشته.
امروز کشوردرگیر مسائلی مثل بیکاری، تورم، رکود اقتصادی و نابسامانیهای اقتصادی است. در روزهای آغازین فعالیت دولت بخش زیادی از تلاش دولت یازدهم صرف آمادهسازی و جمعآوری اطلاعات جهت ادامه فعالیت دولت شد؛ در حالی که روند آمادهسازی و انتقال مسئولیتها باید توسط دولت گذشته انجام میشد. اما دولت یازدهم با وجود این عدم همراهیها تلاش بسیار زیادی را انجام داده است تا بتواند بخشی از کاستیهای دولت قبلی را جبران کند؛ دولت تدبیر و امید موفق شد در عرصه دیپلماسی و روابط بینالملل مهمترین نقص دولتهای قبلی را برطرف و گامهای مثبت و رو به جلویی بردارد. رفع مسائل عدیده اقتصادی و سیاسی داخل کشور به یک راهحل در سیاست خارجی وابسته است و آن حل معضلات سیاست خارجی کشور و بهبود روابط ایران با دنیای خارج است.
اگر دولت بتواند در سیاست خارجی خود قدمهای مثبتی بیش از آنچه که امروز برداشته است بردارد، مسلما از رهاورد روابط دیپلماتیک مناسب با دنیای خارج خواهد توانست بخشی از تحریمهای غرب علیه ایران را بکاهد. دولت یازدهم باید بتواند برای عبور از بنبست فعلی در اقتصاد و صنعت؛ آمارهای رشد اقتصادی و صنعتی را به وضعیت سال 84 دوباره نزدیک کند. البته باید اذعان کرد که دولت یازدهم یک دولت فاقد اشکال نیست. این دولت مانند هر سیستم دیگری دارای نارساییهایی است. برخی تحلیلگران بر این باورند که این دولت در حوزه اطلاع رسانی بسیار ضعیف عمل کرد، نگاهی به عملکرد 100 روز گذشته نشان میدهد که این انتقاد سخنی گزاف محسوب نمیشود.
البته همگان آگاهند که مشکلات عدیده اقتصادی کشور برای مردم دردسرهایی را پدید آورده است. اما با اذعان به برحق بودن خواسته مردم باید معترف بود، که برآورده شدن وعدههای روحانی که برخاسته از مشکلات و خواستههای مردم است نیاز به زمان داد. همان طور که اکثر فعالان سیاسی ادعا میکنند باید اعتراف کرد که دولت دهم یک دولت یکپارچه و هماهنگ محسوب نمیشد. میتوان دولت دهم را در دوسال آخرش یک دولت گسسته نام نهاد. مسلما این دولت برای آیندگانش ارثیهای از مشکلات و نارساییها را برجای نهاده است که به سرعت مرتفع شدنی نیست. بنابراین در انتقاد از دولت یازدهم باید جانب انصاف راهم نگه داشت.گاه از سوی نمایندگان مجلس انتقادهایی از دولت یازدهم میشود که باید در این مورد گفت دخالت نمایندگان محترم مجلس درانتخاب استانداران و... چیزی نیست جز دخالت در کار قوه اجرایی کشور و محدود کردن فعالیت این قوه. در معرض سوال یا استیضاح قرار دادن یک وزیر به خاطر عمل نکردن به توصیهها و سفارشهای چند نماینده؛ تنها اثری که دارد محدود کردن فعالیتهای وزرای دولت است.
در انتخاب استانداران معمولا نمایندگان مجلس و نهادهای ذیربط با هم به تفاهم نمیرسند در صورت به تفاهم رسیدن آنان ممکن است گزینهای را معرفی کنند که خلاف شعارها و وعدههای دولت باشد. بنابراین فرد معرفی شده توسط وزیر را هیات دولت نمی پذیرد. همین مورد موجب ایجاد اختلاف بین مجلس و دولت و فشار برخی از نمایندگان بر وزرای کابینه شده است. اگر قوا به وظایف خود مستقل عمل کنند بیشک میتوان به آینده امیدوار بود. اما آنچه امروز در رابطه مجلس با دولت مشاهده میشود خلاف این گفته است. میتوان ادعا کرد که دولت روحانی برای عمل به وعدههای خود نیاز به زمان دارد. مردم باید این زمان را در اختیار دولت بگذارند. تاکنون دولت در بخش سیاست خارجی توانسته است به 100 درصد اهداف تعیین شده دست یابد ودر بقیه موارد هم تاکنون در 100 روزحدود 85 درصد اهداف دولت تامین شده است. هرچند که باید اذعان کرد که در حوزههای دیگر کار کندتر از حوزه سیاست خارجی پیش میرود.