تدبیر24»بازیکن هر پستی در پازل تاکتیکی یک تیم و مربی دارای نقش تعریف شده خود است و اهمیتی یکسان با دیگر پست ها دارد. اما از دیرباز شور و اشتیاق بازار نقل و انتقالات در مورد فوتبالیست های دریبلزن و تکنیکی همیشه متفاوت و داغ بوده است.
این جذابیت و هیاهو محدود به زمان و مکان خاصی نبوده و نیست.
دهه های گذشته در اروپا و امریکا و آسیا نام بکنباوئر ، کرایف ، پله و بعدها روماریو ، زیدان تا استیو مکمنهمان ، و در ایران پروژه سلطان شدن علی جباری و علی پروین و قلیچ خانی و علی کریمی نغمه جارچی روزنامه فروش دوره گرد و سوژه بحث و گپ فوتبالی ها و جنگ سرد مالکان باشگاه ها پیرامون این تکنیکی های مغرور بود.
هواداران تیمی سرخوش و سرمست می شدند از پیوستن بازیکن خوش تکنیک به تیم شان و به انتظار معجزه به نظاره می نشستند ولی اغلب تعبیر رویاهایشان واژگون بود.
دیگر باید همه فهمیده باشند تمام یازده بازیکن به یک اندازه سرنوشت ساز هستند. اگر فقط یک نفر بنام کمال کامیابینیا نباشد ، بودن سروش رفیعی خوش تکنیک نمی تواند تضمین برد در داربی باشد تا چه رسد به تصور شکست با سه گل ! و جای دیگر در غیاب امید ابراهیمی استقلال با شش گل مغلوب العین امارات شد.
برای بختیار رحمانی تکنیکی پیراهن ثابت تیم ملی دوختند و کاوه رضایی را آقای گل پاس های طلایی بختیار دانستند و زهی خیال باطل .... سرنگ آبی تزریق تعصب بختیار در اینستاگرام جایش را به آه و نفرین و بگومگو داد.
کارلوس کی روش با سروش و بختیار و کاوه و داریوش شجاعیان که هنوز سرخابی نشده بودند شروع کرد و وقتی آنها به تیم محبوب دوران کودکیشان پیوستند خط خوردند و بدون آنها مسافر جام جهانی شد.
نهایتا این که حواشی پیرامون بازیکنهای تکنیکی بیشتر است و در کانون توجهات هستند ولی اثرگذاری بازیکنان در هر پستی جایگاه و نقش خاص خود را دارد.
"لطفا نه از پیوستن داریوش شجاعیان و گادوین منشا گرمیتان شود و نه از رفتن کاوه و سروش سردیتان"
محمدباقر محقق