توهین به اختیار

اتفاقات رخ داده در روز قدس امسال هم ناشی از همین کج‌فهمی‌ها بود. عده‌ای از همان جماعت شبیه به خوارج در مسیر حرکت رئیس‌جمهور قرار گرفتند و در شعارهایشان او را با رئیس‌جمهور مخلوع اوایل انقلاب مقایسه کردند. معاون اول رئیس‌جمهور، نایب‌رئیس مجلس و رئیس فراکسیون امید هم از این توهین‌ها بی‌نصیب نماندند. شعارهایی که به اسم انقلابی‌گری و در عمل برخلاف آرمان‌های امام (ره) و انقلاب سر داده شد.

این‌گونه اتفاقات در جمهوری اسلامی و به خصوص در سال‌های اخیر مسبوق به سابقه بوده و همین مساله بیشتر باعث نگرانی می‌شود. فرقی نمی‌کند که توهین به چه کسی صورت می‌گیرد. نفس توهین عملی مذموم و محکوم به حساب می‌آید. خواه این توهین به محمود احمدی‌نژاد باشد خواه به حسن روحانی. به علی لاریجانی باشد یا به سیدمحمد خاتمی. به علی مطهری باشد یا به سیدحسن خمینی. هنوز فراموش نشده که عده‌ای در سخنرانی رئیس مجلس در قم به بهانه ساکت فتنه بودن به سمت علی لاریجانی مهر پرتاب کردند و در جریان حضور علی مطهری در شیراز به سمت او آجر پرتاب شد. حمله عده‌ای به سفارت عربستان و به آتش کشیدن سفارت که هنوز هم پیامدهای آن ادامه دارد از اذهان پاک نشده و توهین‌ها به یادگار امام (ره) در حرم بنیانگذار انقلاب دل بسیاری از انقلابیون واقعی را به در آورده است.

اخیرا رهبر انقلاب در حضور رئیس‌جمهور و مسئولین با هشدار نسبت به دوقطبی‌سازی و سرنوشت بنی‌صدر مطالبی را مطرح کردند و پس از آن مساله آتش به اختیاری در زمینه مسائل فرهنگی از سوی ایشان مطرح شد. کلام رهبری مثل همیشه صریح بوده اما احتمالا این جماعت به اصطلاح ولایت‌مدار باز هم با کج‌فهمی تفسیر نادرستی از بیانات ایشان داشته‌اند و می‌توان چنین افرادی را "توهین به اختیار" نامید چرا که به جای استفاده از دلایل منطقی و گفت‌وگو و انتقاد سازنده همیشه رو به توهین، هتاکی و حملات فیزیکی آورده‌اند و با اقدامات خود از آبروی ولایت خرج کرده اما آب به آسیاب دشمن ریخته‌اند.

در باب همین کج‌فهمی‌ها حسام‌الدین آشنا مشاور رئیس‌جمهور با بازخوانی بیانات رهبر معظم انقلاب نوشت: رهبر انقلاب در بخشی از فرمایشات خود در 28 بهمن سال 91 اینگونه بیان داشته‌اند: «این را هم عرض بکنیم؛ این که من از بعضی مسئولان و سران کشور گله‌گزاری کردم، موجب نشود که حالا یک عده‌ای راه بیفتند، بنا کنند علیه این و آن شعار دادن؛ نه، بنده با این کار مخالفم. اینکه شما یک نفر را به عنوان ضدولایت، ضدبصیرت، ضدچه، مشخص کنید، بعد یک عده‌ای راه بیفتند علیه او شعار بدهند، بنده با این کارها مخالفم؛ این را من صریح بگویم. بارها به کسانی که می‌توانند جلوی این چیزها را بگیرند، تذکر داده‌ام. آن کسانی که این کارها را می‌کنند، اگر واقعاً حزب‌اللّهی و مؤمنند، خب نکنند. می‌بینید که تشخیص ما این است که این کارها به ضرر کشور است. با احساسات‌شان راه بیفتند اینجا، آنجا، علیه این شعار بدهند، علیه آن شعار بدهند.»

مسلما برخورد با چنین اقداماتی نه تنها مخالف آزادی بیان نخواهد بود بلکه خواست بسیاری از مردم هم هست که در همین 24 ساعت در شبکه‌های اجتماعی همراه با مسئولین به محکوم کردن این اقدام پرداخته و از رئیس‌جمهور منتخب ملت دفاع کردند. هرچند وزارت کشور دستور برخورد با چنین اقداماتی را صادر کرد اما تجربه نشان داده که این دستورها فرمالیته بوده و در عمل اتفاق خاصی نمی‌افتد و دوباره شاهد چنین اتفاقاتی خواهیم بود و سردمداران این اقدامات هم با خیال راحت از سایت‌ها و رسانه‌های‌شان توهین‌ها را ادامه می‌دهند و در مراسمی دیگر شعارهای تندتری را علیه مقامات سر می‌دهند و تلخ‌تر این‌که بدون هیچ تنبیهی سرشان را در محافل مختلف بالا گرفته و به اقدامات‌شان افتخار هم می‌کنند!

حمید ابوطالبی معاون سیاسی رئیس‌جمهور در این باره نوشت: رئیس جمهوری مظلوم است؛ او نماد عقلانیت، تدبیر، امید و اخلاق‌مداری در کشور است و برایش عظمت ایران و اسلام و آرمان‌هایش اصالت دارد. باید یکبار برای همیشه در اجماعی ملی به پلیدی آفرینی و تخریب امیدهای این ملت نه گفت.

از طرفی توهین اینچنینی به رئیس جمهور در واقع توهین به جمهوریت نظام به حساب می آید همانطور که مجید انصاری معاون حقوقی رئیس‌جمهور گفت: توهین به رئیس‌جمهور ایستادن در برابر جمهوریت نظام و شعار علیه ملت ایران است.

به نظر می‌رسد هنوز عده‌ای در فضای انتخابات سیر می‌کنند و حالا که نتوانسته‌اند از طریق صندوق رای روحانی را پایین بکشند سعی دارند با روش‌های اینچنینی رئیس‌جمهور را کنار بزنند هرچند حمایت مردم در این مدت نشان داده که تنها پس از گذشتن زمستان، روسیاهی به چهره توهین‌کنندگان خواهد ماند.

در این میان علی مطهری که خود از جمله کسانی است که طعم تلخ چنین برخوردهایی را چشیده این اتفاق را آزمونی برای قوه‌قضائیه دانست و در صفحه اینستاگرام خود نوشت: شعارهایی که عده‌ای با برنامه‌ریزی قبلی علیه رئیس‌جمهور در راهپیمایی روز قدس سر دادند قطعا مصداق جرم است و اسناد آن نیز موجود است. باید ببینیم قوه‌قضائیه که به صرف احتمال وقوع جرم یک برنامه سخنرانی را در روز اربعین در مشهد لغو می‌کند اکنون که با یک جرم مشهود مواجه است چگونه رفتار می‌کند. دادستان تهران اکنون در معرض یک آزمایش بزرگ است که آیا با تعقیب مجرمان استقلال و عدالت خود و قوه‌قضائیه را نشان می‌دهد یا با چشم‌پوشی از آن، گرایش سیاسی را بر اجرای حق و عدالت مقدم می‌دارد؟ البته توهین‌هایی که به خود من شد مورد نظرم نیست چون معمولا این افراد مستضعف فکری هستند که با چند دقیقه صحبت با آن‌ها و آگاهی از واقعیات، طرفدار می‌شوند و روبوسی می‌کنند، ولی توهین‌های به رئیس‌جمهور که از روی عناد صورت گرفت حتما باید پیگیری شود.

حال باید دید که آیا قوه قضائیه با چنین افرادی که پیدا کردن خود و به خصوص آمرانشان چندان سخت نیست برخورد قاطعی می‌کند یا سرنوشت اقدام آن‌ها هم مثل قبلی‌ها نامعلوم بوده و پس از مدتی به بوته فراموشی سپرده می‌شود. شاید اگر امروز جلوی این اقدامات خودسرانه و تندروهایی که دستور چنین اقداماتی را می‌دهند گرفته نشود بعید نیست باز شاهد ظهور افرادی مثل سعید امامی یا سعید عسکر باشیم که با اقدامات خودسرانه خود هزینه‌های جبران‌ناپذیری را برای جمهوری اسلامی رقم زدند.