چنانچه صنعت نفت ایران را در ۳۰ سال گذشته بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که حدود ۳۰ سال است که به دلیل تحریمها سرمایه گذاری زیادی در صنعت نفت ایران صورت نگرفته است، عموما صنعت نفت ایران با وجود ظرفیت های بی بدلیلی که دارد شاهد حضور شرکتهای بزرگ نفتی در کشور نبوده است.
در این راستا برخی از کارشناسان درمورد تاثیر تحریم های آمریکا علیه ایران بر صنعت نفت کشورمان بر این باورند که ایران در حال ارائه مجموعهای جذاب از فرصتهای سرمایه گذاری به عنوان چهارمین ذخایر بزرگ نفت و اولین منابع بزرگ گاز دنیا است و به دشواری می توان پذیرفت که تیلرسون به عنوان عضوی از کابینهای که عنوان ثروتمندترین کابینه تاریخ ایالات متحده را به خود اختصاص داده، علاقمند به تشدید تداخل فرکانسهای سیاسی با منافع اقتصادی و تضعیف آنها باشد.
از سوی دیگر شواهد و قرائن حاکی از آن است که صنعت نفت ایران، مسیر خود برای تبدیل شدن به بازیگری جهانی را ادامه میدهد و بسیاری از شرکتهای تراز بین المللی صنعت انرژی در حال بازگشایی دفاتر خود در تهران هستند و انتخاب مجدد روحانی به عنوان رئیس جمهوری، اطمینان لازم برای سرمایه گذاران بین المللی حوزه نفت برای شروعی دوباره و پرقدرت در صنعت نفت ایران را ایجاد کرده است. بنابراین صنعت نفت ایران فرصت مناسبی برای سرمایه گذاری شرکتهای خارجی است و چنانچه شرکتهای آمریکایی نتواند در صنعت نفت ایران سرمایه گذاری کنند هر دو کشور دچار ضرر میشوند.
این در حالی است که عده دیگر از صاحب نظران اعتقاد دارند ایران هنوز تحت تاثیر تحریمهای آمریکا قرار دارد و فقط تحریمهای هستهای برداشته شده و سایر تحریمها هنوز به قوت خود باقی مانده است.هرچقدر تحریمها گسترده تر شود تاثیر بیشتری روی صنعت نفت ایران میگذارد.
البته نباید از این نکته غافل ماند که قبلا یک اجماع کلی بین همه کشورهای دنیا علیه ایران وجود داشت، اما شرایط در حال حاضر فرق کرده است و این آمریکا است که با توجه به سیاستهای ترامپ تنها مانده و همراهی ندارد.
بر اساس این گزارش به نظر می رسد چنانچه تحریمها روی صنعت نفت و حضور شرکتهای آمریکایی در صنعت نفت ایران داشته باشد این موضوع به ضرر هر دو کشور است، زیرا شرکتهای نفتی آمریکایی فرصت عظیمی را برای سرمایه گذاری از دست میدهند و در مقابل نیز صنعت نفت ایران از حضور این شرکتها بی بهره میماند.