شرکت توتال توانایی نادیده گرفتن خصومت دولت آمریکا با ایران را نشان داده است. دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا به طور آشکارا و مکرر توافق آمریکا با ایران بر سربرنامه ای هستهای این کشور را که در دوران باراک اوباما رئیسجمهوری پیشین حاصل شد، مورد انتقاد قرارداده اما پیشنهادی برای جایگزینی آن ارائه نداده است . ادامه تحریم های آمریکا علیه ایران و تهدید تلاش های بیشتر برای منزوی کردن ایران اغلب شرکت های غربی را نسبت به ورود به بازار ایران مردد کرده است اما توتال تصمیم گرفت که در این داستان همراه نشود.
سرمایه گذاری این شرکت فرانسوی چندان هم بزرگ نیست، پنج میلیارد دلار که قرار است طی سال های آینده در پروژه توسعه در کنار شرکت چینی سی ان پی سی و پتروپارس هزینه شود اما این قرارداد باید به عنوان سرآغاز فرصت های به مراتب بزرگتر در این کشور مورد ارزیابی قرار گیرد.
این سرمایه گذاری مدت ها بود مورد بحث قرار داشت. توتال بیش از یک دهه است که علاقهمند به پارس جنوبی است و درسال ۲۰۱۲ نیز پیش از اعمال تحریم های اروپا علیه ایران در آستانه انعقاد یک قرارداد قرار داشت. توتال یک شرکت دولتی محسوب نمی شود اما غیرممکن است بتوان باور کرد که این قرارداد بدون دعای خیر آقای ماکرون انجام شده باشد.
چین و فرانسه با این قرارداد نشان دادند که تعامل در مقایسه با انزوا، بهترین رویکرد در قبال ایران است. ا ین یک پیروزی برای پاتریک پویانه مدیر عامل شرکت توتال به شمارمی آید. خطرات ورود به کشوری همچون ایران واقعی است اما پویانه با مشارکت شرک چینی سی ان پی سی که به طور قطع از حمایت پکن برخوردار است ، به نوعی توازن ایجاد کرد.
به نوشته فاینشنال تایمز، حتی اگر تحریم های آمریکا سخت تر شود و بانکهای بینالمللی از تامین مالی قرار داد سرباز زنند،توتال میتواند از طریق موسسات مالی چینی به کار خود ادامه دهد . اکنون تجارت توتال در صورتی که قیمت نفت همچنان در هر شبکه ۵۰ دلار باقی بماند یا کمتر هم شود، کاملا قابل دوام است.
در این میان ، شرکت های آمریکایی که نمیتوانند با ایران تعامل کنند باید خشمگین باشند. دیگر شرکت های بینالمللی مستقر در غرب نیز که برای حرکت تعلل ورزیدهاند و از تحریم های آمریکا ترسیده اند ، تنها باید خود را سرزنش کنند.