وی اضافه کرد: تبدیل میعانات گازی از آن جهت اهمیت پیدا کرد که قبل از تحریمها بنا به دلایل واهی با عدم خرید میعانات گازی، روبرو شدیم و پس از اعمال تحریمهای خرید نفتی، میعانات گازی نیزشامل این عدم خرید شد.
شبیری خاطرنشان کرد: عدم صادرات میعانات گازی و نبود نقطه مصرفی، تبدیل به معضلی در پارس جنوبی شده بود و با پر شدن مخازن ذخایر نفتی کار تا جایی پیش رفت که دولتهای مختلف مجبور شدند کشتیها را روی آب اجاره و معیانات گازی را در دریا نگهداری کنند که این خود موجب افزایش هزینهها بود.
مجری طرح پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس اضافه کرد: در آن زمان بود که پالایشگاهی مانند پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس ضرورت احداث پیدا کرد، ابعادی که برای اینجا دیده شده به عنوان یک پالایشگاه بسیار بزرگ با ظرفیت 360 هزار بشکه در روز است اما در آن زمان یک پالایشگاه حداقلی باید ایجاد میشد مثلا حداقل با 100 هزار بشکه که صرفه اقتصادی نیز داشته باشد.
وی با اشاره به شرکتهای داخلی و خارجی که در پروژه مشغول بودند، گفت: با رسیدن به این توافق که احداث چنین پالایشگاهی لازم و ضروری است، این پروژه در سال 1385 تعریف و در زیر ساختهای آن نیز به دلیل سرعت بخشی به پروژه و رسیدن به نتیجه زودتر، تصمیم به استفاده از شرکتهای خارجی گرفته شد و با شرکت ایتالیایی و آلمانی وارد مذاکره شدند.
شبیری خاطر نشان کرد: در نهایت قرار میشود کنسرسیومی متشکل از شرکت آلمانی «گلدن گروپ»، شرکت ایتالیایی «اسنم پروژتی» و شرکتهای ایرانی «تهران جنوب» و شرکت «مهندسی مشاور بینا» پالایشگاه ستاره خلیج فارس در مدت 48 ماه بسازند.
وی تصریح کرد: متاسفانه با تشدید تحریمها فضای بین المللی علیه کشور سنگین و سال 1387 دو شرکت آلمانی و ایتالیایی تحت تاثیر فشارهای بینالمللی از پروژه خارج میشوند تا این مرحله مطالعات و طراحی پایه و مهندسی پروژه هم انجام شده بود که با مدیریت شرکتهای "تهران جنوب" و «مهندسی مشاور بینا» کارهای اجرایی شتاب گرفت.
مجری طرح پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس به زمان ورود شرکتهای داخلی و تاثیر تحریم ها در روند اجرای این پروژه اشاره و بیان کرد: در سال 89 قرارگاه خاتم الانبیا با یک شرکت به نام «فرادست انرژی فلات» وارد پروژه شد و بدین ترتیب، 90 درصد سهام کنسرسیوم ساخت پالایشگاه در اختیار قرارگاه قرار گرفت و شرکتهای «تهران جنوب» با 6 درصد سهام و «مهندسی مشاور بینا» با 4 درصد سهام در کنسرسیوم باقی ماندند.
وی خاطر نشان کرد: تا سال 1392 فعالیتها به صورت پراکنده در پالایشگاه صورت میگرفت اما کارها پیش میرفت تا اینکه با روی کار آمد دولت یازدهم ، وزیر نفت آقای زنگنه حداقل هفتهای با تشکیل یک جلسه و در مقاطعی تا دو جلسه در هفته برای پیشبرد پروژه ستاره خلیج فارس اقدام کرد و اولویتش به اتمام رساندن فاز یک پالایشگاه بود.
شبیری افزود: این پروژه یک مجموعه منسجم دارد که در بندرعباس متمرکز شده و همچنین دارای بخشهای جانبی است که یکی خط لوله احداثی از عسلویه به پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس است که میعانات گازی را مستقیما توسط دو خط 36 اینج به طول 388 کیلیومتری از مخازن پارس جنوبی به این پالایشگاه ارسال میکند.
وی با منحصر بفرد بودن این پالایشگاه در منطقه و دنیا اشاره کرد و گفت: پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس، از لحاظ پالایشگاه میعانات گازی در دنیا با این ابعاد چیزی سراغ ندارم و میتوان به جرات گفت این پالایشگاه بزرگترین پالایشگاه میعانات گازی در دنیا است.
وی با اشاره به ویژگیهای خاص پروژه ستاره خلیج، تصریح کرد: یکی از ویژگیهای این پالایشگاه این است که میتوان از این پروژه به عنوان هاب تولید بنزین در منطقه استفاده کرد و حتی میتواند در دنیا نیز در خصوص تولید بنزین با کیفیت تاثیر گذار باشد.
شبیری اضافه کرد: واحدی که بتواند 36 میلیون لیتر بنزین به بازار مصرف تزریق کند، در منطقه نداریم، نزدیک بودن به منابع خام که به راحتی با دو خط لوله منجر به انتقال مواد اولیه به پالایشگاه میشود از مزایایی دیگر پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس است.
وی بیان کرد: فضا برای توسعههای بعدی پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس کافی است و افزایش 120 هزار بشکهای به ظرفیت موجود در پالایشگاه پیشبینی شده است که احتمالا در این دولت عملیاتی و با توجه به اینکه فاز یک به تولید رسیده و دولت پیگیر افزایش تولیدات این پالایشگاه است، فاز چهار نیز مصوب و آغاز به کار کند.
مجری طرح پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس به زمان بندی اجرای این پروژه اشاره کرد و گفت: زمان اجرایی پروژههایی مانند پلایشگاه نفت ستاره خلیج فارس نهایت 60 ماه است اما دلایل اصلی طولانی شدن زمان این پروژه به مدت 10 سال، بخشی بخاطر تحریمها و بخشی دیگر تغییر چندیدن پیمانکار بوده است.
وی خاطر نشان کرد: عدم تزریق مالی به موقع دیگر دلیل کندی کار در این پالایشگاه بود که اگر به موقع تزریق مالی مناسبی به پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس صورت میگرفت، شاید خیلی زودتر کار این پروزه به پایان میرسید.
شبیری تاکید کرد: با ورود آقای زنگنه به این پروژه در سال 92 و هماهنگ کردن تیمی کار آمد و کنترل نقطه به نقطه روند کار، موجب شد که پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس از آن بالاتکلیفی و سردرگمی در آمد.
وی یادآوری کرد: وضعیت پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس در آن زمان بسیار برای آقای زنگنه عجب غریب بود و سعی کرد افرادی را به پروژه اضافه و بعد از آن انضباط مالی را برقرار کرد.
شبیری تصریح کرد: انضباط مالی یکی از دلایل موثر در افزایش روند ساخت و ساز پالایشگاه بود، همچنین اعتباراتی که از صندوق توسعه برای پالایشگاه گرفته شد و تزریق قطره چکانی کاملا منسجم آن در جهت اهداف، کاری که یک مدیر پروژه بزرگ باید انجام دهد انجام و راه گشا شد.
وی با بیان اینکه قطعات و بخشهای این پروژه کاملا ساخت داخل هستند، افزود: تجهیزات حساس و تخصصی را مجبور شدیم از کشورهای خارجی وارد کنیم مانند کمپرسهای اصلی پالایشگاه را از زیمنس آلمان، کورههای اصلی را از شرکت هانیل کره، یک بخش از پمپهای تخصصی از شرکت دی بولیوی هلند تهیه کنیم، اما سعی کردیم که اکثر تجهیزات را از با حداکثر استفاده از ظرفیت داخلی تامین کنیم که به جرات می توان گفت حدود 60 درصد تجهیزات این پالایشگاه از لحاظ وزنی از داخل کشور و توسط مهندسین داخلی تهیه شده است.