چرا به نهاوندیان حمله می شود؟

تدبیر24»جالب است که در بطن این انتقاد غیر رسمی، تعریفی نهفته است که شخصیت محمد نهاوندیان را بیان می کند. اگر با کسانی که با وی از نزدیک کار کرده اند جویا شوید همه متفق القول بر دقت نظر و اهتمام وی برای ساختارسازی تاکید دارند.
به گزارش خبرنگار تدبیر24 محمد نهاوندیان در رزومه کاری خود هرجا که حضور پیدا کرده است از خود نهادهایی پویا و ساختارهای منضبط به جا گذاشته است که بعدها مورد فخر و احتجاج جانشینانش قرار گرفته.
نیازی به بازگشت به زمان بعید نیست، حضور شش ساله محمد نهاوندیان در مسند ریاست اتاق بازرگانی ایران این نهاد بخش خصوصی را از محل اختلافات جناحی و سیاسی تبدیل به پارلمان بخش خصوصی کرد و با رفع اتهاماتی مانند غلبه منفعت طلبی شخصی بر اتاق های بازرگانی ، تصور عمومی را از این نهاد بخش خصوصی به کلی تغییر داد.
محمد نهاوندیان در اتاق ایران برای نخستین بار در تاریخ این نهاد توانست قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار را پیشنهاد، تنظیم و به تصویب برساند و در عمل حضور وی باعث شد جایگاه اتاق بازرگانی از یک نهاد حاشیه ای به مجموعه ای جریان ساز بدل شود. دور نیست زمانی که گفته می شد اتاق بازرگانی ایران محلی است که بازاریان آنرا به حجره ای شخصی تبدیل کرده اند و اعضای اتاق متهم می شدند که برای آنکه بتوانند فرصت های تجاری را از دست یکدیگر بربایند بر سر کلید اتاق فکس (که زمانی تنها دستگاه ارتباط مکتوب با طرف های خارجی محسوب می شود) دعوا کرده و سرقفلی مشخص می کنند.
امروز دیگر عنوان اتاق بازرگانی با طمطراق پارلمان بخش خصوصی عجین شده و دیگر از تسلط و انحصار وابستگان به گروههای  سنتی بازار مانند موتلفه بر این نهاد خبری نیست و همگان معترفند که نقطه اوج این انحصار زدایی را شخص محمد نهاوندیان رقم زد، کسی که امروز با طرح این موضوع که خاستگاه سیاسی اش حزب موتلفه اسلامی است قصد تخطئه اش را دارند.
محمد نهاوندیان در همان اتاق بازرگانی پایه ریز شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی بود، اولین نهادی که باعث شد اعضای اتاق بازرگانی نه به عنوان مراجعین دفتر وزراء که به عنوان فعالین اقتصادی تاثیر گذار در جایگاهی هم تراز ایشان قرار گیرند، هرچند جانشینانش نتوانستند آنچنان که باید این شورا را فعال نگهدارند ولی به هر شکل این محمل چنان جایگاه قانونی محکم، مستقل و منحصر به فردی دارد که به طور حتم می تواند همچنان منشاء اثر باشد.
اگر بازهم به عقب تر بازگردیم، در دهه های هفتاد و هشتاد شمسی باز هم می توانیم به نهادسازی هایی که در کارنامه محمد نهاوندیان به ثبت رسیده اشاره کنیم. تاسیس و توسعه موسسه پژوهش های بازرگانی که در سالهای بعد متولی ساختار سازی تجارت الکترونیک و دولت الکترونیک شد با همت محمد نهاوندیان ممکن شد، نهادی که امروز یکی از مراجع علمی در تحقیقات بازرگانی و اقتصادی محسوب می شود و بسیاری دیگر از این دست مثالها.
محمد نهاوندیان در تمام سالهایی که در سمت های اجرایی و پژوهشی حضور داشته توانسته به عنوان مدیری نهاد ساز که شفافیت را محور عمل قرار میدهد، موفق شده دستاوردهای فراوانی را در خور منافع ملی حاصل کند و شاید بسیاری از انتقاداتی که امروز به عنوان رئیس دفتر رئیس جمهور متوجه او می شود، ناشی از ذات همین نحوه مدیریتی است که وی آنرا دنبال می کند و با تلاش در جهت شفاف سازی تعاملات، مانعی جدی در مسیر رانت جویان و فرصت طلبان محسوب می شود. بی شک به همین جهت برخی از جریانات از حضور وی در این جایگاه ناراضی بوده و به هر وسیله ای تلاش دارند محمد نهاوندیان را از تصدی دفتر ریاست جمهوری دور کنند.
نکته ظریف دیگر آنکه بر خلاف بسیاری از مدیران که شخصیت شان به نسبت جایگاهی که در آن قرار می گیرند تعرف می شود، حضور نهاوندیان تعریف کننده شأن جایگاهی است که بر آن تکیه زده. مثال واضح آن یک، دروان ریاستش بر اتاق بازرگانی و دو، دوره حضورش در نهاد ریاست جمهوری به عنوان ریاست دفتر رئیس جمهوری است. در این هر دو مورد شاهد هستیم بعد از تصدی وی به این مشاغل رقابت اشخاص و جریانات برای کسب این مناصب شدت پیدا می کند. تا امروز کمتر در ترکیب کابینه دیده شده که اینهمه برسر ریاست دفتر ریاست جمهور مناقشه و جریان سازی شود و این خود گویای وزنی است که با حضور محمد نهاوندیان برای این جایگاه ایجاد شده است.