استفتاء چندتن از مراجع تقلید درباره حقوق حیوانات، حیوان آزاری و شکار حیوانات

تدبیر24»به گزارش شفقنا متن پرسش های مطرح شده و پاسخ این مراجع تقلید شیعیان بدین شرح است:

دیدگاه شرع مقدس درباره حقوق حیوانات چیست؟  آزار حیوانات غیر موذی که زیانی از آنها متوجه انسان نیست و یا حتی حیوانات موذی که انسان ها در معرض خطر آنها نیستند چه حکمی دارد؟ آیا می توان با حیوان آزاری به تفریح نشست؟  آیا می توان با آزار و شکنجه حیوانات اقدام به برگزاری مسابقه نظیر گاوبازی  کرد ک ممکن است هم خطر جانی برای گاو باز و هم کشتار گاو را بدنبال داشته باشد؟ آیا حیواناتی که در احکام دینی نجس دانسته شده اند نظیر سگ و خوک را می توان آزار داد؟ گفته شده که بزرگان دین بعضا از طعام خود به حیوانات حرام گوشت اهلی یا وحوش بیابان بخشیده و نسبت به آنان سفارش داشته اند. در این خصوص آیا مستندی وجود دارد؟

-اگر حیوانی بنا بر نظر سازمان های ذی صلاح از جمله سازمان حفاظت محیط زیست در زمره حیوانات در حال انقراض و شکار آن غیرقانونی اعلام شده باشد، آیا به لحاظ شرعی می توان آنها را شکار کرد؟ حتی در موارد شکار قانونی دیدگاه و سفارشات و احتیاطات شرع مقدس چیست؟

 

حضرت آیت الله العظمی سیستانی:

۱- سزاوار است که اذیت حیوانات ترک شود.

۲- اگر حاکم شرعی منع کند تخلف از آن جایز نیست.

 

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی:

۱- درباره حسن ترحم بر آنان و لزوم مراعاتشان روایات متعددی وارد شده است. به طور کلی در ایذاء حیوانات و نیز کشتن آنها و نحوه آن اگر عقلاء این کار را ظلم به حیوان و قبیح بدانند جایز نخواهد بود و فرقی بین انواع حیوانات نیست.

۲ – رعایت قانون بنابر احتیاط لازم است ضمن آن که اخلال در محیط زیست اگر موجب سلب حق دیگران و اضرار به آنها ولو آیندگان شود از موارد حق الناس و حرام است.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی:

۱- در روایات اسلامی آزار رساندن به غیر حیوانات موذی نهی شده و به حقوق حیوانات اهمیت داده شده و آزار رساندن به آنها برای تفریح، نکوهیده تر است.

۲- از نظر شرعی شکار آنها خالی از اشکال نیست.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی:

۱- آزار و اذیت حیوانات جایز نیست

۲- خیر، جایز نیست و لازم است براساس مقررات حکومت اسلامی عمل شود.

 

مرحوم حضرت آیت الله العظمی موسوی اردبیلی: (ایشان در زمان حیاتشان به این پرسش پاسخ دادند)

در اسلام نسبت به رعایت حال حیوانات بسیار سفارش شده و از آزار و آسیب رسانی به آن ها منع شده، در حیوانات موذی، اگر بتوان با عملی در حد پایین رفع اذیت کرد، اقدام به مرحله بالاتر از آن، کار درستی نیست، و در مورد حیواناتی که در حال انقراض می باشند و یا ثروت و سرمایه ملی محسوب می شوند، طبعاً تاکید بیشتری می شود.