این سخنان ظریف شاید طعنهای بود به حاشیههای سلفی تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با فدریکا موگرینی مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که بازتاب و واکنشهای گسترده و متفاوتی در رسانههای گروهی، فضای مجازی داخلی و حتی رسانههای خارجی در سطح منطقه و بینالمللی داشت.
امروز ظریف در ایران و دنیا به عنوان نماد قدرت دیپلماسی شناخته میشود که با "لبخند" و "مذاکره" یکی از مهمترین پروندههای بینالمللی که میتوانست بحران آفرین باشد را حل و فصل کند؛ پروندهای که کمتر کسی تصور میکرد امکان حل و فصل آن وجود داشته باشد.
با وجود آنکه پس از سالها "دیپلماسی ایرانی" در دنیا دهان به دهان میچرخد و مقامات مختلف در سراسر دنیا و در دیدارهای دو جانبه و مجامع بینالمللی خواستار گفتوگو و دیدار با وی هستند و در جایی مثل مراسم تحلیف فرصت را غنیمت شمرده و با وی عکس یادگاری میگیرند اما این سرمایه گرانقدر و حاشیههای گرفتن عکس یادگاری با وی در مجلس نسبت به اقدام نامتناسب برخی نمایندگان در گرفتن سلفی با یک مقام خارجی از منظر منافع ملی از سوی رسانههای و فضای مجازی دیده و پرداخته نمیشود.
سلفی نمایندگان مجلس با فدریکا موگرینی که چهره نامتناسب و در زمانی نامتناسبتر را از نمایندگان نشان میدهد با واکنش شدید افکار عمومی داخلی و مقامات مختلف و حتی نمایندگان دیگر مجلس مواجه شد. بدون شک هر انسانی حق دارد با هر کس عکس یادگاری بگیرد اما در جایگاه رسمی هر یک از مسوولان صرفا متعلق به خودشان نیستند و باید در مجامع مختلف شان و منزلت مردم و کشور رعایت شود.
اما جدای از درست بودن یا اشتباه بودن اقدام نمایندگان در گرفتن سلفی با مقام عالی اتحادیه اروپا، آنچه دل محمد جواد ظریف را به درد آورده است و در روز خبرنگار به آن اشاره دارد، انتقادی است که غیر مستقیم به متولیان رسانه و خبر وارد میداند.
او معتقد است که نگاه خبرنگاران و رسانهها نسبت به انتخاب یا بزرگنمایی یک واقعه امری تعیین کننده و مهم است که باید بیش از پیش امروز مورد توجه قرار گیرد.
ظریف بر نقش و قدرت رسانههای گروهی در صحنه بینالملل و اهمیت "انتخاب" هر یک از موضوعات مختلف به ویژه آن دسته از تحولات و اتفاقاتی که احساسات ملی، منطقهای و بینالمللی را تهییج میکند تاکید کرد و توجه رسانهها را در شرایطی که رسانه نه فقط ابزار قدرت که خود نیز امروز به عوامل قدرت تبدیل شده، جلب کرد.