اوپک زمین می‌خورد؟

تحلیلگران می‌گویند نیاز به صبر، حقیقتی است که اوپک و بازار نفت بایستی با آن سرکنند.

به نظر می‌رسد یک توافق نظر وجود دارد که اگر کاهش بیشتر مورد توافق قرار نگرفت، روند متعادل شدن بازار ممکن است مدت طولانی‌تری به طول بینجامد و فشار بیشتری را برای حفظ پایبندی به توافق ایجاد می‌کند. اما کاهش بیشتر تولید ممکن است این مشکل را پیچیده کند.

به گفته مدیر استراتژی بازارهای کالا در بانک "بی ان پی پاریبا"، مشکلی که اوپک و روسیه با آن روبرو هستند این است که کاهش بیشتر تولید ممکن است قیمت نفت را بالا ببرد اما از سوی دیگر تولید بیشتر شیل آمریکا را تشویق می‌کند. رها کردن کاهش عرضه نیز بدون شک موجب می‌شود قیمت به محدوده ۴۰ دلار و شاید حتی پایین‌تر از آن سقوط کند. این وضعیت ممکن است چاره دیگری بجز ادامه سیاست عرضه کنونی و مشاهده وضعیت ذخایر نفت تا مارس سال ۲۰۱۸ باقی نگذارد.

خالد الفاح، وزیر نفت عربستان سعودی اخیرا اظهار کرد که احتمال تداوم کاهش تولید همچنان روی میز است و مجددا تاکید کرد که احتمال تمدید مدت اجرای توافق کاهش تولید منتفی است تا روند متعادل سازی کنونی حفظ شود.

بازارهای نفت نیز در ماه گذشته شاهد تغییراتی از جمله قوی‌تر شدن بازار معاملات فیزیکی بودند. بخشی از اشباع عرضه گریدهای نفت شیرین در حوزه آتلانتیک کاهش یافته که برای توافق کاهش تولید اوپک و غیراوپک مثبت بوده است و ذخایر نفت خام آمریکا با روند ثابتی رو به کاهش است و انگیزه مالی معامله‌گران برای انبار کردن بشکه‌های نفت را از بین برده است.

همه این عوامل به قوی‌تر شدن ساختار قراردادهای معاملات آتی نفت کمک کرده است اما این امر در صورتی ادامه خواهد یافت که روند متعادل شدن عرضه و تقاضا پس از پایان فصل تقاضای تابستانی در آمریکا نیز ادامه پیدا کند.

اوپک و متحدان این سازمان با صبوری در انتظار رسیدن بازار نفت به شرایطی بودند که در آن قیمت معاملات آتی کمتر از قیمت روز بازار باشد که چنین امری مستلزم تقاضای قوی و محدود شدن تدریجی عرضه است.

بالا رفتن قیمت روز بازار نسبت به قیمت معاملات آتی نشانه کلیدی از قوی شدن بازار نفت است و به نظر می‌رسد معامله گران نفت اطمینان دارند که دوره پایین بودن قیمت روز بازار نسبت به قیمت بازار معاملات آتی که از اواسط سال ۲۰۱۴ آغاز شده است، رو به پایان است.

اما تحلیلگران تاکید کرده‌اند که عمده قوت کنونی بازار تا حدودی فصلی است و هر گونه نیرویی که پشت آن وجود دارد، احتمالا تا شروع پاییز متزلزل می‌شود.

یعنی پس از گذشت فصل تابستان که تقاضا برای نفت را تقویت کرده و با کمک به کاهش اشباع عرضه، از قیمت‌ها پشتیبانی کرده است، اوپک و روسیه همچنان ناچارند با عرضه اضافی مقابله کنند. و بدون کاهش بیشتر تولید که توافق بر سر آن دشوارتر است، روند تعادل مجدد بازار نفت طولانی‌تر خواهد شد.

در نشست فنی ۷ اوت، کمیته فنی مشترک به مسئله پایبندی ضعیف برخی از اعضا رسیدگی کرد که احتمال بهبود پایبندی آنها به خصوص عراق که دومین تولیدکننده بزرگ اوپک است را مطرح کرد.

نتیجه دیدار هفته گذشته تعیین برنامه‌هایی برای همه تولیدکنندگان به منظور تسهیل پایبندی کامل بود و این توصیه در نشست ۲۱ اوت ارایه می‌شود.

به گفته گری راس، مدیر جهانی نفت در PIRA Energy که واحدی از "اس اند پی گلوبال پلاتس" است، اوپک به پایبندی متمرکز شده و مشارکت کنندگان را برای پایبندی به توافق تحت فشار قرار می‌دهد.

با اینهمه پایبندی اوپک در سه ماه گذشته در یک روند نزولی قرار دارد و مجموع تولید اعضای این سازمان در ژوییه تحت تاثیر احیای تولید لیبی و نیجریه، به بالاترین میزان در سال میلادی جاری رسید.

پایبندی در میان ۱۲ عضو اوپک به سهمیه تعیین شده برای کاهش تولید، ۱۱۴ درصد در ژوییه بود اما این پایین‌ترین رقم از زمان آغاز اجرای توافق بوده است.

بر اساس گزارش "اس اند پی گلوبال پلاتس"، زمان کلیدی است و با وجود اینکه بازارها اخیرا قوی‌تر به نظر می‌رسند اما اگر پایبندی ضعیف شود، نتیجه توافق به طور کامل محقق نمی‌شود.