تدبیر24»نهاوندیان - از بركات تنش زدايي و آرامش در اقتصاد ايران، اين است كه امروز بيش از هر زمان ديگر؛ همه از ضرورت هماهنگي بيشتر در سياستهاي اقتصادي براي دستيابي به سرعت بيشتر در رونق و رشد سخن ميگويند. در شرايط مضطرب و پرالتهاب، ديدهايم كه ادبيات اقتصادي به سوي واژگاني همچون "اقدام ضربتي"، برخورد فوري" ، "طرح زودبازده"،"تعطيلي" و "مجازات" سوق پيدا ميكند ولي وقتي توفان فرو مينشيند و افق، امكان برنامهريزي بلندمدت را نشان ميدهد، تعابيري همچون "همنوازي اركستر" ،"هدايت كاروان" ، "همكاري تيمي" و "هماهنگي" گوشها را مينوازد.
يادش گرامي باد. شهيد بهشتي ميفرمود" خيلي ها از هماهنگي حرف ميزنند ولي اول بايد ببينيم آن آهنگي كه همه بايد خود را با آن هماهنگ كنند چيست؟"خوشبختانه امروز در بسياري از مفاهيمي كه در دهه اول انقلاب، روي آن بحث و جدل بود و اختلاف نظرهاي اقتصادي، موجب جناح بندي سياسي چپ و راست شده بود، اتفاق نظر حاصل شده است. ديگر كسي دنبال دولتي كردن اقتصاد نيست. سياستهاي "اصل 44" و "چشم انداز بيست ساله"، مورد اتفاق همه جريانات است و تحقق "اقتصاد مقاومتي" برنامه روز كشور شده است. اما براي اين تحقق، نياز به گامهاي هماهنگ همه رهروان داريم. اگر بناست همه مردم در شكوفايي اقتصاد نقش داشته باشند، ملاك اين هماهنگي، احساس "آزادي همراه با مسئوليت" اين رهروان است. مردم بايد احساس كنند كه سياستگزاري اقتصادي در جهت باز كردن راه و گشودن دست و بال آنهاست. "سياستگزاري از منظر روان سازي كسب و كار" راه حل جهش اقتصادي كشور و شاغول هماهنگي سياستها و اقدامات توسعهاي خواهد بود. بيشك انسجام تئوريك و داشتن هدف و آرمان و اصول تحليل مشترك از تاريخ تجارب اقتصادي كشور لازمه اين هماهنگي است. ليكن، چراغ راهنما در پيمودن راه، رفع مانع از سر راه رهروان است. در پي شكستن زنجير تحريمهاي اقتصادي هستهاي، گام دوم بايد شكستن بوروكراسي اقتصادي باشد كه با قوانين و مقررات ناهماهنگ و مبتني بر سوء ظن به فعالان اقتصادي در طول دهههاي گذشته راه را براي آنها كه ميخواهند سالم كار كنند ناهموار و پر پيچ و خم كرده و زمينه را براي رشد اقتصاد زيرزميني و غيررسمي فراهم ساخته است. رشد فساد اقتصادي و كلاهبرداري و تضييع منابع ، ريشه در مقررات سختگيرانهاي دارد كه با سوء ظن به فعالان اقتصادي توجيه شده و با مداخله تصديگرانه يا فوق نظارتي دستگاههاي حاكميتي ، فضا را براي فعالان سالم تنگ، و براي متخلفان ريسكپذير، پر سود كرده است. جوانان مبتكر و پر انگيزه ما بايد در حوزههاي مختلف كسب و كار، احساس كنند كه راه براي نوآوريهاي آنها باز است و بخش عمومي (چه دولتي و چه غير دولتي) نه رقيب آنها ، كه مددكار و توان افزاي آنان است و فضاي حقوقي و قضايي اقتصاد، هم از حقوق آنها حراست ميكند و هم با مزاحمتها و مداخله هاي ضد رقابتي مقابله ميكند.
رئيسجمهور محترم، در سخنراني معرفي دولت دوازدهم در مجلس، براي "هماهنگي هر چه بيشتر سياستها و مديريتهاي اقتصادي"، از"ساماني نو" در "فرايند تصميمسازي و تصميمگيري و اقدام و نظارت" خبر دادند كه "با چابكسازي و شفافيت دستگاه هاي دولتي، زمينه رقابت و همكاري مردم را فراهم خواهد ساخت"،
اين هماهنگي بايد براي مردم و در خدمت مردم باشد. با مردم است كه پيشرفت حاصل مي شود . ثمره شيرين "آزادي، امنيت و آرامش" در سياستگزاريها را مردم ، بايد در "پيشرفت" بچشند . پيشرفت كشور، جداي از پيشرفت مردم نيست. كشوري كه مي خواهد رتبه نخست شود ، مردمي دارد كه هر كدام در رشته خود مي خواهند رتبه نخست شوند. سالها پيش ، از معلم دبستان فرزندم، نكته درخشاني آموختم. به مراسم پايان سال تحصيلي رفته بودم . به من گفت" خوشبختانه همه دانش آموزان من امسال شاگرد اوّل شده اند". معمولاً تصور ما از شاگرد اول بودن، اين است كه يكنفر برجسته مي شود و بقيه عقب تر مي مانند. وقتي مراسم شروع شد، ديدم اين آموزگار دريا دل، در تمام طول سال انديشيده و كوشيده است كه در يك يك شاگردان خود، زمينه و استعدادي را بيايد كه بتواند در پايان سال، او را به عنوان نفر اوّل در آن زمينه معرفي كند. همه دانش آموزان ، شاگرد اول شده بودند. "كلاسي كه از رتبه اوّلها تشكيل شده باشد مي تواند اوّل شود" .