- آیا فرصت تسلا در دستان ایران است؟
- همنشینی دوستداران پرندگان مهاجر در دریاچه هنر
- کارزار اعتراض به انتقال آب سد طالقان به تهران
- ضرورت بازگشت مرجعیت کنوانسیون تنوع زیستی به سازمان حفاظت محیط زیست
- محمدفاضل لنکرانی؛ مجتهد انقلابی و حوزوی نابغه که حکم ارتداد نویسنده آذربایجانی را صادر کرد
- منطقه، اقتصاد و راهبرهای پیشنهادی
- توسعه پایدار و دیپلماسی فعال
- سرمایهگذاریهای جهانی و دیپلماسی دیجیتال
- پيامدهاي ژئوپليتيكي تعرفههاي ترامپ
- روندها و چشم‌‌‌انداز اقتصاد دیجیتال در ۲۰۲۵
- ایران و آمریکا؛ دیپلماسی در آینه تاریخ و آزمون آینده
- توسعه و حاکمیت جزایر سهگانه
- مرزهای بیتفاوتی اجتماعی نزدیکتر از همیشه
- احزاب دغدغههای جامعه را به ساختار اجرایی منتقل کنند
- توپخانه ای علیه ظریف
- یاد پیامبر
- نقش هوش مصنوعی در مدیریت کلان کشورها
- روزنامهنگاران، نیازمند آموزشیهای جدی برای درک و تحلیل آمار هستند
رابطه با آمریکا؛ خیلی دور، خیلی نزدیک
تدبیر24 : در طول 35 سال انقلاب حدود 6 بار ایران و آمریکا به هم نزدیک شده ولی هربار به نوعی از هم دور شدند. شاید در این بار ششم در دولت روحانی این نزدیکی رقم بخورد. بار اول در دولت موقت مهندس بازرگان و سفر الجزایر، به آمریکا نزدیک شدیم ولی با تسخیر لانه جاسوسی دور گشتیم. بار دوم در دولت بنی صدر با پیشنهاد مذاکره از سوی آمریکا نزدیک شدیم و با حمله نظامی طبس دور شدیم.
بار سوم در دولت‌های شهید رجایی و مقام معظم رهبری به گفت وگو نزدیک شدیم (قضیه مک فارلین) و با مسائل جنگ و مجلس دوباره دور گشتیم. بار چهارم در دولت هاشمی به واسطه چند کشور از جمله عربستان به مراحلی از مذاکره رسیدیم و دوباره به دلیل جریانات داخلی دور شدیم. بار پنجم در دولت خاتمی با بحث گفت وگوی تمدنها در اجلاس نیویورک به مراحلی از کاهش خصومت و گشایش زمینه گفت وگو رسیدیم و دوباره به دلیل جریانات تندروی داخلی و خرابکاری در خارج از کشور از هم دور شدیم. بار ششم در دولت روحانی به دلیل مذاکرات هسته‌ای، مسائل سوریه و مساله تحریم‌ها باب مذاکره کم کم رو به گشایش است و این بار نیز مخالفین و تندروهای داخلی و خارجی بسیج شده‌اند تا به هر قیمتی شده روابط بین این دو عادی نشود و کماکان مثل سابق دیوارهای بی‌اعتمادی بالا رود.
هرچند که تا اینجا این سنگ‌اندازی‌ها بی‌ثمر نبوده و مذاکرات را در دست‌انداز انداخته است. امروز جالب است که کشورهای عربی و خاورمیانه، کشورهای اروپایی، اسراییل غاصب و حتی روسیه، چین و هند با مذاکره بین ایران و آمریکا مخالفند و این موضوع برای سیاستمداران جهان دارای معانی و مفاهیم شگفت‌انگیز و جالبی می‌تواند باشد. این طور پیداست که با بهبود رابطه ایران و آمریکا بسیاری از کشورهای همسایه و دنیا احساس ضعف خواهند کرد و حتی به لحاظ اقتصادی وضعیتشان دچار افت خواهد شد. امید است این بار بزرگان و سیاستمداران ایران و جهان عاقلانه به میدان بیایند و ضمن حفظ حقوق و منافع کشورشان، دسیسه‌های دشمنان و بدخواهان را نقش بر آب کنند.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
خيلي مطلب خلاصه و پرمغزي بود. واقعا كه دوستي ايران وامريكا يعني از بين رفتن كل كشورهاي عربي از نظر اقتصادي.يعني به ترتر افتادن عربستان.يعني اينكه دوتا كشور پيزوري مثل دبي وقطر نميتونن واسه ما شاخ بشن. يعني تعطيلي تمام باجهايي كه به روسيه وچين ميداديم و در كل يعني به قدرت رسين ايران .ودست اخر اينكه خاور ميانه مال ماست رابطه ايران امريكامي تونه بسياري از مشكلات داخلي وخارجي را حل كنه ،اگر عربستان ،چين وروسيه مخالفند،اين به دليل قدرت ايران است وضعف اين كشورها كه ميترسند اگر اين رابطه ايجاد شودزيادي خواهي آنها به پايان رسيده وعزت ايران افزون تر خواهد شد. وكشورهايي مثل امارات وقطر براي ايران بسيار كوچكتر از آن خواهند شد كه حرفي براي گفتن داشته باشند. 
