- آیا فرصت تسلا در دستان ایران است؟
- همنشینی دوستداران پرندگان مهاجر در دریاچه هنر
- کارزار اعتراض به انتقال آب سد طالقان به تهران
- ضرورت بازگشت مرجعیت کنوانسیون تنوع زیستی به سازمان حفاظت محیط زیست
- محمدفاضل لنکرانی؛ مجتهد انقلابی و حوزوی نابغه که حکم ارتداد نویسنده آذربایجانی را صادر کرد
- منطقه، اقتصاد و راهبرهای پیشنهادی
- توسعه پایدار و دیپلماسی فعال
- سرمایهگذاریهای جهانی و دیپلماسی دیجیتال
- پيامدهاي ژئوپليتيكي تعرفههاي ترامپ
- روندها و چشم‌‌‌انداز اقتصاد دیجیتال در ۲۰۲۵
- ایران و آمریکا؛ دیپلماسی در آینه تاریخ و آزمون آینده
- توسعه و حاکمیت جزایر سهگانه
- مرزهای بیتفاوتی اجتماعی نزدیکتر از همیشه
- احزاب دغدغههای جامعه را به ساختار اجرایی منتقل کنند
- توپخانه ای علیه ظریف
- یاد پیامبر
- نقش هوش مصنوعی در مدیریت کلان کشورها
- روزنامهنگاران، نیازمند آموزشیهای جدی برای درک و تحلیل آمار هستند
اپلیکیشن جدید عینک گوگل
این اپلیکیشن، برنامه‌ای است که در حال حاضر در عینک هوشمند گوگل اجرا می‌شود و به بچه‌های مبتلا به اوتیسم می‌گوید که در جملات بعدی باید چه بگویند.
دکتر "کوشکی" که در موسسه تحقیقاتی "بلورویوی تورنتو" نیز یک محقق است، می‌گوید: ما نرم افزاری را برای یک سیستم پوشیدنی توسعه دادیم که کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم را در تعاملات روزمره اجتماعی کمک می‌کند. در این مطالعه، ما نشان می‌دهیم که کودکان قادر به استفاده از این فناوری جدید هستند و از تعامل با آن لذت می‌برند.
این سیستم به آنچه که یک کاربر و یک شخص دیگر در مکالمه می‌گوید، گوش می‌دهد و اصطلاحات و کلمات پرکاربرد را در مکالمه افراد شناسایی می‌کند. سپس پاسخ‌های مناسب را برای کاربر در صفحه نمایش عینک نمایش می‌دهد تا کاربر به دلخواه جمله مورد نظرش را برای پاسخ انتخاب کند.
به عنوان مثال، اگر شخصی با گفتن "خوش آمدید" مکالمه را شروع کند، کاربر روی صفحه نمایش با پاسخ‌هایی مانند "سلام" یا "ظهر بخیر" مواجه می‌شود.
هنگامی که "هولی" بشنود که کاربر یکی از گزینه‌ها را انتخاب کرده و پاسخ بدهد، صفحه نمایش را پاک می‌کند و صبر می‌کند تا جمله بعدی را از شخص بشنود.
این برنامه بر روی 15 کودک مبتلا به اوتیسم آزمایش شده است، که قادر به استفاده از آن برای انجام مکالمات و به صورت نسبتا روان بودند.
دکتر "کوشکی" می‌گوید: نکته جالبی که در مورد فناوری جدید ما صادق است، این است که ما در حال تلاش برای جایگزینی تعاملات انسانی نیستیم؛ در عوض، ما از این اپلیکیشن برای هدایت بچه‌هایی که در حال برقراری ارتباط با افراد در شرایط واقعی هستند، استفاده می‌کنیم.
وی افزود: با استفاده از این فناوری، کودکان می‌توانند مهارت‌های خود را خارج از جلسات درمان طبیعی خود تمرین کنند و این اپلیکیشن می‌تواند استقلال بیشتری را در تعاملات روزانه برای آنها به ارمغان بیاورد.
ارسال به دوستان 
نسخه چاپی 
