دبیرکل حزب موتلفه اسلامی با بیان اینکه در حزب موتلفه درباره حمایت از ابراهیم رییسی اختلاف نظر وجود داشت گفت: تصمیم نهایی موتلفه انصراف از نامزد خود و حمایت از رییسی بود که البته میرسلیم تصمیم موتلفه را نپذیرفت.
تدبیر24»محمدنبی حبیبی در گفت و گو با ایسنا، به برگزاری جلسهای حساس در موتلفه در چهارشنبه شب پیش از انتخابات میپردازد. شبی که او، بادامچیان و توکلیبینا تصمیم میگیرند که دیگر موتلفه از میرسلیم حمایت نکرده و حامی رییسی شود. آنطور که حبیبی میگوید از همان ابتدا در موتلفه درباره حمایت از رییسی اختلاف نظر وجود داشت و در نهایت شورای مرکزی موتلفه نتوانست به تصمیم مشخصی در این باره برسد. بعد از مناظره سوم انتخاباتی، تصمیم اصولگرایان حمایت از رییسی بود و بنابراین پیشنهاد کنارهگیری به قالیباف و میرسلیم داده شد که قالیباف برخلاف نظر شخصی خود کنارهگیری کرد.
وقتی مذاکرات در موتلفه در طی روزهای شنبه تا چهارشنبه پیش از انتخابات برای کنارهگری میرسلیم به نتیجه نمیرسد، حبیبی، بادامچیان و توکلیبینا، شب پنجشنبه بدون حضور اعضای شورای مرکزی موتلفه جلسهای تشکیل داده و اعلام میکنند که این حزب از رییسی حمایت میکند که البته میرسلیم این تصمیم را نمیپذیرد و مذاکرات برای راضی کردن او برای کنارهگیری به نتیجه نمیرسد.
متن کامل مصاحبه ایسنا با محمدنبی حبیبی درباره چگونگی مدیریت تصمیمات انتخاباتی موتلفه، نحوه تعامل این حزب با جبهه مردمی نیروهای انقلاب و دلیل کنارهگیری نکردن میرسلیم از انتخابات ریاستجمهوری به شرح زیر است:
حزب موتلفه از جمله احزاب اصولگرایی بود که خیلی زود فعالیت انتخاباتی خود را در سال 95 آغاز و مصطفی میرسلیم را به عنوان نامزد خود معرفی کرد. جبهه مردمی نیروهای انقلاب هم ادعای جمع کردن اصولگرایان زیر یک چتر را داشت. چرا موتلفه از جمنا فاصله گرفت و به آن نپیوست؟
ما در موتلفه فعالیتهای انتخاباتی را از اوایل سال 95 شروع کردیم و در نهایت هم به این نتیجه رسیدیم که باید برای انتخابات ریاست جمهوری برخلاف دورههای قبلی، نامزد داشته باشیم. ما در دورههای گذشته چنین اقدامی نکرده بودیم و در واقع تصمیم ما یک تصمیم استثنایی در طول عمر موتلفه بود. تصمیم دیگر ما این بود که چون هم احتمال ائتلاف اصولگرایان وجود دارد و هم احتمال عدم ائتلاف بنابراین ما برای هر دو حالت برنامه داشته باشیم و در هر صورت به تکلیف شرعی خود عمل کنیم.
در آن مقطع اصولا مراوده چندانی میان اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری برقرار نشده بود. ما تا اوایل آذر سال 95 براساس نظرسنجیهای داخل حزب، به یک نامزد نهایی رسیدیم. در واقع تصمیم ما نه از بالا به پایین بلکه براساس نظرخواهی از بدنه موتلفه و نهایتا تصمیم شورای مرکزی حزب بود. من از همان ابتدای سال اعلام کرده بودم که نامزد حزب نمیشوم. نهایتا در هفته اول آذر، سید مصطفی میرسلیم به عنوان نامزد حزب موتلفه انتخاب شد و در اجلاس کشوری موتلفه در مشهد در هفته اول دی، نامزدی میرسلیم را برای انتخابات ریاستجمهوری رسما اعلام کردیم.
این در حالی بود که روزهای قبل از برگزاری اجلاس سراسری موتلفه در مشهد، جمنا شکل گرفت. البته از چند ماه قبل از من هم در مذاکرات خصوصی برای تشکیل جمنا دعوت شد، اما به من گفتند که شما را به عنوان شخص خودتان دعوت کردهایم نه به عنوان حزب موتلفه. من همان جا گفتم بدون اینکه اذنی از موتلفه داشته باشم نمیتوانم در این جلسات شرکت کنم و اگر مصوباتی در این جلسهها شکل بگیرد، ملزم هستم آنها را در شورای مرکزی موتلفه مطرح کنم و نظر شورای مرکزی را به شما اعلام کنم. اگر شما مایل نیستید من به عنوان حزب موتلفه در این جلسه باشم، از جلسه بعدی نمیآیم.
البته با مذاکراتی که انجام شد و با تلاشهای شخص آیت الله موحدی کرمانی، آنها اعلام کردند که من را به عنوان حزب موتلفه دعوت میکنند و من هم در این جلسات شرکت کرده و ابتدا نامزد و در نهایت عضو شورای مرکزی جمنا شدم اما باز هم در جلسات رسمی اعلام کردم که من به عنوان دبیرکل حزب موتلفه در این جلسات شرکت میکنم و به تصمیمات انتخاباتی جمنا احترام گذاشته ولی بعد از تایید شورای مرکزی موتلفه، خود را شریک این تصمیمات میدانم. آنها هم گفتند فعلا در جلسات شرکت کنید و رای خود را بدهید. بالاخره این مسائل مبهم ماند و من هم بر شرط خود تاکید داشتم.
اعضای جمنا بعد از مدتی از میرسلیم دعوت کردند و خواستند از او تعهدنامهای بگیرند. جمنا قصد داشت این تعهدنامه را از همه نامزدهای انتخابات بگیرد. میرسلیم هم به جمنا گفته بود که من نامزد حزب موتلفه هستم و به تعهدات شما احترام گذاشته ولی در صورتی آنها را امضا میکنم که حزب موتلفه آن تعهدنامهها را تایید کرده باشد. البته حزب هم به میرسلیم اجازه امضای تعهدنامه را نداد.
جمنا از میرسلیم دعوت کرد تا از او تعهدنامهای بگیرد. میرسلیم گفت در صورتی تعهدنامه را امضا میکنم که موتلفه آن را تایید کند. موتلفه هم به میرسلیم اجازه امضای تعهدنامه را نداد
البته موتلفه در همان اجلاس مشهد چارچوبی را به عنوان سیاست رابطه خود با جمنا اعلام کرد از جمله آنکه از آمدن این ظرفیت جدید استقبال کرده و اجازه بیان هیچ مخالفتی با جمنا را به اعضای خود نمیدهد. در آن مقطع نظر ما این بود که اصولگرایان با یک نامزد به انتخابات بیایند و ما هم نامزد خود را داشته باشیم تا اواخر تبلیغات انتخابات و سپس به تکلیف شرعی خود عمل کنیم.
چرا جمنا از همان ابتدای فعالیت خود با موتلفه زاویه داشت؟
جمنا مخالفتی با حزب موتلفه نداشت. آنها گفتند جمنا جمع حزبی نیست و دایره آن به قدری وسیع است که همه جریان اصولگرایی را در بر میگیرد. آنها مخالفتی با موتلفه نداشتند و گفتند هیچ کس قرار نیست در این جمع با شخصیت حزبی حضور یابد. مثلا شخصیتهای ایثارگران و رهپویان در جمنا بودند ولی تشکل ایثارگران و رهپویان دعوت نشده بود.
در درون حزب موتلفه چه دیدگاهی نسبت به جمنا وجود داشت؟گویا نسبت به جمنا در موتلفه اختلاف دیدگاه وجود داشت.
این اختلاف در موتلفه راجع به پیوستن به جمنا وجود داشت. برخی میگفتند نیت جمنا خیر است و موتلفه در جمنا ادغام شود. نظر دیگر این بود که رابطه با جمنا حفظ شود اما شروطی در نظر گرفته شود و دیدگاه سوم هم این بود که کاری به فعالیت جمنا نداشته باشیم. هیچوقت در موتلفه درباره چگونگی تعامل با جمنا به اتفاق نظر کامل و متفق نرسیدیم.
هیچ وقت در موتلفه درباره چگونگی تعامل با جمنا به اتفاق نظر کامل و متفق نرسیدیم
تصمیم نهایی موتلفه درباره نحوه تعامل با جمنا چه بود؟
این تصمیم گرفته شد که تعهداتی که جمنا میخواهد را در شورای مرکزی حزب مطرح میکنیم و اگر شورای مرکزی به آنها رای داد،آن تعهدات را میپذیریم در غیر این صورت آن را نمیپذیریم.
جمنا چه تعهداتی از موتلفه میخواست؟
مهمترین تعهد این بود که اگر جمنا در تصمیمگیریهای خود به یک نامزد برای انتخابات ریاستجمهوری رسید، بقیه نامزدها بی چون و چرا کنار بروند و همه موظف باشند از آن نامزد حمایت کنند. اکثریت شورای مرکزی موتلفه این تعهد را نپذیرفتند.
اختلاف موتلفه با جمنا بخاطر این بود که اعضای جمعیت ایثارگران دست بالا را در جمنا داشتند؟
نه چنین موضوعی مطرح نبود. قبل از تشکیل جمنا ما تصمیم گرفتیم نامزد واحدی داشته باشیم و نمیدانستیم ائتلافی انجام می شود یا نه. بعد از اینکه جمنا تشکیل شد، ما گفتیم مخالفتی با تصمیمات جمنا نداریم اما در صورتی آنها را میپذیریم که شورای مرکزی موتلفه آن را تایید کند. ما در اصول اختلافی با جمنا نداشتیم.
در آن مقطع این دیدگاه مطرح شد که موتلفه دنبال پدرخواندگی جریان اصولگرایی است و چون نقش محوری در جمنا ندارد، با این تشکل همکاری لازم را ندارد. این دیدگاه چقدر به واقعیت نزدیک بود؟
نه چنین نیتی در موتلفه تا به حال وجود نداشته و الان هم ندارد که خود را پدرخوانده بقیه بدانیم. ما برای انتخابات 94 بیش از 50 جلسه با پایدرای و ایثارگران داشتیم که در هیچ جلسه موضع پدرخواندگی نگرفتیم. در این جلسات همه نظرات خود را آزادانه مطرح میکردند. تکرار میکنم ما مدعی پدرخواندگی جریان اصولگرا نیستیم.
چنین نیتی در موتلفه تا به حال وجود نداشته و الان هم ندارد که خود را پدرخوانده بقیه بدانیم. تکرار میکنم موتلفه مدعی پدرخواندگی جریان اصولگرایی نیست
در روزهای پایانی انتخابات، موتلفه به تدریج به جمنا نزدیک شد و در نهایت از ابراهیم رییسی حمایت کرد. چرا موتلفه از حمایت از نامزد حزبی خود که میرسلیم بود دست برداشت؟
تا قبل از پایان مناظره سوم، موتلفه، جمنا، تشکیلات روحانیت و سایر تشکل های اصولگرایی به این نتیجه رسیدند حالا که سه نامزد اصولگرا یعنی میرسلیم، قالیباف و رئیسی در انتخابات حضور دارند، هر سه در صحنه بمانند تا سبد رای اصولگرایان در یک جا متمرکز شده و رقیب نتواند در دور اول رای کافی را بیاورد و انتخابات به مرحله دوم برود. در جریان اصولگرایی نشنیدم کسی بگوید ما در مرحله اول صد در صد پیروزیم. قرار شد ما از سبد رای خود حفاظت کنیم تا حتی یک رای ما به سمت رقیب نرود. لازمه آن هم این بود که هر سه نامزد در صحنه بمانند.
اما پس از مناظره سوم براساس نظرسنجی ها، آرای روحانی از زیر 50 درصد به بالای 50 درصد رسید و به همین دلیل هم نظر ما در روز شنبه پس از مناظره سوم تغییر کرد. در روز شنبه بحثهای مفصلی انجام شد و در نهایت این نظر غالب شد که برخلاف دو روز پیش بهتر است اکنون با یک نامزد به میدان بیاییم که البته این حرف هم منطقی بود. جمعی انتخاب شدند تا با قالیباف صحبت کنند که انصراف دهد البته قالیباف خودش موافق کنارهگیری نبود اما گفت به نظر جمع احترام میگذارم و برخلاف نظر خودم و برای تبعیت از جمع کنارهگیری میکنم.
به ما هم در موتلفه گفته شد که میرسلیم کنار برود. ما این تصمیم را در موتلفه مطرح کردیم اما اکثریت شورای مرکزی موافق کنار رفتن میرسیلم نبودند. خود میرسلیم هم موافق کنارهگیری نبود بنابراین در شورای مرکزی موتلفه نظرات به دو دسته موافق کنارهگیری میرسلیم و مخالف این کنارهگیری تقسیم شد و این دو نظر در مقابل هم قرار گرفتند. از روز یکشنبه تا چهارشنبه قبل از انتخابات ما چند جلسه در شورای مرکزی برگزار کردیم و ملاقاتهای متعددی هم با اشخاص مختلف داشتیم تا به تصمیم نهایی برسیم. روز چهارشنبه قبل انتخابات جلسهای سه نفره در حزب با حضور من به عنوان دبیرکل، آقای بادامچیان رئیس شورای مرکزی و توکلی بینا به عنوان رئیس هیات نظارت موتلفه برگزار شد. بحثهای ما هم تا نیمه شب ادامه یافت و ما باید تا قبل از ساعت 8 صبح پنجشنبه نظر نهایی حزب را اعلام میکردیم زیرا بعد از آن تبلیغات ممنوع بود.
ما سه نفر به تصمیم ویژهای رسیدیم. سابقه موتلفه نشان میداد اگر ما سنگ زیربنای وحدت اصولگرا نبودیم اما اجازه هم ندادهایم که اختلافی در میان اصولگرایان ایجاد شود. تصمیم کلی اصولگرایان و همچنین جامعتین حمایت از ابراهیم رئیسی بود. موتلفه در معرض این امتحان قرار گرفته بود که یا نظر جمع را نادیده بگیرد یا آن را بپذیرد. در نهایت تصمیم ما این شد که از نامزدی رئیسی حمایت کنیم. ما در بیانیه ای همان شب اعلام کردیم که موتلفه از نامزد خود صرف نظر کرده و از رئیسی حمایت میکند، اما یک ساعت بعد میرسلیم بیانیهای داد که این تصمیم را قبول ندارد.
ما مذاکرات مفصلی روز پنجشنبه قبل از انتخابات با میرسلیم انجام دادیم اما او گفت که وظیفه شرعی من این است که بمانم و پیشنهاد کنارهگیری ما را نپذیرفت.
مذاکرات مفصلی در روز پنجشنبه با میرسلیم انجام دادیم اما او گفت وظیفه شرعی من است که بمانم و پیشنهاد کنارهگیری ما را نپذیرفت. در شورای مرکزی هم عدهای مخالف و عدهای موافق تصمیم ما بودند.