تدبیر24»دکتر حسین حسینیان در گفتگو با ایسنا ، ضمن بیان این مطلب با تاکید بر اینکه آموزش عالی کشور با چالش کمبود اعتبار و منابع مالی روبرو است، تاکید کرد: در کشورهای صنعتی دنیا دانشگاههای بزرگ منابع مالی خود را از سه طریق کمکهای مردم، حمایت صنعت و دولت تامین میکنند. در واقع صنعت که از حمایتهای دولت برخوردار است منابع مالی را به دانشگاهها تزریق میکند. اما در کشور ما همچنان بلاتکلیفی در حوزه تامین حوزه اعتبار دانشگاهها و مراکز آموزش عالی وجود دارد.
وی در ادامه تصریح کرد: چندین سال است در کشور تلاش می شود بخش صنعت دولتی و حتی خصوصی وارد حوزه دانشگاهها شود تا هزینهها و منابع مالی پروژههای تحقیقاتی را پرداخت کند. اما هنوز در این زمینه به نقطهای نرسیدهایم که در نهایت منجر به توسعه دانشگاه شود. ضمن اینکه بخش دولتی هر سال با مشکلات بودجهای مواجه است و اعتبارات اختصاصی به مراکز را کاهش میدهد به طوری که در حال حاضر دانشگاهها حتی برای تامین هزینههای جاری خود نیز با مشکل مواجه هستند.
رییس دانشکده برق دانشگاه امیرکبیر با تاکید بر اینکه دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور حال و روز خوبی ندارند، گفت: ما نباید برای قرار گرفتن در رتبه 400 یا 500 دانشگاههای دنیا ابراز خوشحالی کنیم چرا که این وضعیت برای کشوری که میخواهد صنعت راهاندازی کند و به توسعه برسد وضعیت خوبی نیست و در حال حاضر دانشگاهها به نقطهای رسیدهاند که احساس میکنند به پیشرفتی که باید باشد دست نیافتهاند.
دکتر حسینیان ادامه داد: آموزش عالی یک کشور در صورتی وضعیت مطلوبی دارد که بتواند تولیدات نظری و مقالهای خود را در قالب علم کاربردی پیاده سازی کند. لذا نباید توسعه کمی در قالب تولید مقاله نشانی توسعه یافتگی تلقی کرد.
این استاد دانشگاه امیر کبیر با تاکید بر اینکه نداشتن وزیر علوم نوعی رخوت در آموزش عالی ایجاد خواهد کرد، گفت: اگر چه دانشگاهها در کشور تا حدودی مستقل هستند و تنها از نظر ساختاری و برنامه ریزهای کلان به وزارت علوم وابسته اند و حتی بودجهای آنها توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور پرداخت می شود اما نداشتن وزیر نوعی رخوت و عقب افتادگی علمی در دانشگاه ایجاد میکنند.
دکتر حسینیان در پایان خاطر نشان کرد: در صورتی که وزیر علوم هر چه سریعتر انتخاب نشود سیاست توسعه آینده توسط دانشگاهها دنبال نخواهد شد و این مسائل تاثیرات منفی و کوتاه مدت خود را بر آینده بر آموزش عالی و توسعه علمی کشور میگذارد؛ چرا که ویژگی آموزش عالی این است که تاثیرات تصمیمگیری در آن بلند مدت است و بلا تکلیفی این وزارتخانه آسیب جدی به آن وارد میکند.