امروزه در سطح ماه چندین دهانه آتشفشانی خاموش دیده میشود که دارای گدازههای منجمد شده هستند.
البته امروزه ماه یک جو بسیار نازک و محدود دارد که از نظر علمی جو محسوب نمیشود و بیشتر اگزوسفر است که دارای مولکولهایی است که از نظر گرانشی به ماه منتهی میشوند اما بسیار از هم گسیخته هستند.
در تحقیق جدیدی که محققان "سازمان فضایی آمریکا"(ناسا) در مرکز پرواز فضایی "مارشال" نجام دادهاند به این نتیجه رسیدهاند که در زمانی بین سه تا چهار میلیارد سال قبل، فعالیتهای آتشفشانی در ماه افزایش پیدا کرده و سبب شده است ابرهای غلیظ و بسیار متراکمی بر فراز قمر زمین شکل بگیرند که به مدت ۷۰ میلیون سال بر فراز ماه وجود داشتهاند و سپس به فضا فرار کردهاند.
محققان در این تحقیق میزان گازهای متصاعد شده از این گدازهها را اندازه گرفتهاند و به این نتیجه رسیدهاند که حجم این گازها به قدری زیاد بوده است که سبب شده از فرار آنها به فضا جلوگیری شده و یک اتمسفر موقت برای ماه ایجاد شود.
مقامات مرکز فضایی مارشال اعلام کردهاند که نتایج این تحقیق میتواند بر روی تحقیقات آینده در ماه در مناطق نزدیک به قطبهای این قمر برای کشف منابع یخ و آبهای زیرزمینی در این مناطق بسیار تاثیرگذار باشد.
نتایج این تحقیق در ژورنال علمی Earth and Planetary Science Letters منتشر شده است.