با شکایت مرد جوان، بلافاصله پروندهای در شعبه نهم دادسرای امور جنایی تهران تشکیل شد و بازپرس سهرابی دستور تحقیقات تخصصی را به کارآگاهان اداره یازدهم پلیس آگاهی پایتخت داد.
تلاش برای شناسایی گروگانگیران و آزادی زن جوان ادامه داشت که کارآگاهان به سرنخهایی دست یافتند که نشان میداد مینا ربوده نشده و هیچ گروگانگیریای در کار نیست. در حالی که کارآگاهان به این نتیجه رسیده بودند، مینا که متوجه شده بود همسرش ماجرا را با پلیس در میان گذاشته به خانه برگشت و مدعی شد گروگانگیران به خاطر التماسهایش او را آزاد کردهاند.
زن جوان که دستش را رو شده میدید، لب به سخن گشود و گفت: «آدمربایی و گروگانگیری در کار نبوده است. من و همسرم مدام با هم دعوا داشتیم و تصور میکردم که این دعواها برای این است که او علاقهای به من ندارد. به همین دلیل تصمیم گرفتم نقشه ربودهشدنم را طراحی کنم. با خودم گفتم او اگر مرا دوست داشته باشد به خواسته گروگانگیران توجه میکند و پول را پرداخت میکند اما اگر علاقهمند نباشد به این موضوع اهمیت نمیدهد. در این مدت خانه یکی از دوستانم پنهان بودم و از تلفن همراهم به شوهرم پیام میدادم اما زمانی که فهمیدم او ماجرا را به پلیس گفته ترسیدم که لو بروم. برای همین خودم به خانه برگشتم و به دروغ گفتم مرا رها کردهاند.»
با توجه به اظهارات زن جوان، همسرش از شکایت صرف نظر کرد.