ديوار، ميان راه مردم

تدبیر24»حيرت کردم؛ حيرت از اينکه ديدم خيابان شرق مجلس را که به صورت نمادين، خيابان مردم نام داشت و بنا بود جايي بشود براي حضور هم‌زمان مردم و نمايندگان‌شان کنار هم، با کشيدن ديواري قطور به داخل فضاي مجلس اضافه کرده‌اند و عملا مردم از مجلس و نمايندگان‌ جدا شده‌اند. از منِ شهروند تهراني براي ورود به آن مدارک شناسايي و هماهنگي تأييد‌شده، مي‌خواهند. خياباني که تا چندي پيش هر روز با اتوبوس و ميني‌بوس و تاکسي و موتور و دوچرخه و پياده از آن رد مي‌شديم و هيچ‌کس اجازه و مجوزي از ما نمي‌خواست. يادم آمد نوجوان که بودم، در مسير مدرسه به خانه، در همان خيابان مي‌توانستم علاوه بر عکس‌هاي ترميم‌شده مغازه فتوتهامي از وقايع مشروطيت در تهران، روي پنجه‌ پايم بايستم و سرک بکشم تا ببينم داخل باغ مجلس شوراي ملي چه خبر است؛ اما حالا موانع و فاصله با ديوار چنان است که حتي با نردبان نيز نمي‌توان کاري از پيش برد. باز يادم آمد از شبستاني در مسجد جامع بازار تهران که معروف است به شبستان زير گنبد؛ اين شبستان از لحاظ معماري دو‌پاره ساخته شده است، بخش اعظم آن با معماري قديمي‌تر صفوي ساخته شده و بخش کوچکي شامل محراب تا فاصله يک فرش‌انداز پشت محراب معماري قاجاري دارد. همين تفاوت معماري شاهدي است بر الحاقي‌بودن بخش دوم به اول و بسياري از مردم و حتي پيش‌نمازان آگاه به تاريخ و معارف اسلامي از اينکه در آن بخش الحاقي سجاده بيندازند، اکراه داشتند و ابا مي‌کردند؛ چراکه گمان‌شان اين بود که آنجا راه بوده و بعد راه را گرفته‌اند و سر مسجد انداخته‌اند و نمازخواندن در راه مردم قرين صحت نيست. در همان حيرت ديدن خيابانِ سابقا به نام مردم و اکنون به کامِ مجلس، پرسيدم با چه مجوزي چنين کرده‌اند، گفتند شهرداري اين خيابان را به مجلس فروخته است. هنوز نمي‌دانم اين گفته چقدر دقيق يا معتبر است؛ اما گيرم که چنين باشد؛ شهرداري که مالک آسمان و زمين شهر نيست که به هرکه خواست خيابان بفروشد و مالک جديد دور آن ديوار سنگي و بتوني و آهني بکشد. شهرداري خادم شهر و شهروندان است، همچنان‌که نمايندگان مجلس و شورا و خادمي که پيراهن مخدوم را به غير - گيرم فرزند مخدوم - بفروشد، قابل اعتماد نيست.

به ياد دارم مرحوم آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني، در زمان رياست مجلس حجت‌الاسلام ناطق‌نوري و درست يک روز پس از دوم خرداد و شروع به کار رئيس‌جمهور دوران اصلاحات، براي افتتاح پروژه‌اي عمراني به ميدان بهارستان رفته بود. او آنجا در گفت‌وگويي با خبرنگاران با تأکيد گفت دنيا بداند که ما به قطعه تاريخي مشروطيت افتخار مي‌کنيم. هيچ يادگاري در تهران به اندازه مجموعه بهارستان يادآور تحولات مهم تاريخ معاصر نيست. ترتيبات امنيتي امري ضروري است؛ اما روش‌هاي نوين برقراري آن، چند سالي است که در بسياري از نقاط دنيا پي گرفته مي‌شود و نيازي به ديوار‌کشي براي پوشش ضعف‌هاي آن نيست. نهايت اينکه آن پيشينيان انگار وسواس بيجا داشتند که آنجا نماز نمي‌خواندند. عملياتي نگاه کنيم. عملياتي که نگاه کنيم، در يک هفته مي‌توان خيابان مردم را از مردم گرفت و سر مجلس انداخت و از مردم براي ورود به خيابان خودشان مطالبه مدرک و دليل کرد و هيچ هم نگران هيچ‌کس و هيچ چيز نبود و جلسات مشترک نمايندگان شوراي شهر تهران و نمايندگان تهران در مجلس را هم در سطوح مختلف به‌خوبي و بي‌هيچ دغدغه‌اي برگزار کرد و تصميمات اساسي گرفت! حتما بايد از اين‌گونه موارد پيش‌پاافتاده که ممکن است شائبه اختلاف‌افکني داشته باشد، چشم پوشيد!