تدبیر24»میثم موسایی در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به نقش اصلی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان تنظیمگر روابط بین وزارتخانهها در ارتباط با مساله اشتغال، اظهار کرد: وزارت کار همچنین وظیفه توانمندسازی افراد جویای کار را نیز به عهده دارد. در این زمینه نقش سازمان فنی و حرفهای بسیار پراهمیت است. درصد زیادی از بیکاری فعلی در جامعه ناشی از عدم توانمندسازی افراد جویای کار است. امروزه مشاغل مرتبط با تعمیر وسائل الکترونیکی و یا خانگی از درآمد بالایی برخوردار است در حالی که بسیاری از آموزشهای فنی و حرفهای مرتبط با نیازهای ۴۰ سال پیش است.
وی در ادامه با بیان این که بسیاری از محورهای آموزشی فنی و حرفهای مربوط به نیم قرن پیش است، گفت: از علل اصلی گسترش بیکاری در جامعه عدم تناسب آموزشهای ارائه شده با نیازهای بازار کار است. امروزه توانمند سازی افراد در ارتباط با مسائل مرتبط با ارتباطات اینترنتی بسیار مهم شده است. با سرمایهگذاری در این حوزه میتوانیم علاوه بر بازار داخلی حتی در بازارهای جهانی هم ایفای نقش کنیم.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: متاسفانه تصور مسئولان در حوزه اشتغال مربوط به حدود ۴۰ سال پیش وضعیت بازار ایران است. این واقعیت را باید بپذیریم که دیگر صنعت ما پاسخگوی این حجم عظیم از بیکاری نیست، سیستم آموزش فنی و حرفهای ما باید به سمت به کارگیری انواع نرمافزارهای رایانهای و آموزش آن به افراد برود.
او با بیان این که رشد اقتصادی در گذشته متکی به نیروی انسانی یدی بوده است، اظهار کرد: در آن دوره اقتصاد مبتنی بر صنعت و مواد خام اولیه بود که به نیروی کارگر یدی نیاز داشت، اما اقتصاد امروز به سمت رهایی از صنعت رفته است. امروزه یک گوشی موبایل اندرویدی شاید تنها ۵۰ هزار تومان هزینه سخت افزار داشته باشد، اما حدود دو میلیون به فروش میرود. علت قیمت آن در واقع نرم افزار به کار رفته برروی آن و نه سخت افزار صنعتی است. در واقع شرکتهای بزرگ این حوزه تکنولوژی خود را به ما میفروشند. خوشبختانه در این زمینه سرمایه انسانی زبده و باهوش در کشور کم نداریم و میتوانیم با سرمایهگذاری و آموزش مناسب راهی برای خود در این بازار جدید پیدا کنیم.
موسایی در پایان با تاکید بر این که در فضای اقتصاد جهانی باید نقشی را برعهده بگیریم، بیان کرد: امروزه از جمعیت هشت میلیاردی جهان حدود یک میلیارد آنها برای کارهای هنری و فکری تقاضا دارند. کشورهای پیشرفته که قبلا صنعتی بودند، حالا میخواهند خود را از شر صنعت رها کنند و این صنعت را به کشورهای حاشیهای منتقل کرده و خود تنها تکنولوژی و ایده تولید میکنند، در حالی که آموزشهای ما با این فضا تناسب ندارد. سیستمهای دانشگاهی و سازمان فنی و حرفه ای ما نیز در ایجاد وضعیت بیکاری در جامعه مقصر هستند، چرا که آموزشهای متناسبی را به دانشجویان نمیدهند.