وی با بیان اینکه «در عصر حاضر مشارکت زنان باید جدی و در مسیر درست سوق داده شود، زیرا آنان نیمی از جامعه هستند» تصریح کرد: قابل توجهترین مسئله در این زمینه، آگاهی زنان درباره خودشان است و زنان باید برای خود جایگاه ویژهای ترسیم کنند که مهمترین اقدام پیش رو آموزش و پرورش است و در این زمینه باید مهارتهایی به زنان و مردان آموزش داده شود.
زرآبادی تصریح کرد: باید الزاماتی ایجاد شود تا تشکلهای سیاسی و مردمنهاد در مبحث زنان فعال شوند. در حال حاضر باورهای منفی و غلطی در جامعه وجود دارد که زن را تکبعدی و محدود به ایفای نقش در خانه میبیند که اتفاقا اشعار موجود در ادبیات کهن و البته باورهای دینی در گذشته و حال به آن دامن میزند.
وی افزود: آموزش و کار تیمی در بانوان باید در سنین پایین اتفاق بیفتد، چرا که این دو امر منجر به افزایش اعتماد به نفس در میان زنان میشود. به این موضوع نیز باید توجه کرد که به طور مثال، در کشورهایی نظیر افغانستان و پاکستان، برای افزایش حضور زنان در سیاست، درصدی مجزا برای ورود آنان به مجلس قانونگذاری در نظر گرفتهاند در حالی که در کشور خودمان این ساز و کار هنوز تعریف نشده و زنان بر اساس تواناییهای خود و با مشقات فراوان در صحنه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی حضور دارند.
زرآبادی با اشاره به اینکه «یکی دیگر از معضلاتی که هماکنون با آن مواجه هستیم افزایش فارغالتحصیلان خانم در جامعه است، در حالی که فرصت شغلی نابرابری با مردان دارند» گفت: از ابتدا و حتی تا الان که بیشترین تعداد زنان در مجلس به عنوان نماینده مردم حضور دارند، همواره در بحث قانونگذاری، زنان در اقلیت بودهاند، با وجود آن که بسیاری از قوانین به نفع زنان جامعه وجود دارد اما به دلیل ناآگاهی زنان جامعه، آنها از این حقوق بیخبرند و یا در پی احقاق حق خود نمیروند.
این عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: همچنین تنها در برنامه ششم توسعه به قضیه زنان سرپرست خانوار پرداخته شده که مورد تصویب مجلس واقع شده است. اما بنده معتقدم بهترین نوع قوانین حمایتی برای زنان، قوانینی است که از سوی دولت به مجلس میآید و در این مسیر ابتکار در دست دولت است.