او در حالی در ۷۳ سالگی دار فانی را وداع گفت که در چند روز گذشته وزیر ورزش و جوانان نیز بر بالین او حاضر شده و فدراسیون پزشکی ورزشی نیز انجام فرآیند درمان او را تقبل کرده بود.
افتخاری در شهرستان بندر شاهپور به دنیا آمد. پس از پایان دوره ابتدایی به شهر اهواز و باشگاه فوتبال کلنی خوزستان رفت و در آن تیم با بازیکنانی همچون مهراب شاهرخی و ناظم گنجاپور همبازی شد.
او با همین تیم در مسابقات کشوری دوم شد و این زمینه ساز حضور او در تیم ملی و باشگاه دارایی تهران شد و از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۷ در این باشگاه بازی کرد . در سال ۱۳۴۷ همراه با تیم ملی توانست به قهرمانی جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ دست یابد. پس از این افتخار، باشگاه دارایی منحل شد و افتخاری به تیم استقلال تهران رفت.
افتخاری تا سال ۱۳۵۰ در استقلال بازی کرد و پس از خروج از استقلال به باشگاه عقاب تهران رفت. افتخاری بر خلاف هم دورهایهایش خیلی زود از فوتبال خداحافظی کرد. او در حالی که ۲۷ سال داشت به پرسپولیس رفت اما تنها در ۸ یا ۹ بازی برای این تیم بازی کرد و سپس برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد.
افتخاری همراه با تیم ملی فوتبال ایران در جام ملتهای آسیا ۱۹۶۸ بازی کرد و پس قهرمانی ایران افتخاری نیز به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب شد. همچنین او در بازی فینال در برابر اسرائیل یکی از دو گل پیروزی ایران را به ثمر رساند. و همچنین به تیم منتخب آسیا نیز دعوت شد و با تیم منتخب آسیا برابر آرسنال قرار گرفت. با اینکه منتخب آسیا در این بازی ۴ بر دو بازی را واگذار کرد اما یکی از دو گل را افتخاری به ثمر رساند.