پیش از انقلاب یکی از آرزوهای روحانیت و حوزههای علمیه این بود که علما بتوانند حکومت تشکیل دهند و دولتی داشته باشند که تحت آن حاکمیت اسلام و مدیریت دینی و اسلامی را به نمایش بگذارند.
تدبیر24» در این راستا اکنون آرزوی روحانیون محقق شده و پس از انقلاب نظام اسلامی تشکیل شده و فقها و علمای دین توانستهاند قدرت را به دست گیرند. پس از پیروزی انقلاب دولتهای مختلفی روی کارآمدند که برخی به عنوان رئیسجمهور یا نخست وزیر ملبس به لباس روحانیت بودند و برخی نیز نبودند، اما همکاری متقابل و دوسویهای میان آنها و روحانیت شکل گرفت که توانسته قریب به 40 سال این حکومت و نظام اسلامی را استمرار بخشد. بنا بر این در زمان فعلی نیز همکاری مراجع، حوزههای علمیه، علما، فضلا و روحانیون با دولت رمز بقا و استمرار نظام و حکومت است. از سوی دیگر حکومت ایران نظامی دینی و مذهبی است و در رأس آن ولی فقیه قرار دارد که عالمی دینی است. از این رو شرایط اقتضا میکند که روحانیون با دولت همکاری کنند. اکنون که رئیس دولت خود در کسوت روحانیت میباشد، هر تلاش و فعالیتی توسط دولت صورت بگیرد مردم آن را به حساب حوزهها میگذارند. چون آقای روحانی شخصیتی حوزوی و دانشگاهی است که لباس او نماد روحانیت و حوزههای علمیه است. از این رو رئیس جمهور موجب افتخار حوزههای علمیه است که آنها توانستهاند شخصیتی را به مردم ارائه کنند که در لباس روحانیت، در خدمت مدیریت کلان کشور باشد و بتواند به مردم خدمت کند. به هر صورت این مقدمات اقتضا دارد که روحانیون، مراجع علما و فضلا در کنار مقام معظم رهبری با دولت همکاری کنند و دولت را پشتیبانی کنند و گاهی نیز انتقادکنند، اما انتقادشان نه تضعیف کننده، بلکه باید تقویت کننده باشد. در این راستا این مسأله نوعی ضرورت به حساب میآید و دیدار شخصیتهای دولتی مثل آقای نوبخت یا وزرا با علما و مراجع بسیار بجا، ضروری و مهم است. این مسأله نشان دهنده پیوند و همکاری دولت با علمای دین و حوزه میباشد. از طرف دیگر این دیدارها برای مردم نیز بسیار ارزشمند بوده و اثر مثبت دارد که ببینند شخصیتهای دولتی با علما و مراجع دیدار دارند و این همکاریها همه در خدمت مردم و برآورده ساختن منافع ملی و مصالح کشور است. از سوی دیگر چند انتخابات اخیر، رأی و نظر مردم را به خوبی آشکار ساخت و نشان داد که اکثریت مردم در راستای برنامههای دولت فکر میکنند و با دولت هماهنگ هستند. از این جهت است که میتوان گفت در بین علما و روحانیون نیز مانند مردم، بیشتر به تفکرات همسو با دولت گرایش دارند. بنابر این روحانیونی که با دولت مخالفت کرده و به تضعیف دولت میپردازند، در جهت مقابل مردم حرکت میکنند که این برای وجهه آنها خوب نیست. البته بسیاری از روحانیون، ائمه جمعه و جماعات، علما و مدرسین به جهت دلسوزی برای دولت انتقادات منصفانه میکنند که این امر بسیار خوب و ارزشممند است. گرچه عده قلیلی از روحانیون وجود دارند که دائما به تضعیف دولت میپردازند و این مسأله خلاف حکمت و عقلانیت است. به هر صورت پس از قرنها حوزههای علمیه توانستهاند حکومت تشکیل دهند و در لباس روحانیت رئیس جمهور، ولی فقیه و رهبر سیاسی داشته باشند. واقعا عاقلانه نیست که روحانیون به دست خود دولت و حکومت را تضعیف کنند. عقلانیت و حکمت اقتضا میکند که بیشتر به عملکردهای مثبت دولت پرداخته شود و در عین حال اگر نواقصی در کار است منصفانه با اخلاق آنها را به مسئولان گوشزد کرد.
آیت الله محسن غرویان؛ استاد حوزه و دانشگاه