هنوز امدادرسانی نشده است!

درباره کارهایی که تیم اعزامی «هوم‌مدیکا» از آلمان در این یک هفته انجام دادند، بگویید؟

پس از رسیدن پشت بیمارستان شهدای سرپل ذهاب چادر زدیم و مستقر شدیم، شش نفر از تیم همچنان در منطقه در حال فعالیت هستند و تیم دوم هم که قرار است ١٠ روز در منطقه بماند، سه‌شنبه وارد تهران شد. بیشتر زمان ما با ویزیت در محل گذشت. هر روز صبح با آمبولانس که داروهای لازم را دارد به روستاهایی می‌رویم که کمتر به آنها رسیدگی شده است، تا الان حدود ٦٥ روستا را ویزیت کرده‌ایم.

همکاری‌ها با شما چگونه است؟

اگر بخواهیم با زلزله تبریز یا بم مقایسه کنیم، همکاری‌های فعلی خیلی بهتر از آن‌ موقع است و هر چه بخواهیم در اختیار ما می‌گذارند که ما از این بابت هم خوشحالیم. ما سعی داریم جاهایی برویم که سرویس درمانی و بهداشتی کافی دریافت نکرده‌اند و دکتر یا تیم امداد صحرایی به آنجا نرفته است. وقتی به کرمانشاه رسیدیم از مسئولان امدادرسان سؤال کردیم کجا برویم که کسی نرفته باشد. چون ما قصد داشتیم به جایی برویم که بالاترین احتیاج وجود دارد.

شما در بم و ورزقان هم حضور داشتید. در آن زلزله‌ها چه کارهایی انجام شد و آن شیوه در این زلزله هم انجام می‌شود؟

ما در بم به موازات کارهای پزشکی در پروژه‌هایمان دو اتاق‌عمل پیش‌ساخته ساختیم و ‌کلینیک دندان‌پزشکی از آلمان آوردیم و استیشن پرستاری و مدرسه ساختیم.

در کرمانشاه هم پروژه‌ای خواهید داشت یا همین تیمی که مأموریتش در حال اتمام است و تیمی که تازه رسیده‌اند، اتمام کار هوم‌مدیکا خواهد بود؟

بستگی به نیاز دارد. در حال‌ حاضر همکاری خیلی خوب است. تیم دوم تازه رسیده است و به محل می‌روند و در آنجا هم یکی، دو روز هم‌زمان با کارهایی که انجام می‌شود برای انتقال اطلاعات صرف می‌شود و هر تیمی که می‌رود درباره حضور تیم بعد مشورت می‌دهد و تصمیم‌گیری در آلمان انجام می‌شود. تیم‌های اول معمولا تیم‌های پزشکی هستند و بعد از کم‌شدن نیاز درمانی به توزیع مواد مورد نیاز می‌پردازیم چون زمستان در حال رسیدن است و شب‌ها سرد می‌شود. موضوع خیلی مهم این است که سکونت مردم چگونه خواهد بود. از طرفی خیلی مشکل است که برای این تعداد زیاد خانه پیش‌ساخته تهیه کرد، چون تعداد خیلی زیاد و منطقه بسیار وسیع است اما نیاز شدید وجود دارد. اما این که ما بتوانیم منابع مورد نیاز برای ادامه حضورمان را فراهم کنیم، هم بسیار مهم است. ما هنوز مطمئن نیستیم که به اندازه کافی منابع مالی تأمین کنیم، ‌چون برای تعریف پروژه نیاز به پول داریم.

ان‌جی‌او هوم‌مدیکا فقط مردمی است یا از دولت یا نهادهای بین‌المللی هم کمک می‌گیرد؟

کاملا مردمی است. شرکت‌ها و دولت هم می‌توانند به ما کمک کنند اما وابسته به آنها نیستیم، مثلا در ورزقان و اهر خود وزارت خارجه آلمان ١٥٠ هزار یورو به ما داد تا در محل برای اقلام مرد نیاز مردم هزینه کنیم یا در بم شرکتی مثل مرسدس‌ بنز یا شرکت‌های دیگر به ما پول دادند که توانستیم پروژه‌هایی تعریف کنیم.

به تیم خارجی دیگری برخوردید یا مطلع شدید تیم خارجی دیگری در محل حضور داشته باشد؟

یک تیم چینی دیدیم اما اینکه آیا واقعا کار آنها پزشکی بود یا نه، نفهمیدیم. تیم خارجی دیگری من ندیدم، ‌شاید آمده بودند و ما ندیدیم.

اوضاع در مناطق زلزله‌زده نسبت به روزهای اول چقدر تغییر کرده است؟

روزهای اول که رسیدیم دسترسی به روستاها خیلی سخت بود و بعضی مواقع چندین کیلومتر ترافیک بود و حتی به‌ خاطر کمک‌های خیلی زیاد مردمی و شرکت‌ها خارج از شهر سر پل‌ ذهاب هم ترافیک بود و این کمک‌ها راه را بسته بود و تا به روستا برسیم، مسیر ٦٠کیلومتری در حالی‌ که همه مسیر آسفالت بود، سه ساعت طول می‌کشید ولی الان مقداری راه‌ها باز شده و در خود بیمارستان هم فضا بازتر شده و گروه‌ها کمتر شده‌اند. روزهای اول معمولا خیلی بیش از حد کمک می‌شود اما دو، سه هفته بعد از حادثه کمک‌ها ممکن است از نصف هم کمتر شود این در حالی است که دو، سه هفته بعد نیازها کمتر نمی‌شود. باید توجه کرد که زمستان هم در راه است، به‌ همین‌ دلیل ما سعی می‌کنیم آمدن تیم بعدی را تمدید کنیم تا بتوانیم با اطلاع‌رسانی‌ای که در آلمان انجام می‌دهیم، منابع تأمین کنیم که مدت بیشتری در منطقه زلزله‌زده حضور داشته باشیم اما نمی‌توانم بگویم  این‌طور می‌شود یا نه. اما نیاز واقعا وجود دارد.

روزانه چقدر برای امدادرسانی زمان می‌گذارید؟

در روستاها زمان مشخصی نداشتیم. ممکن بود در یک روز بتوانیم سه روستا را ویزیت کنیم اما پیش آمده که یک روستا هم به‌ تنهایی دو روز زمان لازم داشت؛ مثلا روستای جوانمیری ١٤٦ خانوار و تقریبا حدود ٧٠٠ نفر سکنه داشت که دو روز زمان برد. هدف ما این بود که در یک نقطه کار را درست انجام دهیم تا این که در ١٠ نقطه نصفه‌نیمه انجام دهیم. ما هشت صبح حرکت می‌کردیم و پنج بعد از ظهر هم به سمت بیمارستان سر پل‌ ذهاب برمی‌گشتیم که دو، سه ساعت را در مسیر  و بقیه را در روستاها مشغول ویزیت بودیم. گاهی هم مجبور بودیم چادری برای این کار سرپا کنیم. در حال‌ حاضر فکر کنم روستاهایی باشند که هنوز بعد از زلزله کسی به آنجا سر نزده باشد. جوانمیری یکی از آنها بود. به دلیل  وسعت منطقه تعداد این روستاها کم هم نیست.

نحوه فعالیت و فراخوان ان‌جی‌او شما در مواقع ضروری چطور است؟

حدود ٧٠ پرسنل ثابت داریم و بیش از سه هزار داوطلب که با اس‌ام‌اس و آلارم فراخوان و بعد از ٢٤ ساعت برای اعزام آماده می‌شوند و حتی پزشکان ما با مرخصی چندروزه برای همکاری در راستای اهداف ان‌جی‌او راهی منطقه می‌شوند.»