اتحاد مسلمانان حول محور قدس

تدبیر24»بسیاری رفتارهای ترامپ را در راستای عمل به وعده های انتخاباتی اش می بینند؛ ترامپ بعد از آن که رییس جمهور آمریکا شد تاکید کرد منافع مردم آمریکا برایش از هر چیزی مهم‌تر است و او می‌خواهد آمریکا را دوباره بزرگ‌ترین قدرت جهان کند. او تاکید کرد با ایجاد میلیون ها شغل کاری می کند کارگران در این کشور پیروز نهایی باشند اما اگر کمی به رفتارهای او دقت کنیم متوجه می شویم نه کارگران و مردم آمریکا بلکه مسیری که در پیش گرفته در نهایت به نفع خود، هم حزبی ها و شرکت های اسلحه سازی‌شان است.

خلیج ع‌رب‌ی، اشتباه، دوستی یا تاکتیک

رییس جمهور آمریکا در سخنرانی اش درباره سیاست جدید کاخ سفید در قبال ایران از کلمه جعلی خلیج ع ر ب ی استفاده کرد. تحلیل گران مختلف بالاخص برخی حاکمان حاشیه خلیج فارس این سخنان را نشانه دیگری از دوستی ترامپ و اعلام همسویی با خودشان پنداشتند در حالی که او از این کلمه با وجود اینکه می دانست صحیح نیست به عنوان یک تاکتیک استفاده کرد تا بتواند به استراتژی که طراحی کرده زودتر دست پیدا کند. برخی حاکمان منطقه اگر حافظه خود را به کار بگیرند متوجه می شوند سخنان ترامپ نه نشانه دوستی با آنان بلکه نشانه دوستی و تعهد به دوستانش در آمریکاست. او در یکی از سخنرانی‌هایش اعلام کرده بود «ما به سمتی حرکت می کنیم تا کشورهای عربی هزینه ایجاد مناطق را در سوریه و خاورمیانه تقبل کنند» او در زمان انتخابات وعده داد از هزینه هایی که جنگ های مختلف روی دست آمریکا گذاشته جلوگیری کند و اتفاقا سخنانش درباره خلیج فارس در همین راستا بود.

ترامپ به خوبی می دانست با سر ذوق آوردن برخی حاکمان منطقه می تواند قراردادهای کلان نظامی ببندد و در همین راستا قرارداد نظامی به ارزش 100 میلیارد با عربستان امضا کرد. دیگر تیرهایی که در خاورمیانه شلیک می کند از کیسه آمریکا نمی رود و از قبل پولش را از عربستان گرفته است. او نام خلیج فارس را به گونه ای بیان کرد تا آتش اختلاف در خاورمیانه همچنان از زوایای مختلف شعله ور باشد چون مدت‌ها بود موضوع خلیج فارس تقریبا حل شده بود و دیگر بحثی وجود نداشت و او فقط از این تاکتیک استفاده کرد تا سود بزرگی به دوستانش در آمریکا برساند.

یک تیر و دو نشان ترامپ

رئیس جمهور آمریکا در روزهای گذشته تصمیم خود مبنی بر انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس را اعلام کرد، تصمیمی که با واکنش های مختلف مواجه شد. این تصمیم را نباید به حساب دیوانگی و ندانم کاری ترامپ گذاشت بلکه او به خیال خودش با یک تیر دو نشان زد.

لابی صهیونیسم سال‌هاست به دنبال راضی کردن آمریکا و دیگر متحدانش برای اعلام قدس اشغالی به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی است. آنها طی سال های مختلف توانستند به کشورهای عربی نزدیک و بخشی از مسلمانان را متحد خودشان کرده و به خیال خود فضا را آماده به رسمیت شناختن این غده سرطانی در منطقه به پایتختی قدس شریف کنند. ترامپ هم زمانی که ذوق و تلاش و البته فشار لابی صهیونیسم را دید، تصمیم خود را گرفت و اعلام کرد سفارت آمریکا را از تل آویو به بیت المقدس منتقل می کند. او به خیال خود هم دوستان صهیونیستش را راضی کرده هم به هدف اصلی‌اش یعنی ادامه جنگ و ناآرامی در منطقه خاورمیانه کمک کرده تا همچنان شرکت و کارخانه های خود و دوستانش در آمریکا کار کنند اما او و دوستان صهیونیستش نمی دانند این تصمیم عمر این غده سرطانی را کوتاه می کند و خداوند همانگونه که در سوره مبارکه آل عمران آیه می فرمایند: "وَمَکَروا وَمَکَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَیرُ الماکِرینَ﴿۵۴﴾ و (یهود و دشمنان مسیح، برای نابودی او و آیینش) نقشه کشیدند؛ و خداوند (بر حفظ او و آیینش) چاره‌جویی کرد؛ و خداوند، بهترین چاره‌جویان است." آری خداوند  همانگونه که در آیه شریف دیگری می فرمایند آنان را "کر، گنگ و کور کرد" و در نهایت مکرشان را به خودشان برگرداند.

وعده رهبری و آزمون امت اسلامی

مقام معظم رهبری در سال 94 درباره اسراییل فرمودند: «رژیم صهیونیستی ۲۵ سال آینده را نخواهد دید.». این تصمیم ترامپ قطعا کمک می کند تا این وعده مقام معظم رهبری هم با سرعت بیشتری به سمت عملی شدن پیش برود. بیت المقدس خط قرمز همه مسلمانان جهان اعم از شیعه و اهل سنت است و می تواند باعث کنار رفتن کدورت ها و یکپارچه شدن امت اسلامی شود و اتفاقا اعلام این تصمیم در هفته وحدت را می توان به فال نیک گرفت و این را نشانه ای از رسیدن به این مهم یعنی متحد شدن امت اسلامی حول محور قدس دانست. حال این اتفاق آزمون بزرگی برای امت اسلام و مخصوصا برخی حاکمان کشورهای عربی و اسلامی است تا بتوانند از مسیر غلطی که انتخاب کرده اند دست بکشند. حاکمان کشورهای اسلامی اگر در این مسیر با امت اسلامی و مردم کشور خودشان هم صدا و هم راه نشوند قطعا سرنوشت خوبی در انتظارشان نیست چون نفس رژیم صهیونیستی با این تصمیم ترامپ به شماره خواهد افتاد.

نویسنده: یاسر صادقی