وحدت؛ ضرورتي غير قابل انكار

 تدبیر24»به جز توطئه‌هاي تفرقه افكنانه دشمنان اسلام، دردها و جهالت‌ها و خودپرستي‌ها و عقب‌ماندگي‌ها در ميان امت رسول‌الله‌(ص) توان و انرژي جمعيت ميلياردي مسلمانان را كم كرده و خسارت‌هاي عظيم و باورنكردني را متوجه‌مان ساخته است. ما براي رسيدن به يك وحدت موثر و همه‌جانبه مقدمات بسيار لازم داريم كه از آن محروميم. نگاهي به بعضي از رويكردها و تلقي‌ها و برداشت‌ها و رفتار‌هاي انحصارگرايانه به خصوص در محيط‌هاي علمي و دانشگاهي مثال كوچكي از موانع وحدت در جهان اسلام در بعد كلي‌تر است. متاسفانه برخي از سياسيون كه تريبون‌هاي متعددي در دست دارند تعريفي عجيب و كليشه‌اي از وحدت ارايه مي‌كنند و تصورشان اين است كه همدلي و برادري وقتي محقق مي‌شود كه ذهنيات و برداشت‌هاي آنان معيار و ملاك همه باشد و هيچ‌كس جز خودشان سخن حق و عدل ندارد و در اين ماجرا چنان راه افراط را مي‌پيمايند كه حتي به نفي و طرد سابقون انقلاب مي‌پردازند. اگر مي‌شد كه همه يكسان فكر كنند و يكسان رفتار كنند اصلا نيازي به وحدت نبود. از لوازم ضروري وحدت اين است كه همه در هر پست و مقام و موقعيتي بپذيريم كه ديگران هم هستند و داراي فكر و انديشه‌اند و چه‌بسا دل‌شان بيشتر از ما براي انقلاب و اسلام و كشور و مردم مي‌سوزد. اختلاف‌هاي فكري و رفتاري از بديهي‌ترين اصول زيست اجتماعي انسان است كه تحت هيچ شرايطي به كلي برطرف شدني نيستند. آنچه امكان پذير است اين است كه اختلاف‌ها با مديريت مثبت و دلسوزانه و تحمل و رواداري كه از امهات اخلاق اسلامي است نه‌تنها موجب اصطكاك و تفرقه نشوند كه بالندگي و خلاقيت بيافرينند. در نهايت و در عمل مطابق قانون اساسي آن روش و برداشت و تفكري كه بتواند اقبال مردمي را از آن خود كند بايد اجرايي شود و هيچ‌كس مخل اين روند درست و عقلي و شرعي و عرفي نشود. ما هنگامي به وحدت واقع‌گرايانه دست پيدا مي‌كنيم و دندان طمع دشمنان اسلام و انقلاب و كشور را خواهيم كشيد كه از خود‌خواهي‌ها دست‌ برداريم و آنچه براي خود نمي‌خواهيم براي ديگران هم نخواهيم. آمران به تك‌صدايي و يكه‌‌تازان عرصه‌هاي سخن آزادي گفتار را فقط براي خود مي‌خواهند و متاسفانه در اين راه بعضا به اتهام پراكني و هتك حيثيت مومناني كه چون آنها فكر نمي‌كنند مي‌پردازند و پرواي روز عقاب را نمي‌كنند.

به قول حضرت امام‌(ره) ما مكلف به وحدت هستيم و در هفته وحدت چه خوب بود كه از تريبون‌هاي رسمي نداي وحدت و همدلي و برادري به گوش‌ها مي‌رسيد. اگر ما در كشور خود بتوانيم الگويي از وحدت واقعي ارايه كنيم در جهان اسلام هم حرف‌هاي بسيار براي گفتن خواهيم داشت. مسلما هيچ شيعه‌اي براي رسيدن به وحدت از برادران اهل تسنن نمي‌خواهد كه از مذهب خود دست بشويند كما‌اينكه هيچ اهل عامه‌اي نبايد چنين در‌خواستي داشته باشد. آنچه خواستني و ستودني و شدني است اين است كه هر كس با هر عقيده‌اي براي عقايد ديگران احترام قائل باشد و در گفتار و كردار اهداف مشترك براي جهان اسلام و كشور را از ياد نبرد. اصلاح‌طلبان مدعي سرسخت انقلاب و اسلام و منافع كشور هستند و همه مساعي خود را تجميع كرده‌اند تا از راه‌هاي جديد و موثر و بهتر به اهداف آرماني مردم جامه عمل پوشانده شود و اتفاقا بر همين مبناست كه مورد اقبال مردم در صحنه‌هاي مختلف خصوصا در دانشگاه‌ها قرار گرفته‌اند. دانشجويان عزيز بايد با شنيدن قول‌هاي مختلف بهترين انتخاب را از رهگذر كرسي‌هاي آزاد‌انديشي مورد تاكيد مقام معظم رهبري پيگيري كنند و راه را براي حضور همه تفكرات موجود در انقلاب براي حضور در دانشگاه‌ها فراهم كرده و از هر نوع دگم‌انديشي و تعصب بيجا جدا بر‌حذر باشند. دانشجويان عزيز ما عميقا خواستار برخورد با مفاسد اقتصادي و رانت خواري‌ها در هر شكل و نوعش هستند. جا دارد همين جا از مديريت جديد دانشگاه آزاد اسلامي انتقاد كنم كه چرا براي سخنرانان در دانشگاه ليست تهيه كرده و از قضا اين ليست تنها از يك جناح خاص است و متعهدان بسياري كه اتفاقا مورد اقبال دانشجويان هستند را از حضور در اماكن آموزشي خود منع مي‌كنند؟ مگر رهبر معظم انقلاب خواستار برپايي كرسي‌هاي آزاد‌انديشي در دانشگاه نشدند و مگر با ليست دادن و دستور، مي‌شود به استقبال آزاد‌انديشي رفت؟ به نظر مي‌رسد يك جناح سياسي همچنان تلاش دارد تا در فضاهاي مختلف از رانت‌هاي خود استفاده كند و بر دايره يكه‌تازي خويش بيفزايد ولي تجربه ثابت كرده است كه با اين روش‌ها هم خود را از مردم دورتر مي‌كنند و هم وحدت و يكپارچگي واقع‌گرايانه و مورد نياز كشور را دچار آسيب مي‌سازند.

محمد کاظمی، نماينده  مجلس