لغو تحریم ها فرصت جدید بازسازی داخلی

تدبیر24 : اتحاديه ي اروپا نخستين مرحله ي لغو تحريم هاي ضد ايراني را از اول دسامبر(10آذر) آغاز مي کند، اما؛ نکته ي مبهمي که در اين باره به چشم مي خورد، متأسفانه محوريت اين نشست ها و لغو هر کدام از تحريم هاست که تاکنون مشخص و ارائه نشده است.

اين بار نوبت به اتحاديه ي اروپا رسيد، نوبت به لغو چند تحريم يک جانبه و غيرمنصفانه که عليه جمهوري اسلامي ايران و مردم وضع شده بود.

تحريم ها همواره به جاي نشانه رفتن مسوولين، مردم کشورها را نشانه مي رود، به نحوي که کشورمان را حتي از تأمين داروهاي ضروري محروم کرده بودند، اين تحريم ها به جايي رسيده بود که حق فروش محصولات نفتي، پتروشيمي و فلزات را نداشتيم و البته آنهايي را هم که فروخته شده بود، پول آن در مسير تحريم ها، بلوکه کرده بودند.

خلاصه بايد گفت که تحريم، تحريم است و تنها هدف آن فلج کردن کشوري که تن به خواسته ها و حرف هاي زور کشورهاي غربي نمي دهد، تحريم ها به معني آن بود که دست و پاي يک ملت را بستند و در يک استخر عميق آنها را رها کردند.

اما؛ ملت ايران نشان دادند اگر با دست و پاي بسته و گرسنه در اعماق دريا يا وسط بيابان رها شوند، باز هم تن به ذلت نخواهند داد.

در اين مدت که فشار تحريم ها روز به روز نسبت به روز قبل فزوني پيدا مي کرد، بودند افرادي که فرياد تبديل فرصت از تهديد را سر مي دادند و نتيجه اي نمي گرفتند، البته تحريم هايي يک حُسن نيز داشت، بازار خيلي از اجناس ملي کشور را با کمبود قطعه و مواد اوليه روبه رو کرد که معناي اجناس ملي را هم متوجه شويم.

به هرحال...

بايد درس گرفت، از گذشته ي تحريم ها و ديپلماسي غيرآگاهانه که درصدد کشف کشورها بود، بايد درس گرفت.

اين بار تجربه کرديم که تعامل در سياست و ديپلماسي باعث مي شود که تحريم ها کاهش يابد، باعث مي شود کارخانه هاي توليدي کشور تعليق نباشند و چرخ اقتصاد متوقف نشود.

شعار ديپلماسي اقتصاد را بارها شنيديم. يادمان هست که مي گفتند آقاي... اين مشکل را حل کنيد، اما؛ امروز آقاي فلاني ها که مأمورين حراست وزارتخانه ها بودند، امروز جزو فعالان اقتصادي کشور شدند.

بايد درس گرفت، از زماني که کشور تحريم بود، اما؛ تحريم ها تأثير چنداني نداشت، اما؛ توليدکنندگان و تجار فشار زيادي را بر دوش مي کشيدند، چون با مديريت قوي و کارا چنان خودتحريمي مي کرديم که غرب انگشت به دهان مي ماند.

بايد درس گرفت، از روزي که بار ديگر تحريم شويم و قدر اين فرصت را ندانيم، از روزي مانند امروز که به سوي نبود تحريم ها پيش برويم و حداکثر استفاده را از وضعيتي که در آينده اي روشن پيش روي کشور قرار مي گيرد، بهره نبريم.