تَک برانکو، پاتکِ کی‌روش

وقتی کی‌روش اعلام کرد ۵٠درصد بازیکنان تیم ملی را بازیکنان حاضر در لیگ برتر تشکیل خواهند داد، همه اهالی فوتبال خوشحال شدند؛ چرا که این گونه مشخص می‌شد سرمربی تیم ملی نگاه ویژه‌ای به لیگ دارد اما وقتی صحبت از آماده نبودن آنها کرد، همه به فکر فرو رفتیم. شاید مطرح کردن این موضوع به مذاق مربیان لیگ برتر خوش نیاید اما وقتی کمی به آمار دقیق دوندگی بازیکنان لیگ برتر نگاه می‌کنیم و آنها را در مقایسه با میزان آمادگی بازیکنان حریفان ایران در جام‌ جهانی بررسی می‌کنیم، می‌بینیم کی‌روش آنچنان هم بی‌راه نگفته است. اگر جام‌ جهانی ٢٠١۴ برزیل را به خاطر بیاورید هم می‌بینید پیش از این تورنمنت مرد پرتغالی فوتبال ایران، بازیکنان مد نظرش را به آفریقای جنوبی برد تا این که در نهایت متوسط میزان دوندگی بازیکنانش از حدود ٩کیلومتر به نزدیک ١٢ کیلومتر رسید. همین مساله هم باعث شد ملی‌پوشان ایران با دوندگی بالا نمایشی بسیار خوب برابر نیجریه قدرتمند به نمایش بگذارند و در ادامه هم بازی بسیار تماشایی برابر آرژانتین به نمایش بگذارند.

حالا هم دوباره به جام‌ جهانی نزدیک می‌شویم باز هم کی‌روش برنامه‌های خاصی را برای آماده‌سازی شاگردانش ترتیب داده است؛ برنامه‌هایی که شاید کار را برای باشگاه‌ها و مربیان لیگ برتری سخت‌تر کند. وقتی هم کار سخت شد، کم‌کم اختلاف نظر‌ها شکل می‌گیرد و وقتی هم به این اختلاف نظر‌ها توجه نشود قاعدتا شاهد ایجاد کدورت، دعوا‌های رسانه‌ای و حتی درگیری بین مربیان لیگ برتری و کی‌روش خواهیم بود.

وقتی برنامه‌های تیم ملی از سوی کی‌روش اعلام شد، همه انتظار داشتند مدیران فدراسیون فوتبال با درس گرفتن از اتفاقات گذشته، این‌ بار پیش از این که اختلاف نظری شکل بگیرد، جلسه‌ای میان سرمربی تیم ملی و مربیان لیگ برتری برگزار کند تا با ایجاد یک همفکری میان دست‌اندرکاران فوتبال، تعامل خوبی میان تیم ملی و باشگاه‌ها شکل بگیرد. البته تا به حال فدراسیون فوتبال با مدیریت مهدی تاج، نه‌تنها در این زمینه کوتاهی کرده بلکه حتی برنامه تیم ملی را به سازمان لیگ ارایه نکرده تا این سازمان باشگاه‌ها را به طور رسمی در جریان قرار دهد؛ چرا که وقتی خبرنگاران از مربیانی همچون برانکو درباره برنامه‌های تیم ملی سوال می‌کردند، این مربیان می‌گفتند ابتدا باید برنامه‌ها و درخواست‌های تیم ملی به طور رسمی به باشگاه برسد تا پس از آن اظهار نظر کنیم.

حال همین کوتاهی‌های فدراسیون فوتبال کار را به جایی رسانده که کم‌کم شاهد جرقه‌های درگیری میان مربیان لیگ برتری و سرمربی تیم ملی باشیم. به طور مثال در همین رابطه برانکو ایوانکوویچ در اظهار نظری جالب عنوان کرده: «این را باید اعتراف کنم که نمی‌دانم چطور می‌شود بعد از بازی توان فیزیکی یک بازیکن را با تمرینات ریکاوری افزایش داد، چون معمولا بعد از بازی تمرین ریکاوری است. دوست دارم این را بدانم، چون از هر دانش جدیدی، با آغوش باز استقبال می‌کنم. من از لحاظ مدارک علمی فوتبال، تحصیلکرده‌ترین مربی شاغل دنیا هستم، چون چهار سال در دانشگاه، تربیت‌بدنی و فوتبال خواندم که دو سال آن فقط تخصص فوتبال بود. بعد از آن هم دو سال فوق لیسانس تخصصی فوتبال را خواندم. یعنی در دنیا بالاتر از من کسی مدرک تخصصی فوتبال را ندارد که در حال حاضر فعال و مشغول به کار باشد. طبیعی است که من خیلی علاقه دارم با این ایده آشنا شوم که چطور بعد از بازی توان فیزیکی بازیکن را با ریکاوری می‌شود بالا برد؛ همان طور که شما می‌گویید.»

این اظهار نظر سرمربی پرسپولیس نشان می‌دهد او جرقه آتش اختلافات را زده است. حال باید منتظر واکنش تند سرمربی پرتغالی تیم ملی باشیم. با شناختی که از کی‌روش داریم قطعا او این اظهارات برانکو را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت و بنابر این دوباره باید شاید یک دعوای رسانه‌ای میان دو مربی خارجی با دانشی باشیم که موفقیت‌های زیادی را برای فوتبال ایران به دست آورده‌اند.

بر کسی پوشیده نیست کوتاهی فدراسیون فوتبال در بروز این اختلاف میان کی‌روش و برانکو بی‌تاثیر نبوده است اما به راستی باشگاه پرسپولیس چرا اجازه می‌دهد سرمربی تیمش چنین اظهار نظری درباره سرمربی تیم ملی داشته باشد؟ آیا بهتر نیست وزارت ورزش که متولی باشگاه پرسپولیس است به این موضوع ورود کند و اجازه مصاحبه‌های برانکو علیه کی‌روش را ندهد؟ چرا که پیش از این هم شاهد بودیم برانکو اظهار نظری درباره کی‌روش انجام داد و در ادامه مرد پرتغالی در مقام پاسخگویی برآمد و دعوای عجیبی میان این دو شکل گرفت. یعنی مدیران فوتبال ایران و البته باشگاه پرسپولیس از گذشته درس نگرفته‌اند که اجازه چنین اظهار نظری به سرمربی تیم‌شان ندهند؟

همه باید قبول کنیم اختلاف نظر میان دو مربی خارجی با دانش که تاثیرات زیادی در خوشحالی فوتبال دوستان ایرانی داشته‌اند، به سود فوتبال ایران نیست؛ فوتبالی که می‌تواند با تعامل سازنده میان مربیانش راه پیشرفت را طی کند گاهی درگیر حواشی‌ای می‌شود که حاصل آن برای فوتبال ایران فقط باخت - باخت است.»