اما نکتهای که قابل تأمل است این است که برخی منابع میگویند
که کشور آذربایجان برای ارائه مستندات به یونسکو در خصوص اینکه بازی و ورزش
«چوگان» از آن آنهاست به روشهایی متوسل شده است که زیادهخواهی این کشور را نشان
میدهد.
به طوری که در سیدی که از مستندات تاریخی برای ثبت چوگان
به یونسکو ارائه کردهاند، «آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی» را تحت عنوان
«آذربایجان جنوبی» یاد کرده اند.
با این ترفند این گونه تلقی میشود که آذربایجان جنوبی
جزئی از خاک کشور آذربایجان است و مستندات تاریخی آن هم مربوط به کشور آذربایجان
است.
در حال حاضر که به گفته مجیدی، سفیر ایران در یونسکو
ایران برای ثبت چندملیتی این میراث ناملموس در یونسکو تلاش میکند اگر چنین موضوعی
صحت داشته باشد ایران باید این فریبکاری را اعلام کند و دستگاههایی چون وزارت
خارجه نسبت به این موضوع عکس العمل و واکنش نشان دهند.
این اقدام مغایر اصول بنیادین ملل متحد از جمله اصل
تمامیت ارضی کشورها است.
این برای چندمین بار است که کشورهای حاشیه، ادعای مالکیت
آثار و مشاهیر ایران را دارند از مالکیت مولانا و نظامی گرفته تا این روزها که
بازی ایرانی چوگان را از آن خود میدانند و حتی برای جمعآوری مستنداتشان از خاک
کشور ما هم خرج میکنند.
منبع:جهان