آقایان ؛ تقدیر نمی خواهیم حداقل درکمان کنید

تدبیر24 : 17 مرداد هر سال که می شود سیل پیام ها و تقدیر ها و سخن گفتن ها از باب اهمیت رسانه و جایگاه ویژه خبرنگاران و ده ها مسئله مربوط به به فضای رسانه در میان مسئولان و مردم مطرح می شود اما در 364 روز باقی مانده سال خبری از توجه به قشری که در دنیای امروز شاید یکی از مهم ترین نقش های هر جامعه ای را بازی می کنند نباشد.

سخن از گلایه نیست چه اینکه در این روز که شاید تنها روز توجه به شغل ما خبرنگار هاست دیگر نباید زبان به انتقاد و گلایه گشود و کمی هم باید خودمان را تحویل بگیریم اما چه کنیم که بالاخره شاید یکی از وظایف ذاتی هر خبرنگاری انتقاد است البته انتقادی به سوی رفع مشکلات جامعه و شاید برخی مشکلات صنفی خود .

شاید در یک فضای کلی این دست اندرکاران حکومت در یک جامعه هستند که از قشر خبرنگار انتظار انعکاس فعالیت ها و رساندن پیام های مختلف را به بطن جامعه و مردم هم متقابلاٌ انتظار واسطه ای امین از قشر خبرنگار برای پیگیری امور و مشکلات حوزه های مختلف زندگی شان را دارند اما در این میان شاید یک نکته ای که مغفول مانده انتظار قشر خبرنگار از هردو گروه است که شاید بد نباشد در روز خودمان آن را مطرح کنیم .

1-      مسئولان باید بدانند خبرنگار متصدی امور روابط عمومی دستگاه تحت امر آنان نیست که هر گونه بخواهند با او رفتار کنند و گاهی حتی از ارائه اخبار به دلایل شخصی به او خودداری کنند و یا حتی گاه و بی گاه به بهانه های مختلف بخواهند با هدیه هایی پوچ و تهی قلم او را برای خود بخرند .

2-      حساسیت های این شغل آنقدر بالاست که قطعا هر خبرنگاری باید کارش را در اولویت یک زندگی قرار دهد و کلی فشار و استرس را به جان بخرد تا کارش را به بهترین نحو ممکن انجام دهد در این میان فشار از سوی عوامل بیرونی به خبرنگار برای تاثیر در نگاه او جز بی اعتبار کردن حوزه قلم چیزی در پی ندارد .

3-      امروز اهمیت دنیای رسانه کار را تاجایی برده است که پدیده هایی مانند شهروند -خبرنگار و . . . با ظهور خود دنیای رسانه را تا دل خانه های مردم  برده است پس باید فضای نشر آزاد اطلاعات البته تحت رعایت قوانین کاملا فراهم شود اما به دلیل سلیقه های شخصی برخی مسئولین اجرایی و یا حتی قضایی نباید رسانه ها را مجبور به خود سانسوری کرد .

4-      خبرنگار در هر رسانه و هر حوزه ای تنها می خواهد صدای مردم باشد و جای این صدا حتی اگر اشتباهی از او سر زد در میان بند های زندان در میان قاتل و دزد نیست .ساده تر اینکه خبرنگار تنها راوی است نه بزهکار .البته هیچ کس منکر حضور افرادی مشکل دار در صنف رسانه نیست که این افراد در هر صنفی حضور دارند اما نباید قلم به دستان را تنها به جرم دفاع از حقوق و پیگیری کار مردم به بند کشید .امید است در طلیعه دولت تدبیر و امید قوه قضائیه با رافت اسلامی خبرنگاران زندانی را آزاد کند.

5-      تقدیر و جایزه و تکریم خوب است اما درک شرایط کاری خبرنگاران و سختی کار آن ها بهترین هدیه برای این قشر است . درک کردن یعنی اینکه آقای مسئول بداند وقتی خبرنگار حضوری یا تلفنی از او پیگیر موضوعی است آن موضوع برای آن رسانه و جامعه اهمیت دارد و وی نباید به بهانه های واهی خبرنگار را از سر خود باز کند . از سوی دیگر هم مردم باید بدانند هر خبرنگاری صداقت را در هر شرایطی رعایت می کند و اگر انتقادی و یا حتی تمجیدی در حوزه ای رخ داد به حب و بغض آن خبرنگار بر نمی گردد البته باز هم به جز استثنا ها.

6-      مردم باید قشر خبرنگار را از خود بدانند و برای بهتر شدن فضای رسانه مشارکت خود را در شکل گرفتن یک محتوای رسانه ای افزایش دهند.

7-      هشت سال گذشته دوران بسیار بدی برای خبرنگاران بود . تعطیلی ده ها رسانه تاثیر گذار، بی کار شدن جمع زیادی از خبرنگاران، قطع یارانه رسانه ها ، اهمیت ندادن به حوزه اطلاع رسانی به دلیل عدم اعتقاد دولت و شخص رئیس آن به رسانه ، زندانی شدن خبرنگاران، خروج از کشور ، تعطیلی انجمن صنفی و ده ها مورد دیگر تنها گوشه ای از روایت هایی است که بر خبرنگاران در این سال ها گذشته است . اما با روی کار آمدن دولت اعتدال به نظر می رسد عزم دکتر روحانی که در گفت و گوهای مختلف نیز به آن اشاره کرده است بر این است که این فضا باز یابی شود .امیدواریم فضای بسته رسانه ها با تدبیر و امید به فضای آزادی بیان رسانه ای تبدیل شود .

8-      سایت های خبری به عنوان یکی از تاثیر گذار ترین ابزار رسانه ای که در دهه اخیر جای خود را به خوبی در میان رسانه های کشور باز کرده اند باید به طور رسمی شناخته شوند و خبرنگاران و دست اندرکاران آن در ردیف دیگر خبرنگاران قرار گیرند به طوری که در مراسمات خبری دعوت شوند ، از حقوق قانونی برخوردار باشند و در مطالبه گری فرقی با رسانه های مکتوب و خبرگزاری ها نداشته باشند .

9-   اصلاح قوانین شغلی ، داشتن جایگاه حقوقی مشخص در محاکم قضایی که هر کس به راحتی نتواند خبرنگار را محکوم کند، پرداخت دستمزد بر اساس شرایط کار ، داشتن بیمه و بازنشستگی و از همه مهم تر داشتن امنیت شغلی که در سالیان گذشته کاملا در مخاطره بوده حقا و انصافا موارد کوچکی است برای کار بزرگی که خبرنگاران انجام می دهند .

به امید روزهای بهتر رسانه ای روز خبرنگار مبارک.