گزینه اول ریاست جمهوری لبنان

تدبیر24: هر چند وی تأکید کرده هنوز تصمیم قطعی برای کاندیداتوری نگرفته است اما مشاهدات میدانی و گزارش‌های دریافتی نشان می‌دهد نه تنها مسیحیان مارونی که بخش اعظم مسیحیان لبنان به جد از ریاست جمهوری میشل عون حمایت می‌کنند و در کنار آنها سایر اقشار هم نسبت به عون روی خوش دارند، همان طور که حزب‌الله لبنان نیز از ریاست جمهوری احتمالی او حمایت می‌کند و نشانه آن را می‌توان در صحبت‌های اخیر سیدحسن نصرالله مشاهده کرد.

سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان بدون اشاره به نام عون، اعلام کرده است حزب متبوعش از کاندیدایی خاص حمایت می‌کند. به گمان تحلیلگران، فردی که نصرالله به آن اشاره داشت، کسی نیست جز میشل عون که حزب وی مواضع مشترکی با حزب‌الله لبنان دارد و در سال‌های گذشته نیز همواره از حامیان سلاح مقاومت در لبنان بوده است.

مقبولیت بالا، کارآمدی و روحیات متعادل از ویژگی‌های عون است که نصرالله نیز در سخنان خود به طور تلویحی به آنها اشاره کرده است. اما حمایت از کاندیداتوری میشل عون برای احراز پست ریاست جمهوری لبنان، تنها به جو سیاسی داخل لبنان منحصر نمی‌شود و جسته و گریخته می‌توان در اخبار روزانه‌ای که از امریکا و اروپا می‌رسد، حمایت بین‌المللی از چنین احتمالی را مشاهده کرد. بدین ترتیب می‌توان انتظار داشت با پایان دوره ریاست میشل سلیمان، این بار میشل عون در مسند ریاست جمهوری لبنان قرار گیرد. بویژه که طبق قوانین لبنان، رئیس جمهوری این کشور همیشه باید از بین مسیحیان انتخاب شود.

در این خصوص دیلی استار، روزنامه چاپ لبنان می نویسد: آنچه نشان می‌دهد، عون شایستگی ریاست جمهوری را دارد، احساس مسئولیت او در قبال کشور است. او وقتی شایعات در مورد احتمال ریاست جمهوری‌اش افزایش یافت، اعلام کرد: «در آرزوی ریاست جمهوری نمی‌سوزد و آنچه بیشتر مورد توجه اوست، اتحاد و تشکیل دولت وحدت ملی در لبنان است.»

او همچنین تأکید کرد: «اگر بداند ریاست جمهوری او می‌تواند به کشور و روند صلح و آرامش در آن کمک کند، لحظه‌ای در اعلام آمادگی خود تردید نخواهد کرد.» عون بهتر از هر کسی درد لبنان را درک کرده، گواه آن نیز این است که اعلام کرده کشورش بیش از آن که به رئیس جمهوری بی‌طرف در بین جریان‌های سیاسی گوناگون در لبنان احتیاج داشته باشد، نیازمند رئیس جمهوری مستقل است.

او در حالی این مسأله را اظهار داشت که پیش از آن سمیر جعجع، رهبر سابق حزب فالانژ لبنان و از رهبران ائتلاف ۱۴ مارس گفته بود کاندیدایی بی‌طرف است و می‌تواند جانشین مناسبی برای میشل سلیمان باشد. اما برخلاف میشل عون که گفته است در صورت ریاست جمهوری حاضر به همکاری با همه احزاب و گروه‌ها برای تشکیل دولت وحدت ملی و آرامش در لبنان است، سمیر جعجع که از منتقدان حزب‌الله، ایران و بشار اسد است، حاضر نشده بود با دولت وحدت ملی تمام سلام همکاری کند و به همین دلیل به نظر می‌رسد واقعاً کاندیدایی بی‌طرف نیست.

نهارنت، دیگر رسانه لبنانی نیز می نویسد: همین ویژگی‌های عون باعث شده است سیاستمداران زیادی از طیف‌های مختلف گرد او جمع شوند. از جمله این سیاستمداران بجز سران حزب‌الله، نبیه بری، رئیس مجلس لبنان است که به نظر می‌رسد گروه وابسته به او همگی به عون رأی دهند. به نوشته این روزنامه، امریکا نیز از نزدیک حوادث مربوط به انتصاب رئیس جمهوری جدید در لبنان را دنبال می‌کند و آن را بزرگ‌ترین چالش برای این کشور تلقی می‌کند.

ملاحظات، سایت خبری- تحلیلی‌ای که تحلیل‌ها و اخبار مربوط به لبنان را به طور خاص و جهان عرب را به طور عام مورد توجه قرار می‌دهد، می‌نویسد: لبنان بیش از هر چیز به رئیس جمهوری قوی نیاز دارد. در بین کاندیداهای مطرح که عبارتند از سمیر جعجع، میشل عون، سلیمان فرنجیه و امین جمیل، به نظر می‌رسد میشل عون از این شانس برخوردار است که علاوه بر داشتن حامیان مسیحی، از حمایت بخش زیادی از مسلمانان نیز که در قالب حزب‌الله هستند، برخوردار شود. البته حامیان میشل عون در انتخابات مه ۲۰۱۳ در انتخابات پارلمانی از او حمایت لازم را نکردند اما به نظر نمی‌رسد این اتفاق در کاندیداتوری او در ریاست جمهوری رخ دهد.

میشل عون که از فرماندهان نظامی سابق لبنان است، اکنون سال‌ها است از دوران نظامیگری خود دور مانده است و در مقابل به سیاست روی آورده است. او بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰ نخست وزیر لبنان بود و در دوره صدارت خود بود که فرمان جنگ سوریه را صادر کرد، در آن زمان نیروهای سوری حمله‌ای علیه بیروت انجام داده و صدها تن از شهروندان لبنانی را کشته بودند. یکی از ریشه‌های اختلافات کنونی در کشور نیز همین حمله و جنگ است. اندکی پس از این جنگ، عون به فرانسه رفت و در سال ۲۰۰۵ تنها چند روز پس از خروج نیروهای سوری از لبنان، یک تفاهمنامه با حزب‌الله امضا کرد.

او چهار سال پس از آن از سوریه بازدید کرد و روابطی معمولی با بشار اسد برقرار ساخت. حزب میشل عون در پارلمان لبنان با ۲۷ عضو، دومین حزب بزرگ این کشور محسوب می‌شود.